China again deel 3

---

Kunming

Kunming is de hoofdstad van de meest zuidwestelijke provincie die grenst aan Burma, Laos en Vietnam.
Ideaal voor de opties om naar zuid-oost Azië te reizen en warmte (16/17 graden) met zonnetje!

Op het treinstation stond iemand met een bordje van het hostel waar ik naar toe wilde. Gevraagd hoe en wat en we gingen met de bus en vijf andere gasten naar het hostel, wel handig zo iemand. Vrouwtje vertelde dat, omdat ik niet gereserveerd had dat ik waarschijnlijk tot 12 uur moest wachten, geen probleem.
In hostel wisten ze het ook nog niet en ik moest wachten tot 12 uur. Lekker in het zonnetje gezeten, ontbeten en koffie gedronken. Om half één naar de receptie gelopen en ze hadden geen plek meer. Gevraagd hoe te gaan naar backup-hostel en zij belde nog of ze daar wel plek hadden.
Beetje rondgelopen en in een parkje grappige taferelen, oude mensen spelletjes (kaart, mahong, Chinees schaken, macha) spelen, muziek maken en dansen.

In hostel Nederlandse chick ontmoet, waren sowieso veel Nederlanders.
Beetje gekletst, was al weer een tijdje gelden dat ik nl. had gesproken en een biertje gedronken in het zonnetje, 's avonds een hapje gegeten, soort van hotpot maar dan een bouillon met allerlei dingen erin.
Volgende dag naar het Vietnamees consulaat om een visum te regelen. Maar goed ook, want 3 dagen erna waren ze een week dicht voor Chinees nieuwjaar.
2 dagen (op zondag?) erna kon ik het ophalen, had verwacht dat het langer zou zijn. Hierdoor kon ik tussendoor niet weg, want in China moet je overal bij inchecken je originele reisdocument laten zien en ze registreren al je gegevens. Maar had daardoor de mogelijkheid Kunming en directe omgeving te zien, omdat ik mijn plannetje af wilde laten hangen van visum. Zo gecontroleerd af en toe. In Beijing werd in een hostel zeer regelmatig gecontroleerd, omdat het aan de weg lag, of chinezen niet gemixed waren met buitenlanders. En dat Chinese vrouwen gescheiden waren van de Chinese mannen.
Voor buitenlanders maakte het overigens niet uit.
In Kunming werd een Oeigoer een paar uur nadat hij was aangekomen een soort van ondervraagd door de politie. Wat hij hier kwam doen en hoe lang hij verbleef.

Een dag naar Chenggong, bekend om zijn fruitbomen en bloemen, heb daar niet zoveel van gezien. Maar heb een beetje rondgelopen door kassen en straatjes.
Op de heenweg liet een wagentje van de chinese post de bus niet voor bij de bushalte. Dus lastig en de bus doorduwen.
Even later bij het stoplicht was bus de eerste en buschauffeuse ging dat mannetje opwachten en reed hem klem. 2 banen geblokkeerd en vervolgens iets van anderhalve minuut stilstaan.
In China sowieso chaotisch verkeer, behalve Beijing. Iedereen rijdt half op de baan om in zoveel mogelijk gaatjes te kunnen duiken. Elke centimeter is er één, en niemand voor laten. Zeker op kruisingen is dit erg. Heb desondanks geen ongeluk gezien.
Op de terugweg minibus, had 600 m moeten lopen naar normale bus, maar dacht dat die niet meer ging. Stond op andere bushalte te wachten en de bus die ik moest hebben kwam niet.
Was wel erg grappig. Overal stoppen en mensen lokken, zelfs als ze aan het rijden waren en langs een groepje mensen kwamen nog uit het raampje roepen.
Maar door de route zag ik nog wel kwekerijen van allerlei bomen.

Een dag naar een nationaliteiten dorpje, soort van volkenkundemuseum. Was wel een mooi park, maar erg themaparkachtig. 25 dorpjes (paar huisjes) van de minderheden die in Yunnan wonen. Overal shopjes en iedereen in traditionele kleding van die minderheid, een beetje gemaakt dus.
Een show gezien, wist niet helemaal zeker of ik dat kaartje gratis had gekregen, want er stond wel een prijs op.
Show was wel leuk, optredens van die minderheden, maar een beetje nep. Bijna alles werd geplaybacked, op de achtergrond werd een filmpje vertoond van de bevolkingsgroep die optrad en aan de zijkant zelfs een lopende tekst met uitleg.
In de dorpjes waren ook optredens en die waren wel echt, in ieder geval zingen en muziek.

