Advertisement
Published: April 24th 2013
Singapore
Lightshow bij de haven van deze moderne stad.Na Australië begon ons avontuur aan ons volgende continent: Azië. Omdat dit ons laatste continent is, bekruipt ons ook het gevoel van ons laatste hoofdstuk van de wereldreis. Hoe lekker is het dan om te beseffen dat we nog maar op de helft zijn van onze reis en nog een heleboel kunnen genieten, beleven en zien!
Onze eerste voet op de bodem van Azië was in Singapore. Een moderne mega stad, zonder een duidelijke identiteit. De stad lijkt opgebouwd uit kleine wijken waar de verschillende immigranten wonen, zoals Little India, Little Birma, Chinatown en Arab street. Voor ons is Singapore een basis, een thuishaven in Azië. We komen het continent binnen en zullen na maanden hier het continent ook weer verlaten. Wij hebben Singapore ervaren als een moderne stad die aan elkaar hangt van strenge regels, maar tussen de regels door heel relaxed is. Wel hebben we ons flink verkeken op de prijzen. Dachten wij na het dure Australië naar het goedkope Azië te gaan, in Singapore is daar weinig van te merken. Ons eerste hotel bleek 75 Euro per nacht te zijn! Gelukkig hebben we na een paar dagen een goedkoper alternatief gevonden om toch nog een beetje binnen
Rishikesh 1
Uitzicht over de Ganges en de vele Ashrams die Rishikesh rijk is. ons budget te blijven. Dit bleek een goede zet, want niet alleen was het guesthouse goedkoper, de bar eronder bleek een goede locatie om lokale vrienden te maken.
In Singapore hebben we onze visa geregeld voor India. Iets wat onmogelijk leek –“we only accept applications from Indian residents”-, maar uiteindelijk heel soepel is verlopen. Om in aanmerking te komen moesten we op audiëntie bij de officier van de High Commission of India. In onze netste kleren en met onze uiterste beleefdheid wisten we de officier al snel te overtuigen om voor ons een uitzondering te maken. Enige beperkingen waren dat ons visum meteen in zou gaan en “slechts” voor 3 maanden geldig zou zijn. We hebben onze plannen om eerst naar Nepal te gaan aan de kant geschoven en zijn maar meteen op het vliegtuig naar India gestapt. Op naar het land waar we het meest naar uit zagen, maar dat we ook het meest spannend vonden!
Onze aankomst in India was meteen heftig! We hadden ons nog goed ingelezen in de Lonely Planet over de gevaren van het land en de do’s and don’ts. Bij aankomst rond middernacht in Delhi dachten we er goed aan te doen
Rishikesh 2
Typisch straatbeeld in India. A cow having a nose through the rubbish. om een pre-paid taxi te nemen naar het hotel dat we geboekt hadden. Deze wijze van transport wordt aanbevolen in de reisgidsen en bespaart een hoop gedoe met onbetrouwbare taxichauffeurs. Belangrijk is dan wel om in de enorme chaos buiten het vliegveld in de juiste taxi te stappen. Hier ging het bij ons mis. Op slinkse wijze werden we naar een verkeerde taxi geleid om vervolgens in het web gevangen te zitten van een briljant opgezette scam. Eerst word je naar het centrum gereden en rijdt de taxi chauffeur een afgezette straat in. Deze afzetting verrast hem zogenaamd ook en hij rijdt naar een toeristenbureau om te informeren. Hier blijkt de omvangrijkheid van de scam: je gaat naar binnen en ongeveer 5 man staan klaar om je “te helpen”. Iemand geeft aan dat er een festival is en dat er rellen zijn uitgebroken. Een deel van de stad is afgezet en toevallig is dat net het deel waar ons hotel ligt. Een ander belt je hotel – achteraf bleek dit een collega te zijn in een andere kamer – en jij krijgt de telefoon. De persoon die je spreekt bevestigt dat er rellen zijn en dat het hotel onbereikbaar is.
Rishikesh 3
Uitzicht over de Ganges met één van de grootste Ashrams. Welwillend als de mannen zijn “bel” je nog een paar hotels die vervolgens vol, niet bereikbaar of belachelijk duur blijken te zijn. Ook treinen en bussen blijken niet beschikbaar binnen een paar dagen. Daar zitten we dan, midden in de nacht in een buurt vol drugsverslaafden en in een voor ons compleet onbekende stad. Er zit niets anders op dan het aanbod van de mannen aan te nemen: een belachelijk dure – voor Indiase begrippen dan – taxirit naar Rishikesh. Het was voor ons de beste optie, de andere opties die ze voor legden waren nog veel duurder of naar gebieden waar je echt niet naar toe wil. Delhi hebben we dus nooit gezien, maar we zijn wel veilig en in luxe in Rishikesh aangekomen. Onderweg in de taxi viel het kwartje en we waren al lang blij dat we alleen geld kwijt waren. Het had veel erger kunnen aflopen, aangezien we te maken hadden met een groep geroutineerde criminelen. Hopelijk brengt Delhi ons meer geluk als we het land weer verlaten!
Rishikesh bleek een prima locatie te zijn om bij te komen van de scam en te wennen aan India. Want dat laatste is zeker nodig. Wat een
Rishikesh 4
Ganga aarti bij de Swarg Ashram. Elke dag rond zonsondergang wordt deze ceremonie gehouden met veel zang en aansteken van kaarsen. cultuurschok! Onze eerste indrukken waren met name de ranzigheid, de stank en de hectiek. Op een zeker moment bekroop ons zelfs heel even het gevoel van wat doen we hier. Maar in Rishikesh zagen we ook de eerste schoonheden van het land. De vele ashrams, de kleuren, de mensen en hun tradities. Bij zonsondergang vindt elke avond de “Ganga aarti” plaats. Een ceremonie waarbij de Indiërs hun zorgen uitspreken in een kaars met bloemen eromheen en deze vervolgens met zorgen en al laten varen in de Ganges, één van de zeven heilige rivieren in India. Dit gaat gepaard met veel dans en gezang. Erg bijzonder om als toeschouwer mee te maken! Ook hebben we in Rishikesh onze eerste lezing bijgewoond van Mooji. Deze guru had het hele dorp op zijn kop gezet – nou ja, in ieder geval de toeristen. Iedereen die we spraken had het over deze man uit Jamaica. Wij zijn één ochtend geweest en vonden het zeker fascinerend. Nog fascinerender was hoe sommige toeristen helemaal opgingen in de man en hem zelfs aanbidden. Rishikesh wordt ook wel de “yoga capital of the world” genoemd en trekt veel westerlingen aan op zoek naar spiritualiteit met haar vele yoga
Rishikesh 5
Shiva. Eén van de drie belangrijkste goden uit het Hindoeisme, naast Brahma en Vishnu. Kenmerkend beeld van Rishikesh. en meditatie cursussen. Voor ons was het een prima plek om te beginnen, maar we kregen ook een wat raar gevoel door alle Westerse hippies die daar zijn blijven hangen en die totaal niet integreren met de lokale bevolking.
Na een week Rihikesh durfden we het aan om het land verder te verkennen en af te reizen via Haridwar – waar we nog een Ganga aarti hebben meegemaakt – naar Agra: home of the Taj Mahal. Haridwar was een stuk minder toeristisch dan Rishikesh en voelde mede daardoor meer “echt”. Geen wonder want het is ook een belangrijk pelgrimsoord voor Hindoes en een van de zeven heilige steden van India. Na de Ganga aarti was het tijd om onze eerste nachtbus te pakken naar Agra, wat een rit! Na zes uur vertraging en geen oog dicht te hebben gedaan in verband met de slechte weg – we vlogen soms letterlijk een halve meter de lucht in – bereikten we eindelijk de eindbestemming. Agra staat bekend om de vele scams waar toeristen slachtoffer van worden. Maar door onze ervaring in Delhi waren wij overal op voorbereid en waarschijnlijk daardoor vonden we Agra eigenlijk heel relaxed. Bij ons hotel hadden we
Rishikesh 6
Ganga aarti, een Guru komt ook even langs. Dit is zeker niet altijd het geval, daardoor een bijzonder moment. een betrouwbare rickshaw driver gevonden die ons eerst naar Agra fort heeft gebracht en vervolgens op ons heeft gewacht tot we de Taj Mahal verlieten. Beide bezienswaardigheden zijn het bezoek aan Agra meer dan waard, met de Taj Mahal als absoluut hoogtepunt. Wat een schitterend gebouw, met een even mooi als tragisch verhaal achter de ontstaansgeschiedenis!
