Advertisement
Published: November 24th 2012
Edit Blog Post
Afgelopen week kregen we onze eerste lessen Portugees. Wij vinden het een verdomd lastige taal en zijn blij dat veel mensen op het eiland Engels spreken. Maar als je hier zo lang zit als wij moet je toch een poging wagen die verder gaat dan alleen duas bicas en olá, bom dia.
Dus op zoek naar een leraar, zonder direct naar klassikaal onderwijs te gaan, vonden wij bij Holmes Place (where else ;-) ) een trainer, Rui, die ook Spaanse les geeft aan Madeirensen en het wel leuk vond ons beter wegwijs te maken in het Portugees.
Twee keer een uur per week om te beginnen, tot het eind van het jaar. En dan zien of en hoe we verder gaan. We moeten natuurlijk ons budget ook in de gaten houden. Rui vroeg aan ons wat wij er voor over hadden. Hij vertelde meteen eerlijk dat hij bij Holmes Place 10 euro per uur krijgt. En voor de lessen Engels en Spaans, die hij bij een taalbureau geeft, krijgt hij 25 euro per uur, maar daar heeft hij dan ook een klas voor leerlingen. Wij zijn 15 euro per uur overeengekomen.
We werden al gelijk geconfronteerd met iets typisch on-Nederlands:
twee verschillende werkwoorden zijn. Overigens is dat in het Spaans net zo. Het ene zijn geeft een permanente of langdurige situatie aan (ik ben een vrouw), en het andere een tijdelijke of veranderlijke conditie of situatie (ik ben moe). Op zich heel duidelijk, maar toch lastig voor ons. Veel oefenen, dan gaat het vanzelf, hahaha.
We werden net als vroeger in de klas aan het werk gezet om zinnetjes met het ene en de andere werkwoord te maken.
Daarna ging het over begroetingen, zowel als je iemand ontmoet, als wanneer je afscheid neemt. Dat ging wat makkelijker, want daar hebben we ons al aardig in geoefend.
In de tweede les moesten we onder andere herhalen wat we in de eerste geleerd hadden. Geen probleem, ik heb steeds als ik aan het fitnessen was, en dan vooral op de loopband of fiets, mijn werkwoorden gerepeteerd. Ik moet altijd iets te doen hebben als ik op dat soort apparaten bezig ben, saai als de pest vind ik het op een gegeven moment. Dus nu heb een doel en word ik een kilometervreter... en een ster in het Portugees :-) Was het maar waar, ik leer het nooit meer spreken zoals het Frans
en al helemaal niet als Engels. Maar het is leuk om te doen en we hebben een hoop lol met zijn drieën, ook al laat Rui ons best zweten.
Laatst las ik een Portugese tekst op de facebook pagina van een van onze Madeirense vrienden, en die kon ik zowaar begrijpen. Ik zal hier alleen de NL vertaling zetten:
Ik ben helemaal voor het homohuwelijk, maar dan alleen voor politici. Alles wat hun tegenhoudt om zich te vermenigvuldigen, is goed voor iedereen!
Dit is een drukke tijd voor cruiseschepen, en vrijwel iedere dag liggen er wel een paar in de haven. Die trekken altijd publiek op de pier. Maar de mensen kijken nu toch meer naar al die werkzaamheden op het strand, waar binnen twee jaar een tweede jachthaven, met buitenkade voor cruiseschepen moet komen en daarnaast een luxe wandel- en horecagebied.
De cruiseschepen vormen een lucratief handeltje voor Madeira, want dat brengt per persoon aan boord (passagiers en bemanningsleden) 5 euro per dag op. Even een rekensommetje. Laatst lagen er drie schepen. Twee joekels, de Queen Victoria met 2000 passagiers en 900 bemanningsleden, de Queen Mary 2: 2600 passagiers, 1250 bemanningsleden; en dan nog een kleintje, de
Boudicca met 880 passagiers en 330 bemanningsleden.
2900 + 3850 + 1210 = 7960 x 5 euro/dag = bijna 40.000 euro voor Funchal. Daar ziet de burger geen cent van denk ik, zoals dat meestal gaat. In dit geval zal het allemaal aan de haven/strand werkzaamheden besteed worden.
