Advertisement
Pulau Weh
Gapang BeachHi All!
(for english please see below)
Wow... mijn eerst blog. Ben ondertussen een kleine 2 weken onderweg en na wat opstartproblemen (jetlag, niet kunnen slapen, veel te heet zijn, toch best even wennen in je eentje) ben ik nu vol op aan het genieten. Ben begonnen in Pulau Weh, een eilandje in het noorden van Sumatra, vlakbij Banda Aceh. Dit is de plaats waar 4,5 jaar geleden de tsunami zo'n beetje de grootste schade heeft aangericht alleen hebben ze hard gewerkt en zie je er bijna niets meer van. Gelukkig maar, want je merkt wel dat het een behoorlijk emotioneel litteken heeft achter gelaten bij de bevolking.
Het reizen op Sumatra als vrouw alleen is niet gemakkelijk. Ik word vreselijk nagestaard, nagewezen en uit gelachen. Ook moet ik minstens 5x per dag uitleggen waarom ik alleen ben, waarom ik niet getrouwd ben en wat ik op Sumatra doe.... Vermoeiend! Maar toch moet ik zeggen dat de bevolking erg vriendelijk is. Ze zijn zo'n blonde vrouw alleen gewoon niet gewend en zijn dus extra geinteresseerd!
Pulau Weh dus. Ik ging er heen om te duiken en dat heb ik geweten! Wat fantastisch! Alleen het snorkelen in de
baai leverde al een geweldig zicht op van honderden, zo niet duizenden, tropische vissen en zelfs zeeschilpadden! De omgeving van Pulau Weh staat bekend om de stroming die er staat en ik kan inderdaad beamen dat er stroming staat! Wist niet wat me overkwam! We doken langs een wand naar 20 meter diep en werden al langzaam meegevoerd totdat we bij het eind van die muur van koraal kwamen en in de verte zag je alleen maar blauw en ineens voelde ik een duw in mn rug en werden we op hoge snelheid meegevoerd... Gelukkig zag ik dat we dichtbij de muur moesten blijven en kon ik er mooi omheen zwemmen (het bleek een soort onderzee'se berg te zijn) Oja, ondertussen ook nog een grote school Tonijnen van een meter lang gezien, geweldig! Helemaal uitgeput kwam ik weer boven maar vond het maar wat stoer dat ik het heb meegemaakt. Weer een duik ervaring rijker!
Ik ben een dag of 4 op Pulau Weh gebleven, was er erg gezellig en heel relaxed maar wilde nu toch ook naar de bergen. Oeran Oetangs spotten.
Dus woensdag na een reis van 12 uur (bus, boot, taxi, vliegtuig, taxi, meest aggenebische bus
ooit) kwam ik aan in Bukit Lawang. Ik heb snel een prive gids geregeld en om 8 uur sochtends volgende dag stond ie voor mn neus. Op zoek naar de Oeran Oetangs!
Jullie weten dat ik het snel heet heb, en snel zweet, maar die jungle hier was zo vochtig dat ik na een uur al mn shirt kon uitwringen. Over steile paadjes, niet breder dan een halve meter gingen we berg op, berg af. Uiteindelijk kwamen we bij een plek waar er 3 Oeran Oetangs zaten, eentje met een baby'tje op haar rug. Prachtig om te zien! Na wat minuten kijken en foto's maken zag ik dat ze naar beneden klom dus ik bewoog een beetje naar achter. Ondertussen stonden er ook 4 andere toeristen en ik ging achter ze staan. De OeranOetang kwam naar beneden, liep de 4 toeristen voorbij en ging bij mij op mijn rug zitten!!!! BIJ MIJ! EEN WILDE OERAN OETANG met BABY!!! Mijn hemel, ik wist niet hoe ik het had!!! Na 10 minuten hebben ze haar weggelokt met een banaan (wat eigenlijk niet mag, maar ze was niet van plan om bij me vandaan te gaan, dat had ik wel door). Wat een
fantastische ervaring!
Toen ik 'smiddags op zoek ging naar een internet cafe kwam ik bij een kindertehuis terecht dat door een Nederlandse en haar Sumatraanse man is opgezet. Ik had nog geen voet over de drempel gezet en hij vroeg of ik Alkmaar kende; hij was namelijk groot fan van AZ...... DUH!!! In de jungle op Sumatra hing daar, jawel, een AZ vlag! Dikke vrienden gemaakt dus! :-)
Mijn volgende bestemming is Danu Toba en vlieg ergens volgende week richting Java. Vanuit daar weer een volgende blog!
Heel veel liefs!
-----------------------------------------------------------------------
After some difficult first few days (jetlag, couldn't sleep and getting used to the humidity) I started my journey in Pulau Weh, a small island in front of the coast of Banda Aceh where the Tsunami hit in 2004.
Pulau Weh is known for it's marvelous diving spots and I can agree; It was great! They have a fenomenal house reef and I saw a lot of tropical fish, turtles and tuna!
Travelling in Sumatra as a woman alone isn't the easiest thing to do... I get a lot of unwanted attention and it's pretty hard to explain that I don't have a husband
or for that matter am travelling all alone... The funny thing is that the people are so tiny here that they can't even lift my bag (which is, I admit, way to heavy)!
Last wednesday it was time to head to the mountains of Sumatra and after a killing journey of 12 hours (bus, boat, taxi, airplane, taxi, crapiest bus ever) I arrived in Bukit Lawang, gateway to the Oeran Oetangs.
I arranged a private guide and the next morning he picked me up at 8 am to walk through the jungle. It was really nice and after searching for about an hour and a half we found the first ones. They are so incredably adorable, it's amazing how much they resemble humans.
During the next hours we went up and down the hill 3 times and I swet like there was no tomorrow, but it was so worth it!
Then suddenly we saw a mother with a baby on her back, so gorgeous! 4 other tourists joined us and we stood there for a few minutes to look at them. Then the mother started climbing down the tree and I slowly moved backwards, behind the other tourists. The
Very cosy
Up close and personal! (check out the baby in the back!!! So cute!) mother stood on the mountainpath and walked by the other tourists and CLIMBED RIGHT ON MY BACK!!!! I was so scared but at the same time it felt so amazing! What an experience of a life time! She just chilled on my back and had no intention to leave! After 10 minutes I asked the guide to luer her away with a banana because I think I would still have been there if he hadn't... :-)
For the picture of the AZ flipflops: I was at an internet cafe where the man told me he was a big fan of AZ, as you might know, the team I support. It was hilarious, he had a flag hanging in his garden! :-)
My next stop will be lake Toba and somewhere next week I'll be heading over to Java.
Take care!
Advertisement
Tot: 0.107s; Tpl: 0.018s; cc: 10; qc: 53; dbt: 0.0691s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Gerard
non-member comment
Gaaf!
Ha die Kim, leuk zeg wat je beschrijft, je foto's zien er super uit. Wat een prachtige natuur zeg, onder water lijkt het me ook helemaal geweldig. Verder snap ik die oerang oetang ook wel dat ze lekker op je rug gaat zitten.....;-) Ik hoop dat je nog veel mooie dingen zult meemaken en wens je enorm veel plezier. Groeten, Gerard.