Rajasthan was onze volgende bestemming. Deze deelstaat staat bekend om de interessante geschiedenis, vele leuke stadjes, de herenhuizen – haveli’s genaamd –, het eten en de mensen. En interessant was het zeker! Onze eerste bestemming was Udaipur, ook wel het Parijs van India genoemd. We hebben de trein genomen uit Agra, een twee keer 7 uur durende treinreis, die bijzonder comfortabel bleek, helemaal in vergelijking met onze eerdere busreis. De way to move in India dus en een leuke manier om lokale mensen te ontmoeten! Udaipur is een gezellige stad tussen twee meren en de vele rooftop restaurants maken het een aangename plek om te verblijven. Tijdens ons verblijf werden we blij verrast dat we konden deelnemen aan het op één na grootste feest van India: Holi. Het Holifeest is een Hindoeistisch
feest dat jaarlijks rond de maand maart wordt gevierd en een
Rishikesh 7
Shiva bij zonsondergang. combinatie is van een lentefeest, een feest van de overwinning van het goede op het kwade en een Nieuwjaarsfeest. Holi wordt over twee dagen gevierd. Tijdens de eerste dag maken de Indiërs grote brandstapels die ’s avonds aangestoken worden. Hier hoort natuurlijk een verhaal bij, zoals bij zoveel in India. De brandstapels symboliseren Holika, de zus van een jongen, Prahalad, die dood moest. De vader van deze jongen, een demonenkoning die zichzelf onsterfelijk had laten maken en zich naast koning ook als god liet vereren door zijn land, was namelijk heel boos geworden op zijn zoon. De zoon vereerde als enige van zijn land niet hem, maar Vishnu – de beschermgod van het heelal, die waakt over het welzijn van de mensen. Meerdere pogingen ondernam de man om zijn zoon te vermoorden, maar telkens weer wist de jongen met de hulp van Vishnu op wonderbaarlijke wijze te overleven. De zus van de jongen, Holika, had gehoord van de ongehoorzaamheid van haar broer en bedacht een boos plan, waarmee ze naar haar vader ging. Ze bezat veel demonische toverkunsten en stelde voor om net te doen alsof zij ook Vishnu vereerde en samen met haar broer een offer te brengen aan
Haridwar 1
Shiva met drietand en slang om zijn nek. Een supergroot standbeeld bij de entree van de stad. de god door met zijn tweeën op een brandstapel te klimmen. Zelf zou ze een onbrandbaar kleed aantrekken, zodat alleen haar ongehoorzame broer zou verbranden en bewezen zou worden dat haar vader god is. De koning stemde toe in het plan en zo geschiedde het. Holika kwam in de vlammen om en Prahalad bleef ongedeerd. Toen verscheen Vishnu vanuit een pilaar in de gedaante van een half leeuw/half mens. Hij pakte de koning op en verscheurde hem met zijn klauwen. Deze bezinningsdag, holikadahan, wordt door de hindoes jaarlijks herdacht. Ze vieren dan de overwinning van het goede op het kwade, van het recht op het onrecht.
Voorafgaand aan het holifeest houden hindoes de avond ervoor tijdens de volle maan een ceremonie, Holkadahan bij de brandstapel, waarbij ze symbolisch holika, het kwade verbranden. Na het offer wordt het plantje (symbool van het goede) verwijderd van de brandstapel. In de Hindu-jaartelling is de dag na de holikadahan de start van het nieuwe jaar. Op de tweede dag gaan mensen daarom overal de straat op om elkaar met kleurstof te bekogelen en onder te smeren. Dit maakt het festival tot één groot kleurenfestijn! Dit is dan ook het symboliseren van de in
Haridwar 2
Ganga aarti in de Har-Ki-Pairi Ghat. We waren bijna de enige toeristen en dat maakte het een authentieke ervaring. bloei staande natuur, maar dan bij de mens. Wij hadden ook graag meegedaan met dit festival, maar helaas was Floor flink ziek geworden: een voedselvergiftiging. Iets wat helaas ook bij India hoort en niet valt te plannen. Maar we hebben het festival wel heel mooi vanaf ons balkon kunnen zien!
