Terug naar Corsica: een feest van herkenning! (2)

---

---

Corsica: Ile de Beauté

Vrijdag 07 september 2018 8^e vakantiedag



Om ongeveer 6.30 uur worden we weer wakker, wordt een gewoonte geloof ik. Meteen maar een kop koffie maken en als ontbijt nemen we de laatste noedeltjes. Ik bewerk wat van mijn foto’s zodat ik die vandaag in mijn blog kan gaan zetten. Maar ik heb er natuurlijk zoveel gemaakt dat ik amper een keus kan maken en ik kan niet de hele dag ermee bezig zijn: we hebben nog genoeg Corsica te ontdekken!



Na de regenbui van gisteren is alles nog een beetje vochtig: de tent, maar ook de badpakken en handdoeken zijn nog lang niet droog, toch pakken we alles in en verlaten de camping, meteen de hoogte in: een klim richting Coti Chiavari. Na een paar kilometer komen we langs een heel oude gevangenis, helaas staat er nu een hek omheen zodat we het niet meer kunnen bezichtigen.

Verder dan maar omhoog door een mooi bosgebied met af en toe doorkijkjes naar de baai onder ons. Na 6 kilometer komen we op een splitsing waar we kunnen kiezen welke kant we nemen, we gaan linksom net zoals de laatste jaren op de fiets, een smal weggetje slingerend omhoog langs een bergwand richting een col. Vanaf hier is het afdalen richting het dal van de Tavignanu. Ook hier weer een mooi bos/ maquis gebied.



We steken de rivier over via een oude smalle brug en rijden dan richting Filitosa: hier is een heuvel waar een aantal menhirs zijn gevonden, vroeger kon je zo rondwandelen, nu is het super toeristisch geworden. We rijden dan maar weer verder richting kust, maken een bocht rond een landtong met Genuese toren en komen dan bij de grote baai van Propriano.

Mooie blauwe baai, er zijn veel bootjes en er zijn hier veel campings en ander toeristisch gebeuren. We ronden de baai tot Propriano en rijden een stuk door het centrum, wat wel even file rijden door de smalle,drukke straatjes is.

Van hieruit rijden we omhoog naar Sartene een mooi oud bergstadje. Ook hier is het superdruk. Wat dat betref is het goed te merken dat het toerisme flink is toegenomen. Waar vroeger “de rust in september terugkeerde” , zijn er nu nog heel veel toeristen.



We rijden verder richting Bonifacio, eerst een lange afdaling terug naar de kust en dan over de kustweg verder naar het zuiden. We stoppen weer bij de “Rocher du Lion”. De allereerste keer dat we hier langs fietsten, zeiden we: die rots lijkt op een paard, tot op nu, blijven wij er een paard in zien en geen leeuw ?.

Maar het is wel mooi, kale rotsen boven het maquis en uitzichten op mooie blauwe baaitjes. De weg klimt nu verder via wat colletjes, we bedenken dat we toch wel bikkels waren om hier te fietsen! Bij de laatste col hebben we uitzicht op Bonifacio en zijn witte krijtrotsen.

In Bonifacio aangekomen is het zoeken naar een parkeerplaatsje. We vinden er één die bij nader inzien van de maatschappij is waar je boottochtjes mee kan maken. Dat is hier leuk om te doen en we kopen meteen tickets. We wandelen eerst even een supermarktje in voor een grote fles water en gaan dan meteen maar naar de boten. We kunnen er meteen op eentje stappen en al snel is de boot vol en kunnen we vertrekken.



We varen de lange smalle baai uit, die de haven van Bonifacio vormt, rechts al mooie rotsformaties, links de hoge kliffen waarop Bonifacio is gebouwd. We varen de redelijk woelige zee noordwaarts op en draaien dan meteen via een smalle doorgang een grot in. Grotte Marine du Sdragonato. De grot is groot genoeg om 2 boten te laten rondvaren!

Bovenin is een opening, een beetje in de vorm van het eiland Corsica. Het water is diep, maar kraakhelder! Er is binnenin nog een grotingang een paar meter boven het water, het loopt zo te zien vrij diep de rotsen in. We draaien weer om en varen de grot weer uit. Best wel spectaculair. We varen verder noordwaarts en draaien dan een baai in waar een rotseiland zo gelegen is dat er een geheel beschutte baai is ontstaan. Baie et îlots de Fazzio

Hier zijn wat strandjes en ook hier is het water kraakhelder, we zien tientallen grote vissen zwemmen. Aan de andere kant van het rotseiland varen we de baai weer uit. Nog verder noordwaarts varen we de “Cala de Paraguane” in, hier zijn aan de ene kant nog de witte kalkrotsen van deze omgeving van Bonifacio en aan de noordkant weer het vulkanische rode gesteente van de rest van Corsica.



Hierna varen we zuidwaarts, langs de haven ingang, en verder om nu ook de zeekant van Bonifacio boven op de kliffen te zien. Het is erg mooi! Ook hier zijn rotseilandjes te zien, grotten, eentje in de vorm van een steek zoals Napoleon die droeg. (Napoleon is tenslotte hier op Corsica in Ajaccio geboren!) Tot slot varen we langs de Gouvernail een uitzichtpunt over de zee en over Sardinië.Hierna varen we terug de haven in waar we weer van boord gaan. We wandelen nu even het.lage gedeelte van Bonifacio door, langs de haven en langs alle gezellige winkeltjes en restaurantjes van de stad. Ziet er allemaal heel gezellig uit, de prijzen rijzen de pan uit: een beetje voorgerecht (zoals de superlekkere Corsicaanse vissoep) kost al snel zo’n 20 euries. Dan maar zelf kokkerellen!



We besluiten een camping te gaan zoeken, maar doen eerst inkopen bij de Spar. We zagen al een richting bordje naar Camping Les Îles, dit is een stukje buiten Bonifacio, een vrij grote camping, best druk, maar wel mooie plekjes om te staan. Het opzetten van de tent is iets lastiger: er is intussen een flinke wind opgestoken (windkracht 4 à 5) We moeten alles goed vast houden, de binnentent vliegt alle kanten uit, maar natuurlijk lukt het ons, we zijn flink ervaren!



Als we geïnstalleerd zijn zoek ik de epicerie op om een paar koude biertjes te scoren en dan relaxen we lekker bij de tent met wat blog en fotowerk. Later gaan we een hapje eten: we hebben een stokbrood met Charcuterie Corse met augurkjes erbij en een heerlijk Corsicaans geitenkaasje. Uitstekend maaltje zo.



Daarna zitten we nog lekker lang bij de tent, genietend van een glaasje Corsicaanse wijn en rond ik deel 1 van mijn blog af!





Zaterdag 08 september 2018 9^e vakantiedag



Na het bekende ochtendritueel rijden we naar Bonifacio waar we een parkeerterrein zoeken, we gaan vandaag de bovenstad: de Citadel van Bonifacio verkennen. We wandelen eerst langs de haven en moeten dan een lange, hoge trap op naar de citadel. Het is nog betrekkelijk vroeg, maar de zon schijnt voluit en de temperatuur is al flink in de 20 graden! Een warme klim dus.

Boven aangekomen, hebben we al snel een prachtig uitzicht op de grillige krijtrotsen, waar we gisteren nog langs gevaren zijn. Als we genoeg gekeken hebben moeten we verder klimmen: we staan pas aan de voet van de citadel, na nog de nodige trappen bereiken we de Genuese toren, hier gaan we de ommuurde stad binnen. We slenteren een poosje door de smalle straatjes, bewonderen oude gevels, smalle doorkijkjes enzovoort.

Dan zien we een laag deurtje met een uitstalling van flesjes likeur, binnen in een soort keldertje is een man bezig likeur te maken: er komen heerlijke dampen omhoog. Hij wenkt dat we binnen kunnen komen. Hij is op dit moment hazelnoten aan het koken om er een siroop van te maken, later wordt dit met eau de vie aangelengd tot likeur. We proeven wat vijgen en clementines (met een beetje alcohol, ook basis voor likeur.



We zoeken uiteindelijk 2 flesjes likeur uit: vijgen met noten en myrthes. Deze mogen we ook nog proeven: Errug lekker. Maar ook een leuk souvenirtje om mee te nemen.

We wandelen verder door de straatjes en gaan dan verder naar de punt waar vroeger kazernes waren en waar ook een enorme begraafplaats is: Hier heeft elke familie zijn eigen grafhuisje, die er bijna luxer uitzien dan de huizen waarin ze wonen. Best bijzonder!

Verder gaat de wandeling naar de punt van het schiereiland, hier zijn nog de nodige verdedigingswerken, veel nog gebruikt in de 2^e wereldoorlog.

We dalen hier over 168 treden af naar het Gouvernail, dit is een handmatig uitgehouwen gang met een opening 10 meter boven de zee. Hier was een hele constructie waar op een karretje over rails een enorm zoeklicht naar buiten werd gereden om in de donkere uren de zee af te speuren naar vijandelijkheden. Het zoeklicht kon de zee tot aan Sardinië 13 kilometer verderop bestrijken.

Er is nu een mooi uitzicht en in de verschillende galerijen die er waren om de troepen en munitie te herbergen staan nu nog allerlei oude spullen uitgestald. Leuk om even te kijken. Na alle treden weer opgeklommen te zijn, gaan we eerst even wat drinken.? Het is weer een warme dag.

Na deze rustpauze bekijken we nog de verdedigingswerken op de punt: in feite staan we nu hoog boven de Gouvernail. Vervolgens wandelen we terug de stad in om hier nog een beetje verder rond te kijken. We slenteren nog wat door de straatjes en ik scoor nog een hoed: ik ben zowel mijn pet als mijn zonnebril vergeten en het zonnetje brandt flink.

We dalen via de trappen weer af naar de benedenstad en gaan dan eens de auto opzoeken. We maken nog een rit langs de kust op zoek naar wat mooie stranden. We maken wel een leuke rit, maar de strandjes zijn druk en niet aanlokkelijk. We rijden naar de vuurtoren van Bonifacio en bewonderen daar nog maar eens het uitzicht op Bonifacio!

Het wordt dan weer eens tijd om naar de camping terug te keren, maar eerst zoeken we de supermarkt nog op, er moet nog wel gegeten worden.

Terug bij de tent vermaken we ons met blog, foto’s en lezen. Koken een maaltje: gebakken piepers en sla en genieten zo van de mooie dingen van het leven?





Zondag 09 september 2018 10^e vakantiedag



Vandaag verlaten we Bonifacio, na ontbijt en opruimen vertrekken we richting Porto Vecchio. Vlak voor deze plaats maken we eerst een rondrit over een soort schiereiland: hier zijn erg mooi baaien met stranden: Plage de Palombaggia en uitzicht op allerlei eilandjes voor de kust. We wandelen hier een stukje rond en ik moet even pootje baden.

Maar er staat nog genoeg op het programma voor vandaag, dus zoeken we de auto alweer op. We rijden door Ponte Vecchia heen op zoek naar een tankstation, we vinden er eentje maar die is helaas gesloten. Dan zien we het wel: we kunnen nog wel een beetje vooruit. We gaan nu klimmen naar L’Hospedale een klein dorpje hoog in de bergen. Het is een prachtige rit, mooie omgeving met rondom mooie rotsformaties, bos en af en toe doorkijkjes naar beneden naar Porto Vecchio en omgeving.

Het is een knap steile weg (erg pittige fietstocht was het altijd) en ook de weg door het dorpje slingert in steile haarspeldbochten omhoog. Vlak door het dorp is nogmaals een mooi uitzicht op de baaien onder ons. Jammer genoeg is het wat heiig. We draaien nu het berggebied in en komen al snel langs een groot stuwmeer. Hier stoppen we even voor de foto’s en rijden dan verder langs een riviertje, hier is een gebied waar volop rotsblokken liggen. Prachtig woest gebied en daarboven zien we de Punt di U Diamante, een rotspunt met een bijzondere zilverige gloed.

Intussen begint er een E-tje te knipperen op het dashboard, de tank is sneller leeg dan verwacht: maar hier in the middle of nowhere zijn geen tankstations. We rijden verder over de Bocca d’Illarata (1001 m) en hebben dan een mooie afdaling door het Forêt de Zonza naar het dorp Zonza. Dit is een druk toeristisch dorpje op een kruising van een aantal wegen: maar geen tankstation.

Via google komen we er achter dat er in Levie, een dorpje 7 km verderop wel een tankstation is. Het ligt niet op onze route, maar het dichtstbijzijnde tankstation die wel op de route ligt is 46 km verderop. Dan op naar Levie. Onderweg zien we borden dat er een wegafsluiting is, dat moet ongeveer bij Levie zijn, hopelijk is dat na het tankstation, maar een kilometer voor Levie worden we tegengehouden door een verkeersregelaar, we vertellen dat we zonder benzine zitten, maar we worden naar een parkeerterrein verwezen met de mededeling neem de Navette maar: een shuttlebus.

Bert gaat de auto parkeren en ik loop snel naar de shuttlebus, krijg eerst nog een paar folders in mijn hand: Er is een middeleeuws feest in het dorp.

De shuttlebus stopt gelukkig 100m voorbij het tankstation, waar ik hopelijk een jerrycan kan kopen. Maar helaas: tankstation dicht, je kan wel tanken middels je creditcard, maar hoe neem ik de benzine mee….. Er staan wat motorrijders die ook kwamen tanken en even later komt er een camper aanrijden ook om te tanken. Ik vraag of zij wel door mochten en ja dat mocht alleen om te tanken.

Ik bel naar Bert om het verhaal te doen. Hij is toen naar het tankstation gekomen: de verkeersregelaar was druk met anderen dus is Bert snel doorgereden. Om een lang verhaal kort te maken: De tank is weer vol en we kunnen onze rit af maken.

We rijden terug naar Zonza en gaan dan de Col de Bavella beklimmen. De Bavella’s is een berggebied met Aiguilla’s: Naalden = puntige rotsen. Helaas komt er steeds meer bewolking en wordt een deel van de bergen aan ons oog onttrokken. We maken nu een lange afdaling door dit gebied. Het ene mooie punt na het andere komen we tegen, we stoppen dan ook regelmatig voor nog eens een fotomoment.

Na de Col de Larone rijden we verder naar beneden waar we op camping De Nacres (ooit jááren geleden ook al eens geweest) een mooi plekje op het strand vinden, alleen een stuk zand voor ons en dan de zee. De tent staat snel: de haringen duwen we zo het zand in. En dan is het tijd om even te genieten met een koud biertje.

We hebben geen boodschappen gedaan en besluiten dan maar uit eten te gaan. Het restaurant: ook op het strand ligt 50 meter verderop ?

Na het eten genieten we bij de tent nog van een glas wijn en de prachtige sterrenhemel.





Maandag 10 september 11e vakantiedag





We gaan ons strandplekje weer verlaten. Maar eerst zitten we voor onze tent met koffie in de hoop dat we een mooie zonsopgang krijgen, maar ook nu gooien wolken roet in het eten.

Voor we de tent afbreken wil Bert nog even zijn telefoon opladen. Maar als hij de stekker in de haspel doet, springt alles eruit. En niet alleen wij, maar iedereen zit zonder stroom. Als er iemand van de camping komt kijken (er is hier een afgesloten kast voor stroom, je mag/ kan niet zelf inpluggen) blijkt het aan onze haspel te liggen.

We rijden na het inpakken dan maar eerst het dorp Solenzara in, hier is de "Bricolage", het Corsicaanse equivalent van de Gamma. Hier kopen we een nieuwe haspel, anders hebben we vannacht geen elektriciteit.

Nu gaan we op weg, weer de Col de Bavella op, het is alweer genieten en nu is de bewolking weg en kunnen we alles weer goed zien. Natuurlijk stoppen we weer op allerlei plekjes om de mooie uitzichten of de bijzondere natuur te fotograferen. We zien een dikke boom die vastgegroeid lijkt aan een gespleten rotsblok. Heel mooi!

Bovenop de col wandelen we wat rond en zien hoog op de rotsen 2 bergbeklimmers aan de gang. Brr, ik moet er niet aan denken! We gaan weer verder: het is al erg druk hier er komen een paar busladingen aan ?

