Advertisement
Het was leuk om even terug te zijn in België maar onze voeten begonnen te jeuken en het werd tijd om terug te vertrekken.
Om middernacht landen we in Riga. Te laat voor de bus nemen we een taxi naar het Elisabeth Hostel. We vermoeden dat de bestuurder ervan droomt de Letse Senna te worden. De straten van Riga zijn gelukkig niet zijn Imola. Een supervriendelijke madam ontvangt ons met een brede glimlach op dit nachtelijke uur.
De dag erop gaan we na een goede nachtrust de stad verkennen. We lopen wat rond in de
Oude stad. Het is er niet groot (om niet te zeggen piepklein). Alles is recentelijk gerenoveerd en in perfecte staat. Eeuwenoude gebouwen zien er nieuw uit en zijn mooi opgeblonken. Het lijkt een beetje onecht. Het is wat zielloos.
Onze inkopen doen we op de
Centrale Markt. Een vijftal oude Zeppelinhangars zijn gevuld met kraampjes waar allerhande voedingsproducten te koop zijn. Buiten zijn er ook kraampjes waar naar we vermoeden alles verkocht wordt. Van kledij tot doe-het-zelf. Ook zelfgestookte wodka, dit wel clandestien. Dit kopen we niet aangezien we de komende maanden nog veel willen zien.
In Riga zijn er een aantal interessante musea. Door
de beperkte tijd die we hebben moeten we er eentje uitkiezen:
The museum of the occupation of Latvia. Het museum toont wat in Letland is gebeurd onder twee totalitaire regimes tussen 1940 en 1991. We leren vooral bij dat WO II maar in 1991 is afgelopen voor de Letten. Verlost van het Sovjetjuk lijkt Letland een heel erg vooruitstrevend land dat volop aan het groeien en zich aan het ontwikkelen is. De huizen zijn er kasten, de auto’s grote bakken en de prijs van de pintjes moet nauwelijks onderdoen voor de prijs in België.
Met een nachtbus (als je dit zo kan noemen als het maar om 23u donker wordt en om 4u al terug klaar is...) rijden we van Riga naar St-Petersburg. Midden in de nacht maken we een Russische grensovergang mee. Na het horen en lezen van vele interessante verhalen is het iets waar we benieuwd naar uitgekeken hebben. Alles verloopt echter zonder problemen. Een klein ventje in een groen uniform met een kepie als een schotelantenne scant onze paperassen, zet een paar stempels en na een minuut staan we in Rusland. We moeten geen geld tussen ons paspoort steken, er is geen grondige controle van de bagage
waarbij de douanier onze zeep in beslag neemt voor zijn eigen gezin en er zijn geen strenge vragen in het Russisch. Zo saai! Wat gaan we nu schrijven op onze blog schiet er door ons hoofd. Het enige dat overeenkomt met de reputatie is de norsheid van de immigratieambtenaar.
Advertisement
Tot: 0.131s; Tpl: 0.012s; cc: 14; qc: 64; dbt: 0.0672s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
rik van bogaert
non-member comment
Riga
Hey reizigers, Riga gepasseerd? Een ferme oude binnenstad é! Is de tweespalt Russische en Europese Letten jullie ook opgevallen? Ben er vorig jaar geweest en ben ook eens binnen gaan neuzen in een 'Russische' universiteit die je op de achtergrond van foto 10 ziet. Ben toen enorm brutaal buitengesmeten door een Russische officier die me had opgemerkt... Nu richting Siberië?