Advertisement
Published: August 9th 2008
Edit Blog Post
Zondag 13 juli en maandag 14 juli 2008. Zondagmorgen om 9.07 uur met de bus vanuit Bierbeek naar Leuven station, in Korbeek-Lo komen 5 enthousiaste medereizigers de bus opgestapt: Wim en Berna, Marcel en Amanda en Gerda (in het vervolg tante Gerda genoemd). Goed op tijd in het station voor de rechtstreekse verbinding naar Zaventem-luchthaven. Afspraak met Gerda De Vrij (in het vervolg gewoon Gerda genoemd) in de buurt van de incheckbalie.
Ons achttal kreeg als bijnaam: ‘de Aandachtige Acht’. Marcel, Amanda, Tante Gerda, Luc en Carmen zouden twee weken in Fujian verblijven en waren daarom de ‘Voorzichtige Vijf’. Berna, Gerda en Wim zouden dan nog tien dagen China onveilig maken en waren daarom de ‘Drieste Drie’.
Het inchecken nam heel wat tijd in beslag. Een grote groep Chinese kinderen (muzikanten) was net voor ons, met alle soorten instrumenten. Van kleine instrumenten die ze zelf mee als handbagage op het vliegtuig namen tot zeer grote die zeer stevig ingepakt waren om met de gewone bagage mee te kunnen. Alle kinderen hetzelfde gekleed, blauw en wit trainingspak en een fuchsia T-shirt. We zaten onmiddellijk in de Chinese sfeer, Chinezen rond ons, Chinese taal, aanschuiven en wachten, andere Chinezen die proberen een
plaatsje te veroveren in de wachtrij.
Geen gelegenheid, maar ook geen interesse, tot shoppen in de taxfree. Wel nog snel een koffie en het uitvoeren van de eerste opdracht van Wim. De reisboekjes die hij weer fantastisch had samengesteld, met logistieke steun van achterblijver Ludo (waarvoor dank), moesten nog geplastificeerd worden. Dus iedereen aan het werk.
En dan naar de gate - om zeker goed op tijd te zijn en vooral nog een zitplaatsje te hebben in de wachtzaal. De gate-bediende kwam ons snel opzoeken en vroeg onze incheckkaarten om een upgrade naar Business Class proberen te regelen. Hoop op 8 upgrades maar resultaat slechts 3. Wim en Marcel met hun lange benen en Carmen, als beginneling, kregen de voorkeur. Ze mochten genieten van een enorme luxe (veel beenruimte, brede zetels, …) maar hetzelfde eten als wij. Ze genoten er blijkbaar van want alleen Marcel is tijdens de vlucht eens even komen kijken naar de “sukkelaars”.
Anderhalf uur te laat opgestegen, maar zeer goede vlucht en met een uur vertraging geland in Beijing, waar we 5 uur tijd hadden voor de volgende vlucht naar Xiamen.
We hadden hier echter nog belangrijk werk te verrichten. Op vrijdagavond, 2 dagen voor ons
vertrek, had Luc nog een telefoontje gekregen van Connections dat de plaatsen voor de terugvlucht op 26/07 van Xiamen naar Beijing (voor de ‘Voorzichtige Vijf’) plots ‘unable’ waren. Niets meer nieuws en de kantoren van Hainan waren al gesloten. Dus geen mogelijkheid voor Connections om meer info vast te krijgen voor ons vertrek. Boodschap: zelf proberen op te lossen en indien zonder succes, vanuit China contact opnemen met Connections. In Beijing was het eerste werk voor onze ervaren China reizigers, inderdaad Berna en Wim, om een oplossing te zoeken. Dan kom je echt in aanraking met de Chinese denk- en werkwijze. Internationale luchthaven, maar beperkte kennis van Engels, van A naar B gestuurd worden (maar dat kennen we in België ook), een oplossing aanbieden die er eigenlijk geen is (u aanmelden op het vooropgezette tijdstip en hopen dat er voor de betreffende vlucht of een volgende toch plaatsen vrij zijn, …). Dankzij de volharding van Wim (jullie hebben een probleem, niet wij want jullie hebben de plaatsen geconfirmeerd en wij hebben betaald) werd met de manager contact opgenomen. Deze gaf tenslotte toelating om bij een andere maatschappij 5 plaatsen te reserveren op de betreffende dag en op een uur dat
de aansluiting naar Brussel niet in het gedrang zou brengen. Nu maar hopen dat er zich op 26/07 geen nieuw probleem voordoet, maar daar gaan we niet aan denken. Eerst genieten van deze nieuwe uitdaging.
VOLHARDING is dus heel belangrijk in China.
Veel tijd ‘verloren’ maar toch nog even voor een koffie vooraleer op te stijgen naar Xiamen, een vlucht met 8 slapers waaronder 1 snurker.
De douanecontrole in Xiamen verliep minder vlot dan in Brussel. Tante Gerda moest haar rugzak uitladen, wie neemt nu een blikje paté mee in haar handbagage. En Luc? Die steekt er zelfs een salami in. Dit is toch echt om de douane te misleiden. Maar allez, zo kunnen we toch lachen.
Wie doet de kas nu Ludo er niet bij is? Gerda heeft van hem een spoedcursus gekregen. Om de nauwkeurigheid van Ludo na te streven is ze al begonnen met hetzelfde boekje te kopen om te noteren en het kasverslag bij te houden, volgens de regels van haar leermeester.
In Xiamen met een minibusje naar het Xiamen V-Inn hotel. Hotelkamers, op zijn Chinees, in orde.
En dan op pad. Naar de Bank of China om geld om te wisselen, voor degenen die geen
geld uit de muur haalden in de luchthaven, even wat kleine aankopen gedaan en een korte wandeling door het Zhongshan Park dat vlakbij het hotel ligt. Vroeg op pad om een restaurant te zoeken want iedereen wilde vroeg naar bed (jetlag verwerken). Eerst een restaurant geprobeerd maar een zeer beperkt aanbod. Als Wim of Berna vroegen naar een bepaald gerecht was het antwoord meestal ‘mei you’ (hebben we niet). Op een bepaald moment liep het meisje dat de bestelling trachtte op te nemen zelfs weg. Wij dus ook maar, op zoek naar een ander restaurant. Waar we goed ontvangen werden en lekker hebben gegeten.
Tomaat met ei, aubergines, champignons, kip, garnalen, paling en palingsoep, rijst en thee. Om de vis te kiezen ga je gewoon naar de aquariums en duid je aan welke je wilt. De palingsoep was heel lekker. De paling op zich ook maar al die kleine graatjes maken het niet gemakkelijk om te eten.
We genoten van onze eerste Chinese maaltijd, voor Gerda en Carmen de eerste les om met ‘kuai zi’ (stokjes) te eten maar met behulp van een lepeltje lukt dit al vrij snel.
Heel vriendelijke bediening met veel personeel, af en toe nog eens
even weg met de scooter om nog wat groenten bij te kopen (noemen ze dit niet ‘just-in-time aankopen?). Waarschijnlijk waren we die avond (en ook de volgende avonden) de enige klanten.
Afsluiter van de dag: een glaasje wijn op de kamer van de Gerda’s en vroeg in bed. Want morgen begint het pas echt. De uitstap naar Gulangyu.
Verslaggever: Luc
Advertisement
Tot: 0.192s; Tpl: 0.02s; cc: 11; qc: 59; dbt: 0.0555s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb