Advertisement
Published: April 22nd 2009
Gisterenavond heb ik nog wat extra tijd gestoken in het uitpluizen van de route voor de volgende dag. Het weerbericht belooft droog weer in het noord oosten , een toenemende kans op buien in het westen.
Alhoewel er serieuze twijfel is over het uiterste Noorden (op de Orkney Islands na) besluiten we het er de dag op toch maar op te wagen. Niet gaan zouden we ons later ook nog kunnen beklagen nu we relatief 'dicht' bij het uiterste Noorden zitten.
Ik vrees er wel voor dat het een lange rit zal worden zonder uitblinkers en dat het voor de kinderen vooral dan een lange dag zal worden. De oostkust is naar het schijnt niet een bezienswaardige plaats.
We stoppen eerst bij het Dunrobin Castle maar gaan niet verder dan de voordeur. Het oogt wel zeer mooi en niet zoals de kastelen die we kennen uit Frankrijk. Ik denk dat Queen Mother hier soms stiekem met haar loverboy op weekend komt.
Vervolgens houden we eventjes halte in het leuke kustdorpje Golspie dat wel enige bescheiden tekenen van toerisme uitstraalt en , de reden waarom we ook stoppen, de mogelijke aanwezigheid van zeehonden.
Een korte wandeling langs het rustige dijkje geeft geen
Photo 2
Slaap kindje slaap ... resultaat en een plaatselijk bewoonster geeft aan dat de kans op zeehonden eerder een stukje terug is aan de beaches. Nu ja, met de lange dag voor de boeg stappen we dan maar in met oog op het eerste topmoment van de dag : Glen Loth. Een eindje voorbij Brora op de A9 heb je plots een klein weggetje steil omhoog richting Glen Loth. Een verkeersbord geeft aan dat het een moelijk te berijden weg is in winterse omstandigheden en dat geeft ons alleen maar goede hoop.
Inderdaad, in nog geen mum van tijd staan we oog in oog met schapen in het midden van het weggetje en raken we weg van de bewoonde wereld in een prachtig desolaat landschap.
Je komt uiteindelijk terecht in Kildonan op de A897 en passeert één van de eerste stationnetjes op de weg. Hoeveel passagiers stappen hier nog op en af ??? Dan volgt een rit richting Noorden , Melvich Bay, die wat mij betreft toch een beetje begint te vervelen. De landschappen zijn nog wel mooi, maar na het Glen Loth middelmatig en in afnemende mate interessant.
Nu we toch zover zijn gaan we toch eventjes een kijkje nemen in Thurso.
Het enige positieve dat we hier tegenkomen is een Coffee Shop waar we enkele heerlijke koffiekoeken naar binnen spelen. We hopen stiekem op speciale (voetgangers) aanbiedingen voor een goedkope overzet naar de Orkney's om de sfeer eens op te snuiven , maar dat zit er niet in. De prijzen voor de overzet zijn zowiezo torenhoog en enkel goed indien je er enkele dagen wenst op rond te trekken. 28 pond per volwassenen, 60 pond extra voor de wagen. Bye bye, see ye later.
wel leuk dat ze hier in Thurso wel aandacht hebben voor de 'elderly people' (zie foto verkeersbord)
We keren dan maar terug vanwaar we komen , de A836 richting Strathy Point, boring ... .
In Strathy Point zien we het niet zitten om een redelijk stuk te stappen richting Strathy Point , dit vanwege de reeds verloren tijd en de reeds tegengevallen ervaringen in deze streek en ik zou zo graag tot Handa Island geraken. Mocht je het trouwens missen , hier staat een waarschuwingsbord dat je moet opletten dat je de schapen geen schrik aanjaagt of ze lopen van de kliffen af !
Eindelijk een kanteling in de dag. Eens voorbij Strathy Point wordt
het weer zeer aangenaam voor site seeing. Het landschap wordt er stukken interessanter op. Toch zijn het ook hier weer de schapen die de aandacht opeisen. We rijden op een 2-vaks baan tegen 96 km/h maar de schapen staan letterlijk tot in de berm. Sommige liggen daar te slapen en als je niet oplet heb je hun neus mee. Een hilarische ervaring en spijtig genoeg kampen we net nu met technische problemen, de batterij van het fototoestel geeft het op :-( en de videocamera ligt in de koffer.
We steken de Tongue Bay over met een mooi zicht landinwaarts en spotten zeewaarts in de verte een 3-tal zeehonden ! Spijtig genoeg kunnen we langs geen kanten dichter geraken en met de batterijen van de camerea en het fototoestel plat vallen we terug op ons oude fototoestel zonder veel zoomfunctie en de verrekijker. We twijfelen even of het wel zeehonden zijn, maar voor zover we weten spelen stenen niet met elkaar op het strand dus ...
Aandachtspunten in deze streek zijn absoluut het mooie Loch Hope met het daarop volgende immense Loch Eriboll. In deze laatste rijd je enkele km's in en uit maar deze zijn zeker de moeite
Photo 5
Glen Loth , afgelegen, rustig, mooi waard. Persoonlijk heb ik nog nooit zo een enorme ruimte ervaring meegemaakt.
Net voorbij Loch Eiboll stoppen we in Durness. In de boeken geven ze hier Smoo Cave als interesting point aan , alhoewel we er een beetje aan twijfelen. Dit is echter een aanrader om te doen. We dalen een stukje af in een 'ravijntje' naar de zee toe en krijgen er zicht op een mooie grot waar je een klein stukje mag ingaan. Tussen mei en augustus kun je hier guided met een bootje tot in de 3de kamer binnen. Nu te voet tot in de eerste 'waterval'-kamer. Een leuke tussenstop.
Ondertussen leren we ook bij en enkele mensen uit Schotland bevestigen het ook, in deze noord-westen streek moet je alles gepland hebben.Het is hier veel desolater dan elders en je vindt hier niet zoveel restaurants, bistro's of pubs terug. Erger nog , sinds Thurso vind ik hier pas het eerste tankstation terug , het is gesloten en het is hoog nodig !
In Scourie is er uiteindelijk één terug te vinden, ook gesloten maar wel met creditcard. Dikke pech, onze Belgische Maestro Card doet het hier blijkbaar niet met de chip en pin functie.
De slider gaat alleen binnen...
De buren halen er gelukkig de garagist bij en het is een pak van mijn hart als de eerste liters diesel overgepompt zijn.
Het is al laat en mijn einddoel is niet gehaald, Handa Island. Dat zal voor een andere vakantie zijn.
We nemen nu de A838 teug tot Lairg om zo naar onze chalet terug te keren. Deze A838 is een even mooie ervaring als de A835 die we eerder reeds bereden hebben. We spotten hier ook voor het eerst tientallen herten , zelfs tot op enkele meters van onze auto. Ons oude fototoestelletje bewijst hier zijn diensten !
Het wordt donker en deze dag is geworden wat ik ook een beetje vreesde. Een lange dag, maar de kinderen hebben zicht zeer flink gehouden en we hebben toch wel meerdere mooie ervaringen gehad dan ik had verwacht. De les van vandaag , blijf weg uit het noordoosten als je niet op de Orkneys moet zijn. Ik ben natuurlijk niet alwetend en God weet hebben we daar gewoon alles gemist ...
Advertisement
Tot: 0.114s; Tpl: 0.017s; cc: 12; qc: 29; dbt: 0.0825s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
