Onbeschrijflijk mooi IJsland!

---

IJsland in de zomer: onbeschrijflijk mooi en toch ga ik proberen te beschrijven hoe het is om twee weken wandelend het zuidwesten van IJsland te verkennen.

Met een beetje voorkennis wist ik een plaatsje aan de juiste kant van het vliegtuig te bemachtigen en had ik ruim voor de landing waanzinnig uitzicht op gletsjers, bergen, spoelvlaktes van lavastromen, kliffen en zwarte stranden. Van Keflavik twee uurtjes onderweg naar onze eerste kampeerplek in het Hengillgebergte. Een mooi grasveld met uitzicht op de omringende bergen. Dit grasveld deelden we dan wel met duizenden vliegjes, maar zoals ik in mijn reisgids las: "als je last hebt van deze vliegjes, heb je eigenlijk geluk, want dan zul je waarschijnlijk mooi weer hebben". En zo werd het nog een lange zomerse avond, voordat we de warmte van onze slaapzakken opzochten. Een wandeling bracht ons de volgende dag via een mooie vallei met uitzicht op het grootste zoetwatermeer van IJsland naar een prachtig uitzichtpunt, waar het zicht zo duidelijk was, dat we zelfs Reykjavik in de verte konden zien liggen! Langs prachtige rotsformaties en valleitjes liepen we naar ons eindpunt bij een geothermische energiecentrale. De dag erna liepen we vanaf een kassendorpje omhoog de bergen in langs meerdere sulfatorenveldje: stomende gaten met indringende zwavellucht. Ineens een prachtige waterval in een kloof en vervolgens een beek, die door alle warmte in de aarde zo aangenaam van temperatuur is, dat er tientallen mensen heerlijk in zitten te baden. Zelfs drie schapen op onze route stonden lekker pootje te baden in een warm stroompje. Een opmerkelijkheid in IJsland trouwens: schapen zijn altijd met z'n drieeen. Een enkele schaap overtreedt deze wet, maar niemand lijkt zich daar druk over te maken.

Na deze mooie dagen in het Hengillgebergte, gingen we een dagje toerist spelen en bezochten we de highlights, die tot de "Golden Circle" worden gerekend. De imense waterval de Gullfoss en een geiser, die elke 5 minuten water de lucht in spuit. Ja, het is niet gek dat dit highlights genoemd worden en ja, je staat er tegelijk met nog duizend andere toeristen en ja, het waren zeker niet de hoogtepunten van onze reis, die nog heel veel meer moois in het verschiet had. Sorry, ik heb niks met plekken waar je met duizend mensen tegelijk naar staat te kijken. Voor mij gaat de magie er dan een beetje vanaf. Het is imposant, maar er waren magischere plekken, waar je gaat geloven in alle verhalen over trollen en elfjes die IJsland rijk is.

Zoals bijvoorbeeld, als je de Kjolurpas oprijdt. We betraden een totaal ander landschap: een soort maanlandschap met zicht op imposante gletsjers. Meestal kan ik erg goed slapen in een busje, wat lekker voorthobbeld, maar ik raakte hier niet uitgekeken! Een zeer donkere lucht kwam vanaf het noorden richting de pas. Zeer indrukwekkend om te zien, maar wat minder comfortabel, toen we even later onze tenten aan het opzetten waren. Een flinke regenbui van drie uur, maar gelukkig hadden we het comfort van een grote tent en een lekkere warme maaltijd. En ach, we hadden weer zo'n mazzel: dit was de enige regen, die we die drie dagen op de Kjolurpas hadden. Via het naastgelegen sulfatorenveldje, liepen we de volgende dag door de zwaveldampen richting de Strytur vulkaan, een schildvulkaan. Een geleidelijke stijging en nadat we de bijzondere krater hadden bewonderd, vervolgden we onze route over een oneindige vlakte van harde lavabrokken en zacht mos. In het zonnetje lunchen we met uitzicht op blauw gletsjerijs en een grote tafelberg. Aangekomen bij de vallei was er nog een optioneel klimmetje rondom een berg, wat uiteindelijk uitzicht zou bieden op de zeer dichtbij gelegen Langjokull (gletsjer). Een klautertocht langs/door een beekje met gifgroen mos, bracht ons op een zadel van de berg met belachelijk mooi uitzicht. Hoog boven de vallei liepen we verder totdat we een prachtige afdaling hadden over een graat, waar we zo ongeveer vanaf geblazen werden, maar gelukkig was het pad breed genoeg. De ultieme afsluiting van deze dag was een warmwaterbadje in het zwavelwater bij de camping. Met het gezicht in de zon..

De dag erna liepen we in een ander gebied naar boven in de bergen. Af en toe een stukje sneeuw en verder weer enorme vergezichten op zowel de Langjokull als de Hofsjokull. Na een paar uurtjes klimmen, bereikten we een uitzichtpunt, waar zich een wereld voor ons opende, die eigenlijk weer niet te beschrijven, zo mooi was! Lichtbruin gekleurd ryolietgebergte met de dampen van de zwavelpoeltjes, riviertjes en sneeuw. De foto's vertellen nog iets meer, maar wat een landschap! Een heerlijke lunchplek uit de wind gezocht en genoten van dit onnavolgbare uitzicht. Vervolgens nog een rondje gelopen om alles van dichtbij te bekijken. Wat een kleuren en geuren! En wat een geluk hadden we weer, dat we dit met een zonnetje erbij konden bekijken, wat de kleuren nog meer deed oplichten!

Na het verlaten van onze camping, vertrokken we naar een gebied, waarvan mijn verwachtingen het hoogst waren voorafgaande aan deze reis. Zou dit gebied alles wat ik nu al had gezien nog kunnen overtreffen? Ik heb het over Landmanalaugar. Een hobbelweg bracht ons na een aantal uren rijden op de camping, die in een vallei ligt precies aan de rand waar een grote lavastroom ooit tot stilstand was gekomen. Een hoge muur van lavagesteente, waarboven zich meteen als welkomstgeschenk een prachtige regenboog vormde. Een eerste wandeling bracht ons via uitzichtpuntjes en valleitjes met zulk mooi groen mos, dat je echt gaat geloven dat daar elfjes zouden kunnen wonen. Elfengezang was er wel te horen, toen twee van ons prachtig tweestemmig een IJslands liedje ten gehore brachten. Perfecte timing. Nog een paar pittige klimmetjes verder en we belandden bij het "lelijke poeltje", waar wij niks lelijks aan konden ontdekken. Een prachtig kratermeer met een kraterrand in allerlei kleuren! Met windkracht 8 nog een rondje op de kraterrand gelopen en onderlangs langs allerlei grillige rotsformaties weer terug gelopen naar de camping. De volgende dag volgde een wandeling die weer alles overtrof! We liepen nu echt in het ryolietgebergte wat werkelijk alle kleuren had die je kan bedenken. Diverse meertjes, pruttelpoelen, sneeuw en veel obsidiaan, een halfedelsteen, ook wel vulkanisch glas genoemd. Dit landschap gaf me zoveel energie en aangekomen bij de berghut, waar vandaan we weer terug zouden lopen, hebben we met een klein clubje nog twee topjes beklommen in de omgeving. Prachtig uitzicht op de Hekla en op alle ryolietbergen in de omgeving! Alle grote gletsjers, waaronder de grootste (Vatnajokull) waren ook te zien. De route terug was nog steeds even betoverend en moe maar voldaan lieten we onze spieren rusten in de warmwaterbeek op de camping. Dag Landmanalaugar, dag magische plek!

Via de Eldgja kloof met mooie waterval reden we het gebied weer uit en sloegen we nog eenmaal onze tenten op ten noorden van Vik, op de allermooiste camping die we tijdens deze reis hebben gehad. Wat een sprookjesoord! Een erg groen gebied, een soort trollenvallei waar wij tussen prachtige rotsen stonden. Een klein beekje, een grote grot met kaarsjes en bankjes erin en vooral de rust, omdat de massa deze camping nog niet bleek te hebben ontdekt. De zon was ons nog steeds goed gezind, dus meerderen vertrokken de volgende ochtend zelfs in korte broek op de volgende wandeling. Alhoewel sommigen de hele reis in een korte broek wandelden...amai! Langzaamaan liepen we omhoog totdat we zicht kregen op de gletsjer: Myrdalsjokull. De mooiste lunchplek van de reis gevonden: gletsjer, morenen, steile rotsen, groene bergen, vogels en in de verte de meanderende rivier richting de zee. De vervolgroute zou een "hoogtevreesgevoelig" stukje hebben, dus de spanning steeg...gelukkig was het een redelijk te overbruggen richeltje, waar menigeen wel even een extra handje nodig had. De beloning was nog een mooie stukje route over smalle paadjes en soms was het pad zelfs helemaal verdwenen. Nieuwe uitzichten en een mooi zicht op de camping van bovenaf. Wederom dank aan de zon! Die avond genoten van een heerlijke barbeque en gezellig getafeld in de grot! (ook wel: gokkie rokkie 4 tokkie)

De dag erna gingen we weer toeristje spelen en vertrokken we naar Skaftalfell voor een wandeling langs een gletsjer, een waterval en oude huisjes met gras op het dak. Het was voor IJslandse begrippen bijna een hittegolf en ondanks de filevorming op sommige plekken was het wel een erg mooie wandeling. Vervolgens bezochten we het zeer unieke ijsmeer Jokulsarlon. Grote brokken gletsjerijs dreef in het water en bewogen zich richting de zee. Bijzonder om te zien en sommige ijsbrokken vormden zich tot ware kunstwerken. Aan de kust spoelden ook weer grote stukken aan op het strand. Bizar om te zien. Veel grote jagers in de lucht en wij kwamen er ook nog eentje tegen die zich waarschijnlijk te pletter had gevlogen tegen de rotsen. Teruggekomen op de camping bleek het flink te regenen en die regenbui heeft uiteindelijk gezorgd voor de vorming van vele meertjes en beekjes tussen en onder onze tenten. Toch nog een echte IJslandse ervaring qua weer. De volgende dag besloten we na al dat moois wat we al hadden gezien met al die wandelingen om niet in de regen te gaan wandelen over modderige paadjes met uitzicht op nog meer regenwolken. In plaats daarvan bekeken we in een museumpje een indrukwekkende film over de uitbarsting van de Eyjafallajokull in 2010 en kregen we er nog iets meer over mee, dan wat de gevolgen toendertijd voor de Europese luchtvaart waren. Zeer indrukwekkend. Vervolgens terug naar de rotsformaties ten noorden van Vik om te kijken of de puffins thuis zouden zijn. En of ze thuis waren! Zo ongelooflijk dichtbij hebben we hele grote kolonies kunnen bewonderen. Niet normaal!! Ook hun pogingen tot landen en wegvliegen waren hilarisch om te bekijken. Wat een grappige beestjes zijn dat. Bij terugkomst was de regen vertrokken en begonnen de meertjes en riviertjes om onze tenten weer een beetje te verdampen. De laatste nacht in de tent in dit (bijna) onbeschrijflijk mooie land.

---

Comments

[Inge]

Knap hoe jij je waarnemingen kunt verwoorden. Natuurschoon kan zo overweldigend voelen, maar hoe leg je dat uit aan een ander? Jouw vakantie was in zo'n beetje ieder opzicht tegengesteld aan onze vakantie, haha. Liefs, inge