Afghaanse politiek

---

Gisteren en vandaag heb ik meegedaan aan een 2-daagse workshop over onderwijsontwikkeling voor het beroepsonderwijs. Omdat de overheid veel te weinig scholen heeft om alle jongeren onderwijs te geven zijn er veel hulporganisaties die zelf scholen hebben opgezet. Ook dan zijn er nog veel te weinig scholen. Nu schieten ook de particuliere scholen als paddenstoelen uit de grond. Er is in het hele land nog steeds een acuut tekort aan 2 miljoen plaatsen voor leerlingen van 6-16 jaar. Dat los je niet zomaar even op. Het tekort aan leerkrachten is navenant. Dat is becijferd op 120.000. Dus zijn er overal initiatieven om snel trainingen te organiseren. Dat is mooi, maar het heeft ook zijn nadelen. Iedereen doet maar wat. Er zijn goede scholen bij, maar ook hele slechte waar de kinderen nauwelijks iets leren. Er moet dus nationale regelgeving komen met minimum eisen voor de kwaliteit van het onderwijs. De workshop ging speciaal over de eisen voor het beroepsonderwijs. En als je dan toch opnieuw moet beginnen kun je het beter ook meteen goed doen. Daarom heeft de overheid gekozen voor een moderne westerse vorm van beroepsonderwijs, gebaseerd op competenties (en niet zozeer op parate kennis), het competentie-gerichte leren.

Het Ministerie van Arbeid was een paar jaar geleden al begonnen met het formuleren van competenties voor het beroepsonderwijs. Die zette daarvoor 5 jaar geleden een nieuw nationaal programma op, het NSDP (National Skills Development Programme). Toen begon ook het Ministerie van Hoger Onderwijs zich er mee te bemoeien, want die vond dit eigenlijk haar taak. De Wereldbank ging het allemaal niet snel genoeg, dus die startte weer een ander programma op, het ASDP (U raadt het al, het Afghan Skills Development Programme), ditmaal op het Ministerie van Onderwijs - niet te verwarren met het Ministerie van Hoger Onderwijs. De drie ministeries komen er onderling niet uit wie het nu eigenlijk voor het zeggen heeft, en daarom moet de Vice President van Afghanistan nu het hele proces aansturen en de zaak op koers houden. In de workshop waren mensen van alle drie de ministeries aanwezig. Dat was bijzonder, want normaal gesproken praten deze ministeries niet met elkaar. De workshop was georganiseerd door een Duitse organisatie, en die kwam niet veel verder dan nog eens goed uitleggen wat nu eigenlijk de kenmerken zijn van competentie gericht onderwijs. Dat werd door diverse mensen op zo veel verschillende manieren opgevat dat er op een bepaald moment een Babylonische spraakverwarring dreigde te ontstaan. Dat komt ook omdat niemand zich goed kan voorstellen hoe dat competentie gerichte onderwijs nu eigenlijk werkt. Daarvoor is “nieuw denken” nodig, en dat kan bijna niemand. Voor ons project, voor het landbouw onderwijs, krijgen we hier ook mee te maken. Misschien kunnen wij dan een voorbeeld stellen hoe dit soort onderwijs nu eigenlijk werkt in de praktijk. Maar dat zal nog een hele toer worden.

---