Wilde volgende dag naar oud dorpje wat me 8 uur reizen zou kosten, om daar Chinees nieuw jaar te vieren.
Maar te langzaam, kon niet meer pinnen en terug naar hostel om geld over te maken. Pas later, na wat grappige gesprekken met wat mensen uit hostel (duurde ook nog wel een tijdje), verzonnen dat ik ook met creditcard geld kon opnemen (mijn hersens stonden een soort van uit, maar misschien onbewust ook wel express). Op zoek naar ticketoffice, na wat gezoek gevonden en niet meer open ivm Chinees nieuwjaar, 5 uur eerder dan normaal.

Kon dus geen kaartje meer kopen voor Lijiang en terug naar hostel, weer ingecheckt en besloten om niet tijdens nieuwjaar te gaan reizen en lekker in Kunming te blijven.
2 dagen lekker gechilled in het zonnetje en met wat mensen gekletst. In hostel geleefd omdat bijna alles dicht was.

Wilde wel vuurwerk zien, was immers in China.
Eerst aan wat mensen gevraagd en iedereeen gaf verschillende info. Toevallig gingen een Nederlandse en een Italiaanse naar een vuurwerkshow en met wat mensen naar vuurwerk gaan kijken.
Nog wat dagen gechilled en een dagje met wat mensen naar tempel gegaan.


Yuányáng

Een plaats op weg naar de grens met Vietnam en beroemd om zijn rijstterassen. Na een prachtige rit van 6 uur over bergen, door dorpjes en groene landschappen met sinaasappelgaarden en later bananenplantages.
Op een bepaald stukje van een paar kilometer langs de weg overal sinaasappelverkopers, heel apart.
Ook door een superarm gebied gereden met typische krotten.
Yunnan sowieso niet een heel erg rijke provincie en dat zie je aan alles.
Op een geven moment stonden we een half uur stil, omdat er midden op de weg een feestje aan de gang was.
Zag vanuit de bus dragondancing, er was me verteld dat 15 dagen na chinees nieuw jaar dragon- en liondancing zou zijn. Was mooi meegenomen dat ik het alsnog had gezien. Even later gingen ze rondjes lopen als in een soort van processie en erna toen we door konden rijden waren ze nog steeds bezig, maar we konden er in ieder geval langs, zag ik dat ze een haan aan het vereren waren.

Aangekomen op busstation een stelletje gespot die in de lonely planet aan het bladeren was en gevraagd waar zij naar toegingen. Misschien konden we dan de reiskosten delen, maar zij wisten het ook nog niet en hij ging bellen.
Eén hostel was vrij prijzig en ik haalde een foldertje tevoorschijn wat ik in Kunming had gevonden.
Hij weer bellen en deze was acceptabel, wij besloten daar naar toe te gaan.

Hij was Canadees en zij was Japans en ze spraken allebei Chinees, echt superrelaxed.
Dus heb een beetje meegelift met hun en wij een klein stukje buiten het busstation een plek gevonden waar nog meer taxi's en minibusjes stonden.
Hij bij een paar gevraagd en wat onderhandeld en we konden voor € 1,11 p.p. in een minibusje mee.
Aangekomen bij hostel weigerden mijn reisgenoten het bedrag te betalen, omdat hij ook nog andere mensen had opgepikt.
Uitstappen, ruzie maken en de bestuurder snel de achterklep op slot, waar alleen mijn tas lag. Zij hadden 'em bij zich.
Na wat geschreeuw heen en weer hebben we uiteindelijk € 0,60 in totaal minder betaald. Echt heel raar en vroeg aan de kerel wat er allemaal aan de hand was.
Hij uitleggen dat hij een prijs had afgesproken en dat de bestuurder ook nog allerlei andere mensen ging oppikken, maar dat ging natuurlijk altijd gebeuren.
Wist inmiddels wel hoe het er aan toe gaat met minibussen.
Hij uitleggen dat hij het ook wel wist maar dat als je daar niet tegenin gaat toeristen altijd genaaid worden en hij het dus nooit zou leren, daar had hij wel een punt.
Maar ik denk toch niet dat de chauffeur er iets van geleerd heeft.

