Na mijn aankomst op de luchthaven van Banjul, laat ik me door een taxi afzetten (letterlijk en figuurlijk) bij het hotel in Banjul waar ik de laatste nacht ook geslapen heb. De volgende morgen sta ik bijtijds op en vertrek richting Bwiam, het dorp waar Sara (één van de twee Amerikaanse vrijwilligsters die we in Mauritanië hebben ontmoet) woont, met haar Gambiaanse familie, een moeder, die ik niet heb gezien omdat ze er niet was in de tijd dat ik er was, Moussa haar zoon, Kaddy z'n vrouw en twee kinderen Fatou een meisje van een jaar of 14 en Ibrhma een jongetje van een jaar of 4. In het dorp is geen stromend water en geen elektriciteit, douchen doe je met een emmertje water die je haalt bij de pomp. Onze telefoons kunnen we
... read more
