Advertisement
Published: June 14th 2010
Edit Blog Post
Georgetown
De verpleegsters en de verpleger Tot nu toe hebben we steeds het geluk en de gezondheid aan onze zijde gehad. Buiten een paar verdwenen sokken in de was zijn we nog niks kwijtgespeeld (of toch zeker niks waardevols) en blijkbaar hebben we ook niks aantrekkelijks bij zodat we voorlopig van diefstallen gespaard blijven. Ook op vlak van ziek zijn hebben we niet te klagen gehad. Tot vorige maand bleef dit beperkt tot de gebruikelijke portie diarree die af en toe kwam opzetten. 3 keer per dag aan straatkramen eten zal hier waarschijnlijk wel iets mee te maken hebben, en anders zeker het drinken van drankjes met heerlijk koele ijsblokjes. Ook de warmte heeft ons (vooral Lieve) af en toe verrast met dehydratatie als gevolg. De gevolgen van deze kleine kwaaltjes waren echter nooit erg en bleven beperkt tot een dagje koorts, bedrust en nog enkele dagen vermoeidheid als uitwerking.
Maar na de laatste weken kunnen we zeggen dat we toch ook enkele buitenlandse ziekenhuizen van binnen hebben verkend. Het begon na aankomst in Georgetown en Sam die hoge koorts maakte. Na een nacht amper slapen en koorts van 39-40 graden die niet lager te krijgen was, besloten we om toch maar even langs de kliniek te
Georgetown
Die ochtend dacht Sam 'oei, mijn buurman is dood...' Maar omdat de airco zo koud stond had hij zijn dekens over zijn hoofd getrokken. gaan. Na controle door de arts en bloedtesten viel het verdict: dengue fever. Dit klinkt jullie waarschijnlijk weinig bekend in de oren, maar is een ziekte die wordt veroorzaakt door muggensteken. De gevolgen: hoge koorts, gewrichtspijnen en overal een mooi rood kleurtje (zo net een klein beetje verbrand zijn). Verder werd het een nachtje slapen in hotel 'kliniek' wegens sterk gedaalde bloedplaatjes, en voor de rest van de week mochten we dagelijks Sam zijn bloed laten testen tot zijn stollingsfactor terug op peil stond!
Het grappige aan dit alles is dat Sam net diegene was die slechts zelden gebeten werd door de muggen, terwijl Lieve dagelijks een aantal nieuwelingen kon tellen! Dengue muggen kiezen dus blijkbaar diegene uit met het minst lekkere bloed!
Om niet te moeten onderdoen voor Sam was het een aantal weken later dan de beurt aan Lieve om ook eens een bezoekje te brengen aan de artsen in het ziekenhuis. Hier volgde de diagnose van gastritis. Op zich niet zo erg maar voor ons wel een lichte domper op onze laatste daagjes op een prachtig eiland. Als er dan al eens eindelijk heerlijke frisse hoegaarden te verkrijgen is (ook nog aan happy hour prijzen) dan volgt
Taman Negara
Wie zit er daar een roze ijscreme te eten? er wegens maagproblemen een absoluut alcoholverbod! Jullie zien, zelfs het leven in het paradijs is niet altijd rooskleurig! Om dan nog maar te zwijgen van de heerlijke samosa's, currysausjes en andere lokale specialiteiten die we de laatste dagen in Maleisie aan de kant moesten schuiven wegens 'te pikant' en dus evenzeer uit den bozen voor zwakke maagjes...
Buiten deze hospitalhoppingtour hebben we gelukkig ook zeer mooie dingen gedaan! Half mei kwam Lou ons vergezellen voor 2 weekjes rondreizen door Maleisie. Na een ziekebezoekje aan Sam, hebben we Lou er eerst een aantal dagen alleen op uit moeten sturen. Zodra de bloedplaatjes het toelieten reisden we hem echter zo snel mogelijk achterna. Onze eerste stop was het grootste, en schijnbaar oudste ter wereld, nationaal park van Maleisie, Taman Negara. Hier wandelden we tussen de bomen op de canopy walk en maakten we een degelijke staptocht naar Bumbun Kumbang, een uitkijktoren, waar we de nacht spendeerden. We hoopten hier de sumatrische tijger en aziatische olifant te spotten, maar moesten het helaas stellen met een wild varken. De volgende dag kozen we de gemakkelijke weg terug en lieten we ons oppikken voor een prachtig riviertripje door het nationaal park.
3 bussen verder
Taman Negara
Lou in de toppen van de bomen en een ferryboottocht later kwamen we aan op de Tioman eilanden. Lou en Sam vlogen meteen de happy hour in (het is hier tax-free drinken en in vergelijking met de rest van Maleisie dan ook spotgoedkoop!) om vervolgens te genieten van heerlijke visbarbeque aan het strand. De volgende dag doken we nog eens de diepte in met als hoogtepunt onze ontmoeting met meneer zeeschildpad! Echt zalig om langs zo'n beest door te zwemmen terwijl hij/zij je aankijkt zonder zich iets aan te trekken van je aanwezigheid. Ook de vele bluespotted stingrays, triggerfish en het prachtige koraal maakten dit een duik om niet snel te vergeten!
Te mooie liedjes duren jammer genoeg nooit lang genoeg en dus zetten we koers naar Kuala Lumpur voor de laatste daagjes vakantie met Lou. Een bezoek aan Kuala Lumpur is natuurlijk niet af zonder de bekende Petronastorens te bezoeken en dit was dan ook onze allereerste activiteit! Na een uurtje aanschuiven bemachtigden we een gratis ticket om vanop de skybridge van het uitzicht over de stad te genieten. Verder bezochten we nog het national museum om dan de avond in stijl te eindigen met een fles wijn in de skybar! We moeten toegeven dat dit
Taman Negara
Sam in de toppen van de bomen normaal krioelt het hier van de beesten maar om een of andere reden waren ze er vandaag niet... de meest trendy bar was die we al ooit bezocht hebben en het uitzicht op de verlichte petronastorens was een schitterend extraatje, dat de dure fles wijn meer dan waard maakte! De volgende dag hebben we ons nog eens volledig laten gaan en maakten we een ritje in de rollercoaster in het shoppingcentrum! Deze stad is duidelijk op iedereen gericht: terwijl de vrouw een hele dag shopt, zijn de mannen gefascineerd door de prachtige constructie van de shoppingcentra (toch zeker als het ingenieurs zijn) en als ze hebben ontdekt hoe alles in elkaar steekt kunnen ze zich uitleven in het pretpark met rollercoaster! Een fantastische uitvinding!!! Om onze laatste avond met Lou te vieren gingen we nog uitgebreid eten in een Frans restaurant (en het mag gezegd 'het was uitmuntend') om hem de volgende dag uit te zwaaien en weer alleen met ons tweetjes verder te gaan. Vooraleer we Kuala Lumpur zouden verlaten, pikten we nog een klassiek concert mee in de philharmonische orkestzaal in de petronastorens. Het was fantastisch en zeker een aanrader voor iedereen die KL bezoekt!
Om nog een laatste week van de zon te profiteren, beslisten we om de laatste daagjes Maleisie door te brengen
Taman Negara
Lieve in de toppen van de bomen aan het strand en dus trokken we terug naar de Tioman eilanden. Hier behaalden we nog ons advanced divers certificaat en nu mogen we dus officieel duiken tot op 30 meter. Om ons certificaat te behalen moesten we nog 2 duiken doen. We kozen ervoor om 1 vaardigheidsduik te doen en daar oefenden we vooral op onze 'boyuancy', zodat we vlot kunnen dalen, stijgen... en dat zonder tegen koralen aan te zwemmen of teveel lucht te verbruiken. Onze tweede duik maakten we iets spectaculairder door naar een wrak op 30 meter te duiken. De zichtbaarheid was jammer genoeg beperkt tot 3-4 meter, maar dat maakte de ervaring wel zeer mystiek. Als je gaat loeren naar een lang geleden gezonken schip hoort dat mystieke gevoel er eigenlijk wel bij he! Het was in ieder geval zeer de moeite!
Vanuit Maleisie namen we de bus tot Singapore, waar onze vlucht richting Nieuw-Zeeland vertrok. Maar vooraleer we koers konden zetten naar de winter in het land van de kiwi's, shopten we er nog 2 dagen op los in Singapore. En het bleek de shoppingstad bij uitstek. Nog nooit zagen we zoveel shoppingcentra op een rij, dit alles met een prachtige architectuur en
Taman Negara
Een stevige maaltijd voor ons jungle avontuur begint op en top modern. We zijn blij dat we hier in september nog eens mogen passeren vooraleer we weer koers zetten naar Belgie! Nadat we hier winterjas, jeansbroek, dichte schoenen, sjaal en muts hadden aangeschaf, zwaaiden we de zon uit en stapten we de vlieger op naar Wellington, Nieuw-Zeeland. En nu zitten we hier dus in de koude (vandaag amper 3 graden, zo'n 30 minder dan we de afgelopen 6 maanden gewend waren!)... Maar de uitzichten vanuit de vlieger waren alvast enorm spectaculair en dus veelbelovend voor wat komen gaat! Daar zullen we met plezier de koude voor trotseren!
Advertisement
Tot: 0.069s; Tpl: 0.015s; cc: 8; qc: 24; dbt: 0.0435s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Lieke
non-member comment
Kaartje/Foto
Hoi Lieve en Sam, Het gaat jullie goed zover ik kan lezen, buiten de ziektekwaaltjes dan toch. Ik heb net jullie kaartje/foto ontvangen en dus moest ik even gaan bijlezen en bijkijken op jullie blog. Binnenkort gaan we het fietsweekend plannen (jammer dat je er nie bij zal zijn. En de eerste drie weken van juli heb ik lekker vakantie, dus nog maar een twee dikke weekjes werken!!! We gaan op vakantie, maar weten nog nie waar naartoe, wsl gaan we met de auto naar Duitsland of we moeten een interessante lastminute tegenkomen! In ieder geval nog veel plezier!!!! Groetjes Lieke