In ieder geval hebben horeca en winkels ook plezier van al die mensen aan boord van de cruiseschepen. We hoorden wel dat er minder besteed wordt, vandaar dat er weer meer winkels leegstaan dan wij vorige keer zagen. Maar de overblijvers profiteren nog steeds aardig van de cruiseschepen.
Deze week las ik in de krant dat er in één maand nog nooit zoveel cruischepen hadden aangemeerd in Funchal als afgelopen oktober, totaal 39 schepen, en dat betekende een toename van 28%. Daar heeft iedereen leuk van meegenoten. Edi schreef ook op de facebook pagina van La Pasta een speciaal bedankje voor de AidaBella. Een enorm gevaarte van de Aida cruises dat hier regelmatig aanlegt en dan een nachtje overblijft. Edi had heel veel passagiers te eten gehad, vandaar.
Dinsdag zijn we bij een tandarts geweest die ons was aangeraden door een van de trainers bij Holmes Place (!).
De tandarts is
jonge knul die in de praktijk van zijn vader werkt, met een jong koppie, zo uit de schoolbanken, leek het wel. Maar het voelde prettig, hij kon alles redelijk in het Engels uitleggen, zijn apparatuur zag er up to dat uit, en zijn agenda was aardig gevuld. Ook een goed teken in deze tijden van crisis en in een stad waar de tandklinieken net zo dik gezaaid zijn als de koffieshops. Hoewel hij toch nog een gaatje voor ons had volgende week om wat gaatjes te dichten ;-)
Waarom we hier een tandarts opzoeken? De tandarts in ons dorp (een Waal, die wel wat weg heeft van Herman Brood met zijn geverfde zwarte haar) beviel ons niet erg. Hij was te druk bezig met zijn assistente boven onze hoofden.
In Buis les Baronnies zitten wel twee tandartsen waar diverse vrienden goed over te spreken zijn, maar hier lopen we er zo naartoe.
Helaas niet goedkoop. Maar in Frankrijk moeten we ook een groot deel zelf betalen, of extra verzekeren.. En dan vragen wij ons altijd weer af hoe die Madeirensen hun gebitten zo op peil weten te houden. Want dat ze regelmatig een tandarts bezoeken is wel duidelijk, kijkend naar hun mooie gebitten en gezien het feit dat het hier sterft van de tandartsen. Op minder dan 5 minuten loopafstand van ons appartement zitten er al vijf.
Dus vroegen wij Rui, zit het in de zorgverzekering? Ja, voor de ambtenaren wel, die krijgen 80 tot 90% van alle handelingen vergoed. Maar de rest van het gepeupel moet zelf voor een bijverzekering voor de tandarts zorgen, en dan nog krijg je maar weinig terug. Dus de meesten betalen het uit eigen zak. Plus dat ze via sociale premies en belasting ook nog eens voor de tandarts van de overheidsdienaren betalen!
Straatvegers bijvoorbeeld verdienen 500 euro netto per maand. Dat lijkt niet veel, maar daar is alles af, belasting, alle sociale premies; tandarts kost hun niets, net zo min als alle andere doktersbezoeken..
Rui heeft een salaris van 800 tot 1000 euro per maand bruto, dat vertelt hij ons zonder gêne. Hij is freelance in dienst bij Holmes place (zoals de meeste trainers), en krijgt daar dus 10 euro bruto per gewerkt uur. Geen wonder dat hij op allerlei manieren probeert wat bij te verdienen.
Af en toe lift hij mee op de verzekeringskaart van zijn moeder (die voor de overheid werkt) via een handjeklap met de tandarts :-)
Eergisteren weer een les gehad. Telwoorden, maanden, Nu de vervoeging het werkwoord ter (hebben) geleerd. Op papier ziet het er simpel uit, maar de uitspraak is moordend, en dat geldt voor het meeste Portugees.
Aan het eind nog huiswerk opgekregen van Rui. We moeten vragen maken met de vragende voornaamwoorden die we geleerd hebben (wie wat waar...). Rui gaf even als voorbeeld: Quanto custa (wat kost dat). O ja, zei Paul, quanto custa fokkie fokkie. Rui keek ons vragend aan, daarna werd hij een beetje rood, en begon te lachen en zei dat hij het die avond even aan zijn vriendin zou vragen...
Advertisement
Tot: 0.051s; Tpl: 0.012s; cc: 10; qc: 28; dbt: 0.0212s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb