Nouadhibou (3203 km)

---

Om 8:45, wordt er op mijn deur geklopt, ik heb me verslapen, om 9:00u stap ik verkreukeld in het oude Nissan, minivrachtwagentje, we gaan eerst heel Dahkla door, om boodschappen te doen, olie bijvullen, tanken, thee halen, mint kopen, broodjes kopen, nog wat spullen laden, nog een tijdje wachten bij de politiepost, tegen de tijd dat we goed en wel op weg gaan richting Nouadhibou is het 11:00u, we rijden een uurtje, dan gaan we lunchen en dan kunnen we eindelijk opweg, ondertussen zijn we al bijna verdronken in de thee, de bijrijder maakt onder het rijden met een gasbrandertje tussen zijn benen de ene pot thee na de andere.
Het eerst uur gaat het goed, tot we de eerst heuvels tegen komen, er is iets met de gaskabel of zo, we komen net boven, na die heuvels lijkt de auto ook niet harder te willen, er wordt wat gerommeld aan de auto, we rijden weer een stukje, er wordt nog meer gerommeld, weer een stukje rijden, uiteindelijk als de bijrijder één of ander kabel vast blijft houden rijden we aardig door, maar het is al laat, om 18:00u sluit de marokkaanse grens, het wordt spannend, we redden het uiteindelijk niet we zijn een half uur te laat, maar gelukkig zijn ze niet zo moeilijk, hoezel de chauffeur een uitbrander krijgt van een half uur, mogen we toch door, het is inniddels donker en na de grens houdt de weg op, het is een spannende offroad rit van een uurtje voor we weer asfalt onder de banden vinden, in het pikke donker in de middle of nowhere staat een hutje in het hutje ligt, bij een gaslamp, een man in uniform, douane, dit slaat echt nergens op, ik betaal de man 20 EUR voor mijn visum en we kunnen door. met een goede anderhalf uur zijn we in Nouadhibou. Ik deel de taxi met een oudere spaanse man en een Mauritaanse jongen, aardige mensen allebei, de mauritaanse jongen bied ons, mij en José, de Spajaard, een slaappplaats aan, maar beide gaan we liever opzoek naar een hotel. Issa, de Mauritanier, gaat met ons mee, na lang door de stad te hebben gekrost in een taxi vinden we een hotel, het is alleen erg prijzig, om de kosten te drukken delen José en ik een kamer, we eten met z'n drieen wat in een restaurant en gaan daarna naar bed.

De volgende dag gaan we eerst opzoek naar een goedkopere slaapplaats, wat een zanderige bende is dewe stad, of stad hjet is meer een verzameling van plukjes huizen, met een paar asfalt wegen, de rest is allamaal gewoon mul woestijn zand, echt een centrum lijkt er ook niet te zijn, het is niet zo bijzonder. We vinden een goede kamer bij een camping, het is sober maar schoon en het is toch maaar voor één nachtje. We lopen wat rond door de stad maar er is neit veel te beleven.

---