Bezoek aan een wonderlijke berg.

---

25 juli: Bezoek aan de Maijishan.


Om kwart na 6 ging de wekker, na een lange en frisse nacht.
Na het ontbijt vertrokken we zo snel mogelijk naar de Maijishan site, want we wilden zoveel mogelijk zien vooraleer de bussen met bezoekers zouden toekomen.
Tussen het hotel en de site lag een wandeling van 15 minuten door een mooi bos van het Arboretum.
Toen we rond 8h30 bij de site toekwamen, was er nog bijna niemand. Na een paar foto’s in het ochtendlicht, begonnen we aan het bezoek.
De Maijishan is een alleenstaande berg, die zoals zijn naam (Tarwebaal) het aangeeft, de vorm heeft van een baal tarwe. Hij ligt op ongeveer 1.700 meter boven de zeespiegel, en steekt zo’n 130 meter boven het landschap uit. Het is het 4de grootste complex van Boeddhistische grotten in China na deze van Dunhuang, Datong en Luoyang. De eerste grotten werden 2.000 jaar geleden uitgehakt, de meest recente zijn maar een paar honderd jaar oud. Dit is een erg lange periode, en daarom is dit grottencomplex zo belangrijk om de ontwikkeling van de boeddhistische kunst in China te kunnen bestuderen.
De grotten zijn in de verticale wand van de berg uitgehakt, en er werden trappen en loopgalerijen aan de buitenkant van de rots bevestigd, zodat je van grot tot grot kan wandelen om ze te bekijken. We begrepen bij het begin van het bezoek, dat er een vast parcours was uitgestippeld, en dat je dat in één keer moest afleggen. Ons plan om één deel ’s morgens en één deel ’s avonds te bezoeken, zou dus niet doorgaan.
De eerste grotten waren een beetje teleurstellend: ze zijn vakkundig afgesloten met stevige metalen gaasdraad met zeer kleine gaatjes, zodat je nauwelijks kan zien wat er in de grot staat, en zeker geen foto’s kan maken van de beelden. Af en toe hebben de Chinezen er toch al kleine gaatjes in kunnen maken, zodat een opvallend gezichtje van een beeld toch fotografeerbaar werd.
Gelukkig waren de grootste en belangrijkste grotten op zo’n manier tegen beschadigingen beschermd, dat je de volledige beelden kon zien en fotograferen. De beelden in deze grotten waren verbazingwekkend mooi: helemaal uit klei gemaakt en los van de wand opgesteld. De vormgeving was zeer mooi, en de beelden hadden prachtige kledij die tot op vandaag, gedetailleerd weergegeven is met plooien, kleuren en tekeningen op de stof. Ook de juwelen werden uitgebreid en zeer mooi weergegeven.
Op sommige plaatsen zijn er ook nog muur- of plafondschilderingen zichtbaar. In deze grote grotten is alles zo mooi en intact, dat ze ruim compenseren voor al wat in de andere grotten verborgen zit achter traliewerk.
Bij de belangrijkste grotten staat een paneel met uitleg in het Chinees en in het Engels. Bij elke grot wordt een nummer aangegeven. We namen ruim de tijd om alles rustig te bekijken en te fotograferen. Het leek wel alsof iedere volgende grot nog beter was dan de vorige.
We zullen jullie de verdere details besparen, want we bleven 2 en een half uur genieten; en we waren het er alle drie roerend over eens, dat we nog nergens in China, zo’n grote verzameling zulke mooie beelden bij elkaar gezien hebben.
We bleven nog wat rustig nagenieten, rond de site: een hapje eten, souvenirstalletjes bekijken, postkaarten zoeken (en niet gevonden), en nog maar eens de berg fotograferen maar nu in het middaglicht.
Op onze wandeling terug naar het hotel hadden we een gezellige babbel met een groepje jongeren, die even het Arboretum inwandelden. Eén dappere wilde graag zijn Engels oefenen en de anderen hielpen hem om de juiste woorden te vinden. We kregen een krant aangeboden om op te zitten, verse sappige perziken die in deze streek massaal gekweekt worden en die we accepteerden, en ook bier, waarvoor we bedankten.
In de namiddag probeerden we zoveel mogelijk indrukken te verwerken en foto’s en tekst voor te bereiden om op deze blog onze indrukken met jullie te delen.


Verslag: Berna en Wim


Foto’s: Ludo, Berna en Wim

---

Comments

[Dancing Dave]

MAGIC MAIJI SHAN
One of my favourite grotto sites...you bring the memories flooding back...thank you...a remote magic place. Look at Random Travel forum as to how I got there.