Advertisement
Published: March 14th 2009
Edit Blog Post
hey allemaaaaaal !!!!
na het weekendje mendoza ben ik dus teruggekomen naar cordoba en mama en papa zouden op het gemakje doorkomen, nog een bodega gaan bezoeken aan de kanten van mendoza en naar een natuurpark in san luis en dan doorrijden naar mij, dat ze woensdagavond hier zouden zijn...
ik heb dus maar weer al mijn wachten in het begin van de week gedaan, zodat ik donderdag en vrijdag heel de namiddag vrij had om samen met mama en papa dingen te gaan bekijken en da ik ook geen lange dagen als het 's avonds laat zou worden...
eigelijk zijn het daar trouwens nog wel extreme dingen die we daar zien soms...
ik heb een kindje gezien van een jaar of zeven dat helemaal verbrand was in zijn gezicht en aan zijn armkes omdat iemand de gaskraan was vergeten dicht te zetten en de boel ontploft was...
een kindje dat volgens de mama twee dagen diarree had... maar heel die oogskes draaiden weg, da kindje was vel over been, als ge da aanraakte dan reageerde da ni, da reageerde enkel nog op pijnprikkels... da was echt schrijnend... langs twee infusen hebben ze daar vocht in proberen te pompen
en da proberen derdoor te halen... tot half10 savonds ben ik gebleven om te zien of het goed kwam... uiteindelijk hebben ze nog een derde leiding gestoken en hebben ze hem proberen te voeden ook en dan werd het toch iets beter...
en hoeveel verkeersongevallen dat er binnenkomen... kinderen die door de bussen en de taxi's hier worden aangereden... das ongelooflijk, die kijken echt naar niks en zeker ni naar die klein jongskes die hier overal rondcrossen...
tzijn weer soms zo van die dingen waar je stil van wordt...
woensdagavond ben ik dan direct doorgegaan na de wacht naar het hotel van mama en papa en heb hen daar opgewacht... allemaal snel gaan douchen en in een keileuk restaurantje gaan eten... eens iets anders dan altijd asado deze keer... omdat ze dus pas om een uur of negen hier waren en dan nog douchen enzo, begonnen we al fel op de argentijnen te lijken, eten om halftwaalf... moet kunnen 😊
donderdagvoormiddag moest ik dan voor de formaliteit gaan werken, maar om twaalf uur was ik door... snel terug naar hun hotel, onder een douchke en klaar om cordoba te gaan verkennen... in de voormiddag hadden ze zelf al
het oude stadgedeelte gedaan, dus in de namiddag een fikse wandeling door het nieuwe stadgedeelte en naar het parque sarmiento om hen de dingen eens te laten zien, die ze kennen van de blog, maar dan ook eens int echt zouden gezien hebben...
we zijn ook langs de clinica del sol gewandeld omdat die in het centrum ligt en bereikbaar is te voet... even binnen geweest en natuurlijk moest ariel (de assistent van wacht) komen kennis maken met mijn ouders... was nog wel grappig... zoveel lof over mij ineens... 😊
's avonds had marc ons uitgenodigd om te gaan eten, hij had iets gevonden waar we naartoe zouden gaan... hij had iets keileuks gevonden... een restaurantje waar savonds ook ne tango-show zou zijn... mama en papa hadden dat in buenos aires al gedaan, maar ze hadden gehoord da ik da nog altijd ni gedaan had en ja, ik en dansen, als ik zou weggaan uit argentinie zonder tango gezien te hebben... duhuuuus, bij deze is dat opgelost... dank u, marc !!!
best wel laat als we daar buiten kwamen en dan nog een terrasje om nog een laatste dingetje te drinken...
gisterenochtend was het dus zwaaaaaar om op te
staan... maar zoals donderdag ook al, was het enkel de formaliteit van het gaan werken die telde... dus om twaalf uur weer ribbedebie... en dan nog sneller als donderdag gaan douchen, want we gingen al mijn spullen verhuizen van het appartement naar mijn nieuwe stekje... (straks meer) en dan daarna zouden we nog naar alta gracia en carlos paz gaan... om twee uur was alles overgebracht en alles in orde, snel nog een hapje eten hier in cordoba (milanesas laten proeven aan de oudjes) en dan door...
alta gracia was een beetje teleurstellend... daar is een grote jezuïeten instancia, maar de helft van die dingen was toe, zodat we enkel de kerk hebben kunnen bekijken...
in dat dorpje is ook het huis waar che guevara zijn jeugd heeft doorgebracht, maar ook daar viel niet echt veel te zien, zodat we dan ook maar snel beslist hadden van door te rijden naar carlos paz...
we hebben dan wat langs het meer van carlos paz gereden en op een terrasje iets gaan drinken, nog een paar fototjes gemaakt, even langs het centrum (als in badplaats-achtige drukte) gegaan en dan terug richting cordoba gereden...
again douchen en een hapje eten... maar deze keer
was het hapje echt maar een hapje... mama en ik zaten al allebei met het nakende afscheid in onze magen en waren ni meer in staat veel te eten of veel te zeggen... plus moe van de voorbije dagen, da maakte het ni beter...
na het eten zijn we dan ook met allemaal langs hier gekomen, hebben we afscheid genomen, toen al met veel traantjes... maar mama en papa zijn vanochtend voor ze doorreden naar de luchthaven nog eventjes snel terug langs hier gekomen om nog effe dag te zeggen en de laatste spulletjes die ik nog kan gebruiken binnen te droppen... samen met een veel te dure fles wijn om in mijn eentje op te drinken, maar ik ga er wel een momentje voor vinden...
de tijd hier met mama en papa was geweldig...
ik heb er zo van genoten, ik heb dingen gezien en gedaan die ik zelfs na twee maand nog altijd niet gezien of gedaan had hier en ik ben blij dat ze gekomen zijn...
wat de verhuis betreft, das een iets minder leuk verhaal... ik ga er dan ook niet al te ver over uitwijden... het komt erop neer dat er wat
obstakeltjes zijn geweest, waaruit bleek dat het samenleven niet zo van een leien dakje verliep als op het eerste zicht wel gedacht... voor mij was dat dan ook een reden om een stapje terug te zetten en op zoek te gaan naar iets anders... in eerste instantie heb ik geprobeerd om via de unif iets geregeld te krijgen, maar omdat daar niet al te veel respons op kwam, ben ik zelf beginnen zoeken... donderdag namiddag heb ik samen met mama en papa een gezellig klein hotelletje gevonden in één van de winkel-wandelstraatjes van het oude stadsdeel, waar ik gisteren naartoe verhuisd ben... de kosten zijn nu wel voor onze eigen rekening... maar ik voel mij hier goed en ik ben klaar om er nog vier weken tegenaan te gaan...
en nog een nieuwtje... ik heb een beslissing wat mijn specialisatie betreft...
pediatrie is leuk, maar op pediatrie mis ik interne... interne was leuk, maar op interne miste ik de uitgebreidheid, was alles teveel in vakjes... chirurgie was niks voor mij... een psychologische band met de patiënten is iets waar ik graag op terugval, naast het puur medische... dus... IK WORD HUISARTS...
genoeg mededelingen voor één blog... maar ik
denk ook dat het de enige gaat zijn van deze week...
lieve schatten, de final countdown is begonnen... nog vier weekjes...
veel zoenen en knuffels voor jullie allemaal !!!!
Advertisement
Tot: 0.065s; Tpl: 0.012s; cc: 9; qc: 45; dbt: 0.0419s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb