Advertisement
Published: October 6th 2008
Edit Blog Post
Surfkamp Het surfkamp was heel leuk. Maandag 22 september vertrokken we in alle vroegte in busjes naar Seven Mile Beach (twee uur rijden ten zuiden van Sydney). Op onze groep na was er helemaal niemand, dus dat was ideaal. De groep bestond uit iets meer dan 40 mensen. Voornamelijk backpackers uit Noorwegen, Finland, Denemarken, Canada, Nederland en de Verenigde Staten. Verder waren er nog twee man kookpersoneel en zes surfinstructeurs. Ik heb het meeste opgetrokken met de jongens en meisjes uit de V.S.
De dag zag er als volgt uit. ’s Ochtends opstaan om ongeveer 7 uur, ontbijten en klaarmaken voor de les (lees: jezelf in een surfpak hijsen). Daarna les: instructies op het strand en vervolgens oefenen. Na de les was de tijd voor het middageten. Meestal waren dat broodjes gezond die je zo vol kon gooien als je maar wilt. Van surfen krijg je echt een enorme honger. Tot de volgende les ging ik meestal slapen. Bij terugkomst van de laatste les konden we aanschuiven voor het avondeten. Daarna nog even wat bieren en naar bed. Ik heb het niet één keer tien uur zien worden.
Het surfen zelf kan soms heel frustrerend zijn als
je keer op keer van je surfplank afvalt. De keren dat het wel lukt, maakt dat ruimschoots goed. Dan is het echt heel gaaf. Ik heb geleerd om snelheid te maken, te remmen, van richting te veranderen, te surfen op witte golven en om te surfen op groene golven. Dat surfen op groene golven is een stuk moeilijker dan op witte golven. Bij mij eindigde dat meestal in een ‘nosedive’.
Ik heb meteen een tweedehands surfpak gekocht (50 dollar, koopje) zodat ik vaker kan gaan surfen. Aan een surfplank ga ik mezelf nog even niet wagen.
Cairns Zondagmiddag ben ik op het vliegtuig naar Cairns gestapt. Daar aangekomen moest ik eerst even (4,5 uur) wachten op Shanina, die vanaf Gold Coast moest komen. Gelukkig is er op het vliegveld van Cairns genoeg te beleven, dus de tijd vloog voorbij. ;-)
De volgende morgen in ons hostel kregen we te horen dat er iets mis was gegaan met de reservering. We hadden gereserveerd voor 5 nachten, maar zij dachten voor 1 nacht. Doordat wij geen bewijs van reservering hadden konden we ze niets maken. Volgende keer even om een bewijs vragen dus. Gelukkig hielp de hostelbaas
ons aan een nieuw onderkomen. Dit nieuwe onderkomen was een stuk groter en had airconditioning. Een geluk bij een ongeluk.
In de 5 dagen dat we in Cairns waren hebben we een hoop gedaan. Zo zijn we naar het strand (“Trinity Beach”), het zwembad en Kuranda geweest. Kuranda is een klein aboriginal/hippie-stadje in het tropisch regenwoud (met de klemtoon op regen) een half uur ten noorden van Cairns. Op een markt na was er niet veel te beleven, maar wel aardig om dat ook een keer te zien. Ook zijn we nog wezen winkelen in Cairns (even doorbijten).
Natuurlijk ben je niet in Cairns geweest als je niet naar de ‘Great Barrier Reef’ geweest bent. Dat is een groot rif in de oceaan naast Cairns waar een hoop mensen gaan duiken en snorkelen op zoek naar Nemo. Zo ook wij. Op een boot werden we naar het midden van de oceaan gebracht en daar konden we snorkelen en een introductieles in duiken nemen. Het snorkelen was erg mooi. Je zwemt tussen de vissen in de oceaan, dat geeft toch een mooi gevoel. We hadden een camera voor onder water gehuurd, dus kijk maar naar de foto’s. Bij het
duiken ging het echter mis. De introductielessen werden gegeven in groepjes van vier. Wij waren groepje nummer elf dus we moesten even wachten voor we mochten. Toen we eenmaal op de rand van de boot zaten met ons duikpak enzovoort aan hoorden we iemand Shanina roepen. Ze hadden de dokter geraadpleegd en Shanina mocht niet duiken, omdat ze buisjes in haar oren had toen ze jong was. Dat was voor mij natuurlijk geen reden om te stoppen dus ik ging verder. Tijdens het duiken kon ik echter mijn oren niet egaliseren (neus en mond dicht en blazen tot je oren knappen), omdat ik verkouden/grieperig was. Veel verder dan 3 meter onder water heb ik het dus niet gemaakt. Toen maar naar de boot terug gezwommen. Met de gedachte dat ik in december mijn duikbrevet ga halen kon ik mezelf troosten.
Zoals ik al vertelde is er een regenwoud ten noorden van Cairns. Daar hebben we een dagtrip doorgemaakt. In een busje met een overactieve/irritante gids. Bij ieder dier of gewas waar we langs kwamen vroeg ze of we wisten wat het was. Weten jullie wat dat is? Ja, een koe. En dat? Ja, suikerriet. Ik irriteer me er nog
aan als ik er aan terug denk. Maar goed, ze bedoelde het vast goed. De dag verder was erg leuk. Zo gingen we op een krokodillentocht door de Daintree (een rivier). We zagen één kleine krokodil (zie foto). Toen ze ons vertelde dat er krokodillen waren van vijf meter in de rivier die met gemak in onze boot konden springen, vond ik het niet zo heel erg dat het daar bij bleef. De krokodillengids vertelde trouwens nog dat er opvallend veel Duitsers opgegeten worden door krokodillen, omdat die menen een krokodil te kunnen gaan aaien. Ook hebben we nog door het regenwoud gelopen op zoek naar “Cassawaries”. Dat is een soort van een kruising tussen een pauw en een struisvogel. Als instructie werd ons meegegeven dat als we er een zagen we heel stil moesten blijven staan en als ze dan toch op ons afkwamen in een boom klimmen. Er zijn er namelijk niet zo heel veel meer van en ze zijn niet van plan om zich zonder slag of stoot over te geven. We kregen er geen te zien.
Nu terug in Sydney moet ik me volledig storten op een werkstuk dat ik donderdag in moet leveren. Er
staat voorlopig niks op de planning qua spectaculaire trips, maar dat kan snel veranderen.
Bedankt voor de berichtjes!
Advertisement
Tot: 0.104s; Tpl: 0.015s; cc: 13; qc: 50; dbt: 0.0561s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Chris-Anne
non-member comment
Woah, wat een mooie foto's van het snorkelen! Echt supertof! Je hebt de laatste tijd dus flink met je neus in het water gelegen (net als met het surfen ;)). Succes nog met je werkstuk! Kus CA ps: ik werk nu sinds een week bij Esplanade, als je terug bent, moet je maar lekker een biertje komen drinken! ;)