Advertisement
Hallo!
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de enorm lieve en leuke reacties! Het is zo leuk om die te krijgen! Vooral niet stoppen! :-)
Zoals ik al had verwacht heb ik een haat-liefde relatie met dit land (en eigenlijk heel Azie) want het is een prachtig land, met prachtige sites en gebieden, maar ik snap hun manier van doen gewoon niet. De ene dag kan ik het beter hebben dan de andere, alle vragen en alle opdringerige verkopers, maar het is niet gemakkelijk. Ik voel me echt soms een lopende pinautomaat. Ik heb me dus maar wat Indonesische woordjes aangeleerd om het hen en mezelf iets makkelijker te maken. En dan hun verkeersregels, of moet ik zeggen het gebrek hieraan? Ik heb me zelden zo onveilig gevoeld in een bus of auto (Sorry Jesper, maar dan zit je echt liever naast mij in de auto! :-) ) Een linker en een rechter baan? Welnee, gewoon met 3 auto's naast elkaar rijden en in bochten inhalen! Kijken als je de weg opdraait? Welnee, gewoon rijden en je hoort wel getoeter als er toch iets aankwam... Ik ga maar gewoon achterin zitten en vooral niet proberen mee te rijden...
Original Batak house
Batak is the original culture of Lake Toba and it's surroundings, this is their typical shape of their house. Ik heb in de afgelopen 9 dagen vooral veel gereisd (5 volle dagen van de 9) en dus niet zulke spectaculaire dingen meegemaakt zoals mijn vorige avontuur met de OeranOetang. Daarentegen wel veel foto's gemaakt, dus zie hier het resultaat.
Na Sumatra (Lake Toba, wat erg relaxed was, supermooi omgeving) was het tijd om naar Java te vliegen. Direct de volgende ochtend uit Jakarta vertrokken met de trein richting Yogjakarta, het culturele centrum van Java. Ik heb de trein genomen (10uur) waardoor ik op een makkelijke manier wat kon zien van het landschap, maar voor mij is Java niets meer dan een groot rijstveld. Overal zijn die velden, met hier en daar een bananan of mangoboom. Over-exploiteren van land? Misschien... maar ze doen het wel efficient, want iedere vierkante centimeter is bebouwd...
Vanuit Yogjakarta de Borobodur bezocht, een boedistisch tempelcomplex, bij zonsopgang. Prachtig wat een sereniteit! Zo'n contrast met het dagelijkse Indonesische leven.
Een dag daarna ben ik naar de Bromo vulkaan geweest, wat een giller! Om 3 uur uit bed om 1,5 uur later erachter te komen dat we niet alleen waren... Honderden (misschien wel duizenden) mensen (toeristen en locals) die hetzelfde komen doen en dus samen met
Crazy driving!!!
This is seriously the way the schoolkids come from school.... Scary! je op een platform staan te duwen en trekken voor het beste uitzicht op de vulkaan... Ik was echt in shock! Maar het was het wel absoluut waard, want het was geweldig! Het uitzicht was fenomenaal! Ik had natuurlijk een van de betere spots weten te bemachtigen en ging daar niet weg totdat ik de zon had zien opkomen... :-) Daarna zijn we via de 'sea of sand' naar de vulkaan toegereden en heb ik de 1-uur durende wandeling de vulkaan op en de 150 steile traptreden naar de krater weten te overmeesteren om daar een offer te doen in de actieve vulkaan. Erg stoffig, maar het was iedere zweetdruppel waard!
Verder ontmoet ik een hoop mensen, en tot mijn verbazing en verassing allemaal rond mijn leeftijd met hetzelfde verhaal! Allemaal mensen rond de 30, die hun baan hebben opgezegd en die een jaar (of soms wel langer) aan het reizen zijn en nog niet willen settelen omdat de rest van hun omgeving dat wel aan het doen is... Ben toch niet de enige en ook niet zo gek... :-)
En nu ben ik gister op Bali aangekomen... Tijd om even alle indrukken van de afgelopen dagen te
Mount Merapai at sunrise
Seen from the Borobodur temple verwerken en misschien eindelijk even op het strand te liggen!
Veel liefs!
---------------------------------------------------------------------
First of all; thank you so much for all the nice emails and messages! It's great to read them, so please don't stop sending them! :-)
As expected, I have a love - hate relationship with Indonesia (and for that whole Asia), because it's a beautiful country but I just don't get their culture. One day is better then the other but the amount of people who want to sell me something is overwhelming, I absolutely feel like a walking cash machine! So to make my life a bit easier I've learned some Indonesian words to be more clear to them... :-)
And then the traffic... I've had several near death experiences in the past few days. The bus/car drivers drive like maniacs! Honking, speeding and just chasing other cars in turns, I've decided to just sit in the back and either close my eyes or read a book. Best remedy... :-)
In the past 9 days I've travelled for 5 (10 to 12 hour bus/train/etc rides) of them, so I haven't really experienced something spectacular like the OeranOetan story, but I've
seen a lot. After Sumatra I flew to Java and took the train (to get a better view of Java) to Yogjakarta, the cultural centre of Java. Java to me is nothing more then one big rice field, every inch is exploited for either rice, mango or buildings... You got to give credit for their efficiency!
From Yogjakarta I visited the Borobodur, a budistic temple, at sunrise. It was so serene, the complete opposite of daily Indonesian life.
A couple of days later the Bromo vulcano was up. We had to wake up at 3am to catch the sunrise (again) and to my disappointment I was not alone, but with hundreds (if not thousands) of other tourists and locals! I was in shock! But it was absolutely worth it, because the view was amazing!
After the sunrise we drove across the 'sea of sand' towards the vulcano itself and I walked (one hour of dust and swet) up the vulcano to make an offer to the gods.
Furthermore I'm suprised to meet a lot of people who have the same story as me, around their 30ies, quit their jobs to travel for a year (or more), and not
Borobodur
On top of the Borobodur, looking at the sunrise... So quiet and breathtaking... willing to settle down yet because everyone else in their environment does... So I feel very much acknowledged and I'm maybe not so crazy everyone says I am... :-)
At this moment I'm in Bali where I will be chilling out for the next couple of days and maybe finally work on my tan at the beach!
Take care!
Advertisement
Tot: 0.068s; Tpl: 0.017s; cc: 8; qc: 24; dbt: 0.0416s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Tess
non-member comment
Gaaf!!!
Hee Kim! Pff nou ik zit in je travelblog hoor! Zo leuk dit, het is net alsof we een beetje met je mee reizen! Ik moest je vorige verhaal ook nog even lezen en ben stinkjaloers op je oerang oetang ervaring, that's fot sure. Lief ik blijf je volgen en geniet van je trip! xxx Tess