Tuin van Eden


Advertisement
Norway's flag
Europe » Norway
August 14th 2010
Published: August 15th 2010
Edit Blog Post

Op het einde van de nacht regent het maar deze stopt exact als ik moet opstaan. De tent gaat nat de zak in maar zon wordt het hoofdingrediënt voor de rest van de dag. Ik breng alles op het riviertje. Het is toch maar fris aan de voeten zo in de ochtend. Na de faciliteiten van de parkeerplaats gebruikt te hebben, kom ik na een 17km aan in Roros. Een klein gezellig stadje. Na de inkopen rijd ik even door de hoofdstraat. Ik hoop hier de toeristische dienst te vinden maar niets te zien. Ik vind het kantoor op de terugweg. Ik heb weer geluk en wordt bijgestaan door weer een Noors blondje. Ik weet nu welke weg ik zal nemen. Nog een kaartje en volle drankbidons en we gaan op pad. Ik sla af naar een rustige weg die later onverhard wordt. Langs de rand van het woud zie ik nog een oud vrouwtje waar ik ook nog eens probeer te weten te komen of de weg die ik ga volgen wel geschikt is om te fietsen. Engels is ze niet machtig dus de communicatie verloopt wat stroef. Er komt nog een andere fietsers langs die ze tot bij ons roept. Hij neemt het zaakje over en zij verdwijnt zoals ze gekomen is. Die andere man zegt dat ik volledig fout ben en dat ik moet terugkeren. Hij kan blijkbaar nog slechter kaartlezen dan ik. Uiteindelijk kom ik te weten dat de weg die ik wil volgen ferm klimt het eerste stuk. Na de lunch begin ik er dan maar aan. Het is een bomweg want onverhard in het Noors betekent. Gemotoriseerd verkeer betaalt tol maar ik wurm me langs de slagboom. Het is een ruwe gravelweg en het klimmen begint al direct. De slechte ondergrond in combinatie met de brandende zon maakt het extra zwaar. Af en toe komt er een verloren auto langs. Iets boven de 800m behaal ik het hoogste punt. Daarna golft het terrein. Het is best een mooie omgeving en ik waan me in de tuin van Eden. Het lijkt alsof ik hier alleen ben en alles is zo ongerept. Niets van vervuiling of ander menselijke invloeden. Het is een duinenlandschap met kronkelende riviertjes. Ik vrees dat ik terug ga moeten klimmen om hier weg te geraken maar dat valt goed mee. Ik laat het aards paradijs achter mij om nog een 20km over de gewone baan te doen tot de camping. Ik betaal een redelijke prijs en zet men tent vlak bij het toiletgebouw. Een warme douche, toilet, keuken; het is net iets meer da wat ik de voorbije 3 nachten had. Er staat een droogmolen en maak hiervan gebruik om men slaapzak eens te luchten. Deze is ’s avonds een pak frisser. Ik laad al men batterijen ook op. Ik kook teveel rijst waardoor het buikje weer te rond komt. Tijd om te relaxen.

Advertisement



Tot: 0.227s; Tpl: 0.011s; cc: 8; qc: 52; dbt: 0.0813s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.1mb