Advertisement
Quite a hike...
Door het woud, slip sliding away. Wow, oog in oog met de mountain gorilla’s in Volcanous National Park. Wat een ervaring!
Na wat wikken en wegen hebben we toch besloten dat het bezoeken van de gorilla’s een must do in Rwanda is. Het mag dan extreem duur zijn, dat vergeet je en de ervaring is onvergetelijk.
Gisteren zijn we eerst naar de immigratie dienst geweest voor informatie over ons visum, we wilden van ons single entry visum een multiple entry visum maken. Dit bleek toch iets ingewikkelder dan gedacht. Maar we gaan hoogstwaarschijnlijk nog wel een buurland bezoeken.
Daarna hebben we de bus genomen naar Muzanse (voorheen Ruhengeri). Nadat we buskaartjes hadden gekocht en in de bus zijn gaan zitten moesten we opeens betalen voor de bagage, bijna net zo veel als dat ons eigen kaartje kostte… Dit was niet afgesproken dus gingen wij er tegen in. De prijs ging al gauw van 1000 naar 500 RwF. Nog steeds waren wij het er niet mee eens. Toen verdween de man die het geld vroeg uit te bus en was het probleem opgelost, zo kan dat gaan hier.
In Muzanse hebben we ’s avonds gezocht naar andere Mzungu’s die ook naar de gorilla’s zouden gaan
Gorilla's
Een deel van de groep van 41. zodat we een auto konden delen, die moesten we ook nog huren. Geen Mzungu’s gevonden, dus zelf maar geregeld. Vroeg naar bed, bagger geslapen en om kwart over 5 opgestaan.
Om half 6 ontbeten in het rest house en om 6 uur werden we opgehaald. Eerst naar de headquarters waar de groepen werden opgedeeld. We wilden graag de Suza groep bezoeken, het is de verste groep maar ook de grootste groep in het wild (41 gorilla’s). Uiteindelijk waren wij met z’n 4en; ‘D’ de gids, Danielle (een Amerikaanse) en Fenna en ik.
Weer terug in de auto om naar de startpunt van de hike te rijden, ongeveer een uur verder waren we daar. We kregen een wandelstok, waar we toen nog onze twijfels bij hadden of we deze nodig zouden hebben.
Eerst hebben we een heel stuk omhoog gelopen door de ‘akkers’ en het ‘weiland’. Dit was vaak erg steil, glad en letterlijk en figuurlijk adembenemend (Mede door de hoogte 2800m). De hele weg werden we van voren en van achteren beschermd door 2 militairen, voor het geval we buffalo’s tegen zouden komen …
Net voordat we het bos in zouden gaan kregen we al de boodschap dat
Silverback
Nr 2 van de groep, had graag nr 1 willen zijn, dus bij gebrek aan intresse van de vrouwtjes vond hij Fenna wel interessant... de gorilla’s gevonden waren en dat ze niet heel ver waren!
Lopen door het bos was iets minder adembenemend (letterlijk dan), maar way more challenging. We liepen dwars door, over en onder alle planten, bomen, lianen. Een pad was geen sprake van. Na ongeveer een half uur (oid) moesten we onze tassen achterlaten bij een man die werkt als soort van beveiliger voor de gorilla’s. We waren er bijna!!!
Nog enkele meters door alle vegetatie en toen was daar een gorilla! Nog iets verder was daar een grote silverback gorilla, de 2e uit de groep. Nog iets verder zat de ‘baas’ van de groep met allemaal vrouwtjes en jongen. Wat een indrukwekkende beesten, maar ook zo schattig. Die kleintjes zou je zo even willen knuffelen. Het is echt moeilijk te beschrijven…
We zijn een uur bij de gorilla’s geweest, ik denk dat we er totaal wel zo’n 20 gezien hebben. De jongste telg (4 dagen oud) heeft zich helaas niet laten zien.
Ze kwamen overal vandaan, gingen rustig even zitten. Beetje spelen met elkaar, elkaar vlooien, hapje eten; het zijn net mensen. We zaten er echt middenin!
Officieel moet je 7 meter van de gorilla’s vandaan blijven, maar als
Een teenager
Lekker aan't relaxen. ze jou kant op komen is het niet erg. Het dichtstbijzijnde dat we zijn geweest zal niet veel verder dan 2 meter zijn geweest! Realy Amazing.
De terugweg was ook nog wel een uitdaging, heuvel af als het glad is kan best lastig zijn, maar D was een grote hulp en ook de wandelstok was erg fijn om te hebben! Ondanks dat zijn we allemaal wel een keer uitgegleden, maar dat hoort erbij.
Terug bij de auto kregen we een ‘Rwanda Gorilla Trekking Certificate’; om in te lijsten. We hebben gelijk foto’s uitgewisseld met Danielle, met z’n 3en hebben we ruim 500 foto’s.
Zeker een onvergetelijke ervaring!!!
Morgen gaan we naar lake Kivu in het westen.
Ps: heb ik al verteld dat er een liedje in het Swahili is over mij? Ik krijg het regelmatig voorgezongen, vandaag ook weer door D.
Ps2: Ik heb een poging gedaan om een video van de gorilla's te laden, maar dat lukt helaas niet. Misschien later nog en anders moet je maar eens langskomen als ik weer terug ben!
Advertisement
Tot: 0.072s; Tpl: 0.019s; cc: 12; qc: 31; dbt: 0.0366s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Joyce
non-member comment
Maar 1 woord voor.......
WOW!