Grappig traditioneel dorpje ingegaan om wat in te slaan voor de volgende dag.
Rijstvelden ingegaan om foto's te maken van de zonsondergang. Biertje gekoeld in verrassend koud water.
Was toch lekker warm en zeker in de zon een graad of 24.
Was helemaal enthousiast en even een moment van onachtzaamheid, glipt mijn standbeen weg en moest dit corrigeren met mijn andere been in een rijstterras ten koste van een natte voet en ik zat half onder de modder.
Heb dit later nog in een stroompje gedeeltelijk afgespoeld.

In restaurant van hostel met wat andere toeristen gekletst en ik wilde weten waar zij de volgende dag naar toe gingen, hoe en hoe duur.
Eigenaar zou ze brengen voor een aanzienlijke prijs naar de plaats en terug naar busstation. Ik voorgesteld om iets te regelen en een van die gasten sprak ook chinees.
Mijn reisgenoten waren hier ook wel voor in, dus zij met z'n drieën met de eigenaar kletsen, hij bellen en wij zouden de volgende dag om 06.30 h met minibus naar plaatsje gebracht worden. Iedereen blij want nu werd het voor iedereen een stuk goedkoper.
En wij zouden hoogstwaarschijnlijk teruglopen en die gasten zouden terruggebracht worden.

Supergaar hostel, dorm was aan de overkant van de straat in een gaar gebouwtje.
Wc'tje was 's avonds op een gegeven moment op slot, dit omdat er in de aangrenzende kamer mensen verbleven. Dus gewoon buiten pissen.
Wilde de volgende dag 's avonds toch wel douchen, bleek de douchekop helemaal niet aangesloten te zijn en er was ook geen warm water.

De volgende dag 's ochtends naar een dorpje met enorm veel rijstterrassen voor de zonsopgang. Echt prachtig, maar supertoeristisch met enorme platforms om foto's te maken en onwijs veel mensen met de meest professionele apparatuur. Overal lastig gevallen door lokale bevolking. Vrouwtjes met eieren, andere etenswaar en souveniers. Veel kleine meisjes die iets probeerden te verkopen. Geniale marketing want ze zagen er erg schattig uit. En ze werden begeleid door oma of moeder en veel mensen foto's van die kids maken, maar daar moest natuurlijk wel voor betaald worden.
Toen het wat lichter werd besloten naar beneden te lopen en daar wat foto's te maken. Op een gegeven moment een vrouwtje die geld wilde hebben omdat ik hoogstwaarschijnlijk op haar land stond. Niet betaald uiteraard en teruggelopen naar boven en besloten om terug te lopen. Het was wel 18 km, maar op de heenweg ging het alleen bergop dus de terugweg zou een eitje worden.

Over de weg gelopen en op mijn manier ook door dorpjes van de weg af en het was een mooie route, mooie uitzichten, rijstterrassen en tropische begroeiing.
Allerlei grappige tafereeltjes op de weg en in de dorpjes. Mensen droegen echt veel, halve boomstammen, stenen en manden (op de rug bevestigd en voornamelijk gedragen door het hoofd/nek) helemaal afgeladen met allerlei dingen.
In de dorpjes geen enkele toerist te bekennen, dus dat was wel relaxed.
Heb in ieder geval één bevolkingsgroep origineel kunnen zien.
Gewacht in Bádá in het dorpje in het zonnetje voor de zonsondergang.
Echt heel leuk. Mooi uitzicht en heel de tijd de lokale bevolking dingen zien doen.

In het donker de laatste zes km teruggelopen.
In kamer van hostel contact met twee Chinese gasten waarvan er eentje Engels sprak. Na wat gekletst, gevraagd wanneer ze weggingen en gevraagd hoe. Maar zij waren met de auto, gevraagd of ik dan mee kon rijden tegen een kleine vergoeding, want volgens mij was er maar één weg naar de dichtsbijliggende grotere plaats. Geen probleem. Aan eigenaar gevraagd hoe de plaats heette waar de bus ging en dit was de plaats waar zij door zouden rijden, perfect!

Volgende dag 07.15 weg, bleek dat ze met een heel gezelschap waren. Op een bepaalde plaats wilden ze nog de zonsopgang zien en foto's maken. Mijn liason op een gegeven moment uit beleefdheid nog gevraagd of ik haast had en of ik op een bepaalde tijd er moest zijn. Maar vond het al lang best dat ik mee mocht rijden. Afgezet bij busstationnetje en hoefde niets te betalen, superaardig.


Hékõu

Op weg naar grensplaatsje, na vijf minuten ergens stoppen en roepen uit het raampje. Soort van garageterrein opgereden en na een uur repareren op weg.
Leuke busrit, Chileen ontmoet die een documentaire aan het maken was.
Vlakbij grensplaatsje een buscontrole en van de buitenlanders paspoort mee. Hij was aan het filmen en op een gegeven moment naar buiten geroepen. Hij moest laten zien wat hij had. Laptop erbij en hij moest het filmpje wissen.

Aangekomen in grensplaatsje werd ons gewezen waar de grensovergang was.
En hier was het echt lekker warm, een graad of 28.
Chileen meteen de grens over en ik moest hier nog twee nachten verblijven ivm visum.
Had dit niet willen doen, maar wilde niet in Yuányáng blijven door hostel.

Had een hotel gespot vanuit de bus en op de weg er naar toe geprobeerd een wifispot te vinden. Niet gelukt en in een ander hotel geprobeerd iets te vragen. Niemand sprak hier Engels, leek het wel.

Bij hotel gevraagd hoeveel twee nachten zou zijn en na wat onderhandelen een prijs overeen gekomen. Bleek dat ik nog € 20,- moest betalen als borg. En ze accepteerde geen paspoort als borg. Dit wilde ik niet omdat ik dan met het geld bleef zitten. Dus terug naar eerste hotel en daar gevraagd. Een stuk goedkoper, maar later zou blijken dat het maar iets goedkoper zou zijn. Maar in ieder geval geen extra cash als borg.
In hotel werd er 's avonds aangebeld en na wat onduidelijkheden werd er uiteindelijk gezegd 'amor'. Had wel een vermoeden maar nu wist ik het zeker. Er werd mij een hoertje aangeboden. In hotel moeten ze daar aan meewerken, anders weten ze nooit welke kamer ze moeten hebben.

Na op een markt wat gegeten te hebben kwam ik terecht op een bepaalde plek waar allerlei vrouwtjes op agressieve wijze mannen probeerden mee te sleuren in een vaag hokje. Ook mij gebeurde dit uiteraard, soms door drie tegelijk. Dit alles gebeurde op de tweede en derde verdieping boven die soort van markt/winkels.
Massagesalonnetjes (geen vage) gespot waar ze ook je haar wassen en scheren.
En besloten de volgende dag een massagetje te doen, kostte maar € 1,70 voor hoofd, nek, schouders en rug.

Volgende dag naar kapper, werd tijd en een massagetje. Maar op de weg ernaar toe weer dezelfde taferelen als de dag ervoor en werd zelfs in kruis gegrepen. Uit nieuwsgierigheid gevraagd aan een meisje die zei 'sex' en me ongeveer in de houdgreep had, hoeveel. Voor slechts € 6,70 en na beleefd weigeren werd het zelfs € 5,60.
En 's avonds precies hetzelfde vrouwtje weer aanbellen. Dit keer uit nieuwsgierigheid gevraagd wat het zou kosten, slechts € 34,-. Na wederom weigeren werd het € 23,-. Zij nog beargumenteren dat heel veel mensen het deden en ze wees naar een paar kamers. En dat degene die ze in de aanbieding had erg mooi was. Althans dit alles vermoedde ik, want het ging allemaal in gebarentaal.
Echt te gek!

Volgende dag bij uitchecken, verwacht dat ik borg terug zou krijgen en wilde hiervan eten, douchespul en slippers kopen. Maar communicatie blijft lastig, bleek dat ik per nacht 100 yuan moest betalen, maar dacht toch echt dat ik duidelijk gemaakt had: 'twee nachten hoeveel?' Allerlei mensen erbij die gingen uitleggen hoe het zat, begreep het wel maar ging mijn verhaal proberen uit te leggen. Na ongeveer een kwartier had ik er geen zin meer in en na een misbaar weggelopen, dit is wel ongeveer het ergste wat je bij een Aziaat in het algemeen kunt doen, want nu leed het vrouwtje gezichtsverlies. Maar ach... ze had mijn geld.

Kan hier nog een heel verhaal over schrijven en behoefd wat uitleg, maar dat wordt een beetje te lang.

---

Photos

Bádá
Overal broeiende mest...