Advertisement
Published: August 11th 2016
Edit Blog Post
het begin
heet pluimpje is een pluim geworden Waarschijnlijk hebben jullie allemaal wel iets gelezen over de branden op Madeira. Terwijl ik dit schrijf zijn er nog diverse gaande, meer naar het westen. Er hangt een soort mistige rook boven Funchal en roet en as zweven nog overal in de lucht.
De brand begon als een bosbrandje, aangestoken door een pyromaan die bekend was als zodanig bij de politie. Ik zag de eerste rookpluim verschijnen in het bos boven de wijk Alegria (= geluk!), waar een vriendin van ons woont. Het was bloedheet en er stond een harde oostenwind, rechtstreeks uit de Sahara. De pyromaan moet zich in de handen gewreven hebben met dit buitenkansje. Hij is gepakt, maar je vraagt je af waarom hij niet, als bekende bij de politie, beter in de gaten gehouden werd.
We waren net terug van bloedprikken voor Paul. Hij voelde zich al een tijdje niet geweldig. Eerst was er een zware hoest die maar niet wilde ophouden, en waardoor hij slecht sliep. De dokter vond eind juli een infectie van de luchtwegen achterin de neus. En liet een longfoto maken. De longen wren schoon. Medicijnen meegekregen voor de infectie, en ook poeders voor de diarree waar hij last van had.
dinsdag in de oostelijke heuvels
het is al vlakbij Choupana Hills Met die poeders is hij snel gestopt want daar kreeg hij zware uitslag van, zijn hele torso zat vol met rode jeukende pukkels. Het stond in de bijsluiter dat dat kon gebeuren. Dus gestopt met de poeders en weer gewoon flink vezels gegeten. Nou ja, flink, wat heet. Zijn eetlust was op een dieptepunt op een gegeven moment, net als zijn energie. Daarom besloten bloed te laten prikken afgelopen maandagochtend.
Gedurende de rest van die maandag zagen we het vuur zich alsmaar uitbreiden, vooral naar het oosten, ondanks de stormachtige oostenwind, Onze vriendin in Alegria vertelde later dat zij de hele dag in de weer is geweest met de waterslang om te proberen het vuur op afstand te houden. Dat lukte, zelfs toen er geen water meer was, heeft het vuur haar huis gespaard, maar overal om haar heen was het chaos en vernieling.
Ik kon het allemaal goed zien vanuit huis, het was fascinerend en angstig tegelijk. Aan het eind van de middag belde de dokter om te vertellen dat we naar de Eerste Hulp van het ziekenhuis moesten, er was iets met de lever, bleek uit het bloed. Hoe en wat precies begreep ik niet goed.
Maar de bedoeling was dat Paul in het ziekenhuis meer onderzoek zou krijgen.
De EH was aardig druk, made omdat er al mensen binnenkwamen die op de een of andere manier last van de brand hadden. Uiteindelijk werd er bloed geprikt en een foto gemaakt van Pauls torso. Daarna kwamen we bij de EH dokter terecht die ons vertelde dat Paul een longontsteking had en een vergrote lever. Dat kon komen door de longontsteking. Eerst schreef ze recepten uit voor antibiotica, en ook eentje voor een prostaatbehandeling, want de PSA waarde was verhoogd.
Terug naar huis, Paul op bed gelegd, en naar de apotheek gegaan om die lading pillen te halen. De prostaatpil gaf direct goed resultaat, dus dat was tenminste iets.
Nu, het is inmiddels donderdag en Paul is zojuist 73 geworden, lijken ook de antibiotica aan te slaan. In ieder geval heeft hij afgelopen nacht goed geslapen en voelt hij zich iets minder waardeloos.
De volgende dag was het met de branden slecht gesteld, de wind bleef de bluswerkzaamheden maar bemoeilijken en de hele bovenrand van Funchal stond in brand. Veel mensen werden geëvacueerd, de meestel konden gelukkit gisteren weer terug naar huis, met
uitzondering van diegenen wier huizen compleet waren verwoest.
In de avond begon het beneden in het centrum van Funchal te branden. Ik zag het vanuit de kamer, grote vlammen naast de kerk van São Pedro, in de buurt van mijn Portugese lessen, onwerkelijk.
Hier waren ze snel bij, gelukkig, met goed blusmateriaal, maar het duurde toch tot diep in de nacht voordat deze brand onder controle was. Rondom waren alle bewoners geëvacueerd en ook de gasten van het mooie nieuwe boutiquehotel Castanheiro.
Wat ik zo gehoord heb van de mensen die wij kennen, was de evacuatie en de opvang goed geregeld. De brandweerlieden bleven vriendelijk maar doortastend.
Ik ben niet iemand die gauw de woorden held, trots, of respect in de mond neemt. Maar de brandweerlieden hier op Madeira(en waarschijnlijk elders net zo goed!) hebben respect verdiend, vind ik.
Dit zijn de woorden van een van onze bekenden hier, die hoogzwanger op maandagavond geëvacueerd werd: “Werkelijk, meer dan ooit heb ik met eigen ogen gezien dat een brandweerman een held is. Moe, dorstig, altijd behulpzaam, altijd bezig, met een glimlach op het gezicht, bereid om mensen te informeren en te helpen waar nodig. Deze mensen
dinsdagavond
de brand in het centrum gezien vanaf het balkon verdienen ons respect!”
De rook boven Funchal begint langzaam op te trekken en het parlement beraadt zichvandaag over de oorzaken en gevolgen van de brand. Van een bekende hoorde ik gisteren, toen ik vroeg waarom er geen helicopter ingezet kon worden, dat de vorige president van Madeira, Jardim, dat altijd tegengehouden heeft, omdat hij in zijn oneindige wijsheid wist dat Madeira zoiets niet nodig had! Daar hoor je ook weer tegenstrijdige verhalen over, maar in ieder geval zijn er geen blushelicopters en/of -vliegtuigen ingezet. De brand kon zich daardoor en door de wind, verspreiden tot in de oostelijke heuvels van Funchal.
Voor Pauls verjaardag had ik een leuk tripje, een massage, een etentje en overnachting in het mooiste resort van Funchal gepland, Choupana Hills. Afgelopen weekend heb ik dat afgezegd, vanwege zijn conditie.
Dinsdagnacht is het hele resort in de as gelegd… Het mocht hoe dan ook niet zo zijn.
Paul loopt nu zijn verzakte benen een beetje te oefenen. Het komt wel weer goed. En dan drinken we op zijn genezing en zijn verjaardag alsnog een flink glas van het een of ander.
Advertisement
Tot: 0.085s; Tpl: 0.011s; cc: 11; qc: 28; dbt: 0.0434s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb