weekend 8

---

dit weekend was het eindelijk zover...
mama en papa !!!!!!!!!!!!!!!!!

vrijdagnamiddag zat ik hier al van halfdrie op hete kolen, want ze zouden tegen drie uur hier zijn om mij te komen ophalen... nu, met het cordobese verkeer en alles erbij, waren ze hier rond halfvier...
het weerzien was zooooo emotioneel... de tranen hebben gevloeid, zoals verwacht...
we hebben dan nog heel de namiddag en avond gereden om tegen een uur of halftwaalf in Mendoza toe te komen...
alvorens naar Uspallata door te rijden, waar ons hotel was, hebben we nog genoten van een brochette mixta van de barbecue... nadien dus nog een 100 km verder, naar het hotel, dus tegen een uur of halftwee, twee uur waren we daar... (lokale tijd was gelukkig nog een uurtje vroeger)
het hotel was prachtig gelegen, in mooie natuur en op een rustige plaats... een vergane ski-hotel-glorie, maar die nu zeker even mooi dienst doet als zomer-hotel...

zaterdagochtend dan toch maar niet te vroeg uit ons bed, met de rit van de vorige dag nog in onze lijfjes... een goed ontbijtje en op weg dan maar...
we zijn met de auto richting chili gereden, waar we onderweg een aantal leuke/mooie dingen zijn tegengekomen...
de aconcagua of de hoogste berg van zuid-amerika... we hebben daar een stukje gewandeld en een paar uitzichtpuntjes beklommen...
dan zijn we nog een beetje verder gereden, naar de chileense grens, maar daar was niet zo heel veel te zien, mede omdat we ook niet echt tot daar konden rijden... op de grens staat namelijk een reuzachtig christusbeeld... de weg er naartoe was een zandweggetje en eigelijk best ook nog wel ver, dus dat hebben we dan maar gewoon zo gelaten...
op de terugweg zijn we langs de puente del inca gereden... een soort zout-en-zwavel natuurfenomeen... een semi-natuurlijke brug van zout en zwavel dat werd afgezet door het water van de rivier zelf, waar de indianen vroeger dan op inspeelden en het water zo leidden dat het telkens een mooiere en hogere brug werd... best wel bijzonder om te zien, want zo'n blok, die eigelijk op die manier ontstaan...
dat plaatsje lag ook op de vroegere inca-route tussen chili en peru... de stalletjes met indiaanse spulletjes zijn dan ook talrijk aanwezig... kadotjes voor de thuisblijvers, ik heb ze...
na onze road-trip langs al deze mooie dingen zijn we aan het hotel nog even van de rust en het mooie weer gaan genieten, alvorens weer naar het dorpje te gaan voor een lekker avondmaal... barbecue met een wijntje uit mendoza, daar gaat niks boven...

zondag zijn we dan naar mendoza zelf gegaan... de wijnfeesten waren daar de twee vorige weekends aan de gang, dus daar wilden we ook wel even mee van genieten...
mendoza is zo'n rustige en mooie stad ten opzichte van cordoba...
heel veel leuke parkjes, wandelstraten vol terrasjes, barbecue-restaurantjes, straatjes met stalletjes met prullendingetjes, ...
de bevolking zelf was nog een beetje in de ban van de verkiezing van de wijnkoningin die de vorige dag had plaats gevonden en de stad kwam maar goed en wel tot leven tegen een uur of zes...
het uur waarop wij al bijna moesten gaan eten om op tijd klaar te zijn opdat ik de bus naar cordoba terug zou kunnen nemen...
op een terras, lekker eten en wijntje drinken en gewoon genieten van het feit dat mama en papa hier nu voor even zijn... het maakt veel gevoelens los...

de bus naar cordoba vertrok voor mij om 22u15... de stiekeme traantjes die ik gelaten heb als we pas vertrokken waren, bewijzen alleen maar hoe ik het naar mijn zin heb gehad dit weekend...
ik weet wat en vooral wie ik mis... misschien dat het aftellen toch stilaan kan beginnen nu... (en zeker nadat mama en papa hier in cordoba gaan geweest zijn, zet dan de kalender maar klaar)

dikke zoenen xxxx...

fotos volgen, maar voorlopig is mijn fototoestel nog mee met mama en papa omdat ik anders met zo'n waardevolle spullen een hele dag in het ziekenhuis had moeten zitten... (direct van de bus naar het ziekenhuis, vandaar...)

---

Comments

[katrien]

Je avonturen en verhalen, de foto's, het is allemaal zo WAW!!! Geniet er nog van, Anke! Wij kijken er alvast naar uit om je weer te zien. Dikke zoen, Katrien , Gunter en Jefke