We dalen af naar Zonza en dan verder naar Quenza en Sorbollano. In dit laatste dorp kopen we stokbrood en kaas en dan slaan we een zijweg in langs een stuwmeer en verder naar een archeologisch bijzonder punt, maar ik heb scheel naar de kaart gekeken……..

We draaien maar weer om en vinden een muurtje waar we kunnen zitten en gaan dan picknicken. Daarna gaat de weg weer steil omhoog naar Serra di Scopamène een dorp, waar Bert ooit zijn fietsaanhangertje “verloor”: een afgebroken stang. Gelukkig woonde er vlakbij iemand die hem kon repareren voor ons!

Via Aullène rijden we nu de Col de Vaccia op, een lang dal door, de ene kant mooi groen, dan via een brug een riviertje over (hier vinden we trouwens superlekkere bramen) en dan aan de andere kant langs vrij kale rode rotswanden omhoog naar de col. Hierboven is niets anders dan een kale vlakte, maar wel met mooi gezicht over de hoge toppen van Corsica.

Ja en na een klim naar een col, volgt uiteraard weer een afdaling, nu naar het kleine bergdorpje Zicavo en vervolgens weer een klim via een lange bosrijke slingerweg omhoog naar de Col de Verde en ook hier komen we weer allerlei bekende plekjes tegen……

Daarna weer dalen door het Forêt de Marmano naar het bergdorpje Ghisoni. We maken een omweggetje langs Hotel Kyrie van Monsieur Jacky, die altijd aan iedereen vertelde dat wij zijn “amies” uit Le Pays Bas zijn en vol trots de foto van ons met onze ligfietsen liet zien én erbij vertelde dat we ook op tv zijn geweest ?

Maar hoewel er deuren openstaan is er niemand te bekennen, dus zetten we onze rit maar weer voort, de col de Sorba op, maar eerst maken we nog een foto van het dorp met de bergtoppen Kyrie-Eleison erop.

Door naar het dorp Vivario, onder het spoorviaduct door en verder richting Corte. We maken nog een klein uitstapje een smal weggetje op: Hier hebben we mooi uitzicht op de oude weg en brug waar we vroeger heen reden (nu ligt er een moderne brug over het dal), maar vooral het gezicht op de pont du Vecchio een oude spoorbrug met meters hoge pilaren. Deze spoorbrug is een ontwerp van Gustave Eifel, jawel die ene van de Eifeltoren!



Nu nog door Venaco en dan kunnen we het laatste stuk naar Corte rijden, nog wel wat uitzichten op Riventosa, een mooi romantisch dorpje op een heuveltop.

In Corte is meteen aan het begin van de stad een grote Casino (supermarkt ? ) Hier halen we onze boodschappen en rijden dan door naar Camping Alivetu. Als we ons inschrijven, kijkt de campingeigenaar ons eens extra aan en zegt: jullie zijn hier al eerder geweest. Wij zeggen ja: op onze ligfietsen. Hij moet lachen en doet meteen voor hoe lui we dan wel aan het fietsen waren, maar zegt ook: dat was wel lang geleden. Dat klopt! 12 jaar!

Toch bijzonder dat mensen je na zoveel tijd nog herkennen, zeker nu het toerisme flink is toegenomen en ze heel veel mensen zien!



We zoeken een stekkie uit, maar net als we de tent opzetten gaat het regenen met flinke druppels, snel verder gegaan, als de tent maar staat komt de rest wel later. We schuilen even in de auto. Maar na ongeveer 20 minuten wordt het alweer droog.



Intussen is het na zessen, we ruimen de rest van de spullen in en gaan dan een pannetje pasta maken, lekker met veel verse groentes erin.

Na het eten nog heerlijk een poosje zitten met een glas wijn en genieten van de mooie sterrenhemel: het is intussen helemaal opgeklaard!

---

Photos

Roque du Lion
En toch lijkt hij op een paard ;)

Grot met stalagtieten
Boottocht rond Bonifacio

Keldertje waar likeur wordt gemaakt
Wandelen door Bonifacio