Asia Trip Part 14 The End

---

---

Na de teleurstellende voetbalfinale, voor Nederland maar ook qua voetbalspel, is ook voor het team Jan en Guido een tijd aangebroken om in te pakken en naar huis te vliegen.
Gelukkig voelen pa en ik ons wereldkampioen vanwege een meer dan geslaagde reis. Geen teleurstellingen alleen vreugde.
Het was inderdaad een reis vol verassingen zoals pa voor het begin al vermoedde. Positieve vooral.
De herinneringen die bij pa loskwamen zijn fantastisch geweest en konden ook alleen maar door de fysieke aanwezigheid ter plekke ontstaan. Een geweldig waardevolle ervaring voor pa maar ook voor mij. Een lang gekoesterde wens is in vervulling gegaan en wie kan dat zeggen in deze context!
Vandaag hebben we vooral een reistijd dilemma om te overwinnen maar de paarden ruiken de stal en dat is ook aan ons te merken.
We zijn blij en dankbaar deze reis zo goed te hebben kunnen maken maar ook blij om straks weer veilig bij de mensen te zijn waarvan we houden en onze verhalen met hun kunnen delen.
Ik wil iedereen die ons hebben geholpen en gesteund van harte bedanken namens pa en mij!
3 ½ week met pa is omgevlogen (af en toe letterlijk) en ik wil afsluiten met een simpele zin; “Ut waar kei skôn!”

After a disappointing world cup final, for The Netherlands but also for quality soccer, this team, Jan and Guido, are bound to pack their bags and head for home.
Fortunately we feel like world champions because of a tremendous trip we made. No disappointments just joy.
Like pa told me before our departure it has been a trip full of surprises. Positive most of them.
The memories coming back to pa’s thoughts at the most surprising moments were fantastic and were only possible while being at the place we were physically. A wonderful experience for pa and also for me. A long dreamed wish came through for me with this trip. Who can say that in this context!
Today we have a lot of travelling time ahead of us but as we in Holland say;”The horses have a smell of their stable”, so it is good to come back home to the ones you love and share our stories with.
Pa and me want to thank everybody that have supported and helped us!
3 ½ weeks with pa felt like just a moment and I want to end by saying a simple sentence: “It was fantastically wonderful.”

---