Trang-Krabi-Railey Beach

---

Een 2e dag bus...amai ons gat was gelijk een pannenkoek! Alweer 3 uur in een minivan. We kozen deze keer alweer voor de meest lowbudget mogelijkheid. 100 baht per persoon. Een grote bus 125 baht per persoon. Onze grote rugzak kon met moeite in de koffer en werd onder de achterste zitbanken geduwd. Wij kregen de 'ere' plaats tussen de hoop van 18 mensen in een minivan...op de achterste bank!
Het 'gangetje' tussen ons en de voorste mensen werd ook bezet. Blijkbaar met een soort stoeltje dat tussen de 2 zetels word gepropt. Daar kwamen nog es 3 mensen op te zitten.
De airco werkte bijna niet. Zweet alom en het ergste was melige Thaise liefdesmuziek met slechte videoclips. Overal dezelfde acteurs voor andere muzikanten, je kan je er al iets bij voorstellen zeker?
Onze mp3 viel uit een uur voordat we in Krabi aangekomen waren. We moesten het gekweel aanhoren. Ook toen we in Krabi aankwamen sprak onze chauffeur geen woord Engels. Gelukkig zat er de laatste 5 km nog iemand in het busje die een beetje ons kon helpen. De chauffeur bleef maar rondjes rijden. Op het einde zei hij 'hier stap je af en neem je een taxi'. Al gauw kwam er een taxichauffeur zich opdringerig opstellen. We besloten dan toch een TukTuk te nemen, want deze was de helft goedkoper. Een uur later hadden we dan toch het strand bereikt waar we nog een halfuur in de Longtail boot de zee opmoesten naar Railey beach.

Er stonden al wat touristen te wachten en die jongens hadden al enkele keren naar Railey Beach gevaren en kenden wat van Thailand af. Ook konden ze de taal wat spreken en kwamen ze een prijs overeen dat het voor ons 4 goedkoper maakte.
Aangekomen in Railey gingen we op zoek naar een hostel. Bleek...guesthouses bestonden hier niet. Resorts alom, dure resorts welteverstaan! We bekeken de meest goedkope oplossingen. Bamboehutjes tenmidden in de bossen, muskietnetten, geen elecriciteit, gleufjes en grote gaten in de bamboewand waar het binnen krioelde van de muggen.
Nee hoor! Niet voor mij! Jan zag het direct zitten om hier te verblijven. Hij mag dat doen als hij's terugkomt naar hier zonder mij of met enkele vrienden! Zolang Jasmijn mee is gaan we hier niet naartoe! Ik wil goed slapen, zonder gezoem, zonder gaten in de muskietnetten. Geen dengue of malariakoorts voor mij!
Tegen zijn zin in slapen we nu toch in een Resort. Gelukkig hebben we airco (dat hoeft nu niet per sé voor ons) , een zachte matras en een deftige badkamer. De prijs hier is wat meer dan de bamboehutjes. Zo'n 600 baht/nacht. €15. Een eiland is altijd duurder dan het vasteland.

---