Na deze feestvreugde en nadat Floor weer enigszins was hersteld werd het tijd om aan onszelf te werken. India is naast interessant, kleurrijk, hectisch ook vooral heel spiritueel! We hadden besloten om een 10-daagse Vipassana stilte en meditatie retraite te gaan doen in een ashram. Nou ja, het was een wens van Floor en Koos heeft besloten deze uitdaging ook aan te gaan. 10 dagen niet praten, geen communicatiemiddelen zoals een telefoon of laptop en zelfs geen boeken. Alleen mediteren, mediteren, mediteren, 10 uur per dag met als doel om via zelfobservatie de ultieme waarheid in jezelf te vinden en daardoor meer innerlijke rust te creëren. Via de meditatietechniek leer je gevoelens en emoties bij jezelf te herkennen en objectief te observeren, zodat negatieve gevoelens en emoties niet langer zorgen voor aversie en positieve gevoelens niet langer voor begeerte. Aversie en begeerte worden binnen het boeddhisme gezien als de
Haridwar 3
Typisch gebruik tijdens de Ganga aarti. Mensen spreken hun zorgen uit over de bloemenkrans met kaars en laten deze drijven in de Ganges. Dit gebed wordt ook wel Puja genoemd. twee voornaamste bronnen van het menselijk lijden en dus voor het ongelukkig voelen. Het zijn voor ons beiden een hele bijzondere 10 dagen geweest, die moeilijk in dit blog zijn samen te vatten. De 10 dagen stilte en gebrek aan afleiding bleken minder zwaar te zijn dan we vooraf dachten. Het vele mediteren was soms wel zwaar – zowel mentaal als fysiek –, maar maakte het ook zinvol en het heeft ons zeker geraakt. Het 10 dagen samenzijn in de ashram waarbij we strikt gescheiden van elkaar waren, elkaar niet mochten zien, spreken of aanraken en dus alleen waren maakte het extra bijzonder. Je wist dat de ander er ook was en soortgelijke ervaringen moest hebben, je kon het alleen niet delen. Je wist ook niet hoe het ging met de ander. Een hele andere ervaring dan we afgelopen half jaar hadden als Jut en Jul op wereldreis 😉
Na de ashram bracht onze reis ons verder naar Pushkar en Jaipur, beide nog in Rajasthan. In Pushkar hebben we vooral genoten van de rust die de ashram ons heeft gebracht en hebben we ervaringen uitgewisseld met andere lotgenoten uit de ashram - zoals een leuke Indiër die in Delhi
Agra 1
Agra fort, prachtige gebouwen ter bescherming van de stad. Eén van de mooiste Mughal forten in India. woont en waar we kunnen logeren als we het land weer verlaten. In Jaipur hebben we ons weer gestort op sightseeing. In één dag hebben we het prachtige Amber fort gezien, de City palace en de Hawa mahal. Prachtige gebouwen met een mooie geschiedenis. Jaipur zelf is een vrij hectische stad die uit haar voegen lijkt te barsten. Het oude centrum – pink city – is daarentegen prachtig! Vanwege de toenemende hitte – het was 40 graden in Jaipur – waren we blij dat we een binnenlandse vlucht hadden geboekt naar Goa. Ondanks dat het verder naar het zuiden is en het volgens locals “hot as hell” is, bevinden we ons hier aan het strand met 30 graden in het paradijs. We hebben een heerlijke strandhut gevonden in Palolem en gaan genieten van een week zon, zee en stand!
In het volgende blog meer van onze avonturen in India, we blijven nog zeker 6 weken in dit bijzonder intrigerende land! Het is een land waar het reizen met vallen en opstaan gaat en die pieken en dalen heeft, maar het gevoel van “wat doen we hier” heeft plaats gemaakt voor een enorme nieuwsgierigheid, fascinatie en haat-liefde verhouding met dit
Agra 2
Torentje in het Agra fort. Hier heeft de bouwer van de Taj Mahal - heerser Shan Jahan - tot zijn dood opgesloten gezeten. Hij is door zijn zoon opgesloten, die de macht van de stad wou overnemen. land. Elke dag leren we weer iets nieuws, never a dull moment. We zijn benieuwd hoe we hier over 6 weken tegenaan kijken!
Zie hier het filmpje van de Ganga aarti in Haridwar:
Advertisement
Tot: 0.084s; Tpl: 0.016s; cc: 12; qc: 30; dbt: 0.0366s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Joziene
non-member comment
Wat maken jullie toch prachtige dingen mee en wat gaan jullie goed om met de minder mooie dingen. Ik geniet in ieder geval volop van jullie verhalen. Liefs, Joziene