Advertisement
Published: August 22nd 2007
Dajia Hao! (Gegroet allen)
Vanochtend werden we weer wakker in ons guesthouse in Dali. In Dali hebben we lekker ontbeten en daarna een beetje rondgezwalkt in het stadje op zoek naar souvenirs.
Om 17:00 werden we weer terug verwacht in het guesthouse omdat we weggebracht zouden worden naar ons nieuwe slaapadres. Dit keer zouden we niet slapen in een hotel of guesthouse, maar bij mensen thuis! Een zogenaamde "homestay". We wisten totaal niet wat we moesten verwachten van deze homestay. Waar zouden we terecht komen? Misschien wel in de hu-tong (sloppenwijk), in een vies klein huisje waar we op de grond moeten slapen tussen de etensresten en kakkerlakken. Of op een boerderijtje, waar we 's ochtends om 5 uur moeten opstaan om de koeien te melken en rijst te plukken.
Uiteindelijk belandden we in een klein dorpje, een uurtje rijden ten noorden van Dali. We slapen in het gastenverblijf van mensen die hier wonen. Eigenlijk best netjes allemaal. In het dorpje is verder niet veel te beleven, behalve dan oude vrouwtjes kijken, die zijn er namelijk in overvloed.
Voordat we gingen eten hebben we even rondgelopen in de straatjes rond ons verblijf. Ons dorpje ligt aan het Erhan
Sylvia op souvenirtjesjacht
Sylvia hunting for souvenirsHu, een heel groot bergmeer. Op een gegeven moment kwamen we uit bij dit meer en troffen daar een aantal aalscholvers aan. De aalscholvers werden aan hun nek opgetild door een Chinees en in een bootje gezet. Ze moesten mee uit vissen. Mocht je nog nooit van dit fenomeen gehoord hebben: In plaats van vissen met een net of hengel gaan Chinezen hier met aalscholvers het water op. Deze vogels vangen de vissen voor de mensen en krijgen daar een lekker hapje voor terug.
Het gezin dat ons ontvangt is heel aardig, en we hebben vanavond gezellig met ze mee gegeten. De gastvrouw dacht vast dat we honger hadden, want ze bleef ons kommetje maar volscheppen met rijst en lekkere dingen. Het is nu zeker drie uur geleden dat we gegeten hebben maar we staan nog steeds op springen. We vrezen het ergste voor het onbijt morgenochtend...
Ons toilet bestaat trouwens uit twee gaten in de grond (zie foto). Zo kunnen we gezellig samen poepen. Die mensen weten duidelijk precies wat wij westerlingen nodig hebben.
Vandaag in "Wat valt ons op in China":
Mensen eten thuis aan hele lage tafeltjes en zitten op piepkleine stoeltjes of
krukjes. Ik was een beetje bang dat ik door de pootjes zou zakken maar gelukkig waren ze bestand tegen mijn bescheiden 100 kilo.
Baibai (kennen ze hier ook allemaal),
Mark en Sylvia
== ENGLISH ==
Dajia Hao! (Greetings all)
This morning we woke up again in our guesthouse room in Dali. We had a good breakfast in Dali and after that we went shopping for souvenirs.
At 5 PM we were expected to be back at the guesthouse, because we would be transfered to our next sleeping address. This time we wouldn't spend the night in a hotel or guesthouse, we were going to have a so called "homestay". We had no idea what to expect. Would we stay in the hu-tong (backstreets) with poor people where we would have to share the floor as bed with the cockroaches? Or would we stay at a farm, where we're supposed to get up early in the morning to help milk the cows and take the rice from the fields?
Fortunately, it was nothing of this all (though helping at a farm could have been cool). We were staying in a clean room in
Slapende Chinees van de dag 7
Sleeping Chinese of the Day 7 a guest residence owned by a nice family in a very small town north of Dali. The town didn't have much to offer, except observing the many many old ladies that strolled through the little streets.
Before we had dinner, we walked a bit through the streets around our stay. The village lies next to Erhan Hu, a very big lake. When we came by this lake, we saw a few Great/Black Cormorants. A Chinese man took the birds by their necks and put them in a boat. They had to go fishing with him. If you've never seen this before: Instead of fishing with rods or nets, people take Great/Black Cormorants with them and they do the fishing for you. In return, they probably get even better food than the fish they catch.
The guest family invited us to have dinner with them, so we did. I think the host lady thought we were hungry, she kept filling our bowls with rice and other nice stuff. It's been three hours since we ate but we're still stuffed.
The toilets here are by the way nothing more than two holes in the ground (see picture). This way
we can go together... These people know exactly what we dutchies like.
Today in "What's different in China":
People over here eat at very low tables, sitting on tiny chairs when they eat at home. I was afraid I would break the chair, but apparently ans fortunately I don't weigh THAT much.
Baibai!
Mark & Sylvia
Advertisement
Tot: 0.111s; Tpl: 0.017s; cc: 12; qc: 62; dbt: 0.0689s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Willie
non-member comment
Gaaf hoor!
Hey Mo'orkie en Sief, Echt gaaf hoor die reis van jullie. En ook heel leuk dat jullie zoveel bloggen; zo heb ik tenminste ook nog een béétje het gevoel op vakantie te zijn ;-) Dat van die vogels heb ik toevallig gelezen in een verslag over de cabriochallenge (van Amsterdam naar Singapore) alleen waren volgens de schrijver daarvan de kelen van die beesten afgebonden zodat de vissen niet doorgeslikt kunnen worden. Tja, het blíjven Chinezen... Voorspoedige reis(t) nog! Willie.