Beijing deel 2

---

Hier zijn we dan met het tweede deel van ons verslag over Peking. Dag 2 hadden we beide een sportieve ingeving; om de enorme afstanden te overbruggen hebben we elk een fiets gehuurd om Peking verder te gaan verkennen. Echt schitterend! De fietspaden zijn er enorm, maar dit houdt niet tegen dat je je hart niet moet vasthouden (voorrang van rechts: hmmm en een rood licht verschilt ook al niet teveel van een groen licht). Na onze lef verzameld te hebben zijn we onze eerste bestemming gaan opzoeken: 'downtown backpackers beijing' in de Hutongs om ons te gaan inschrijven voor de wandeling op de Chinese muur. De Hutongs zijn de traditionele steegjes die nu aan het verdwijnen zijn, waar verschillende Chinese gezinnen er in de authentieke woningen leven.

Na een kleine verfrissing zijn we doorgereden naar de Drum- en Klokkentoren. Deze bevinden zich op dezelfde as als de Verboden Stad, maar aan de noorderkant. Deze torens werden - ten tijde van de keizer - gebruikt om de tijd aan te geven. De reusachtige beklimming van de trappen naar de 'drums' gaven uit op een schitterend uitzicht over de diverse omliggende Hutongs en verschillende grote bezienswaardigheden van Peking. Vervolgens zijn we weer op onze fietsjes geklommen en hebben we ons naar Beihai Park begeven. Dit adembenemende park bevat verschillende trendy cafeetjes en restaurantjes, en je hebt er de mogelijkheid om een bootje te huren en er wat rond te dobberen. Na een Chinese filmopname te hebben verstoord (oeps) zijn we verder gereden naar de Tempel van de Hemel. Hiervoor moesten we het spannende kruispunt aan de Verboden Stad oversteken (10 rijvakken en geen regels) en aan de overkant het grootste fietspad dat we ooit gezien hebben. Na nog een eindje fietsen zijn we uiteindelijk aan de Tempel van de Hemel toegekomen. Deze tempel - omgeven door een reusachtig park - was de plaats waar de keizer bad voor een goede oogst. Dit ging gepaard met een hele ceremonie en een wandeling van de tempel naar het altaar waar een offer werd gebracht. Het park zelf was heel rustgevend, vol met 'zen'-muziek, maar ook een ontoepasselijk groot scherm waar een basketbal-wedstrijd live te volgen was. Bij het verlaten van het park kwamen wij het bekende fenomeen tegen van chinese kinderen wiens ouders een foto van ons met de kinderen willen. Wij waren dit ook al eerder tegengekomen en vragen ons altijd af wat ze doen met de foto's. Het is echt grappig dat wij hier als toeristische attractie aanzien werden 😊

Die avond zijn we eerst en vooral de typische 'Beijing Duck' gaan eten, waar de chef de eend voor u op tafel komt snijden. Helemaal anders dan onze Peking-eend bij de Chinees. Hier moet je de eend eerst in een sausje inwrijven en daarna moet je dit in een pannenkoekje wikkelen. Vervolgens zijn we wat soeveniers gaan kopen op de nachtmarkt van Wanfujing. Hier wordt je echt fysiek vastgeklampt aan de polsen. De 'walk away'-techniek was hier echter de beste techniek om een goeie zaak te doen. Eventjes weglopen en de prijs ging van 480 yuan (48 euro) naar 50 yuan: super! Op hetzelfde marktje kon je ook de exotische, gefrituurde schorpioenenbrochette eten, wat we natuurlijk zeker eens moesten uitproberen. Niets bijzonders, wel een beetje spicy... Er was ook nog een hele selectie van zeepaardjes, kakkerlakken, rupsen, larven, e.d., maar toch hebben we uiteindelijk voor de schorpioenen gekozen. Voornamelijk omdat deze oorspronkelijk lekker vers (levend) op het stokje aan het bewegen waren (freaky).

De volgende ochtend zijn we om 5u30 opgestaan om onze wandeling op de Chinese muur van Jinchaling naar Simatai te ondernemen. Dit deel is ongerestaureerd en hier lopen dan ook minder toeristen rond dan het modernere deel dat dichter bij Peking gelegen is. Het geeft echt een zalig gevoel om bijna helemaal alleen op dit deel van de muur rond te lopen. De wandeling van 8 km, waar je 30 torens aandoet geeft echt een 'boost' voor de conditie 😉 Bepaalde stukken zijn redelijk steil en niet in de beste toestand... Het landschap en de lengte van de muur zijn echt adembenemend! De wandeling werd uiteindelijk beeindigd door een facultatieve 'death ride', waarin je achter een wandeling van 3 a 4 uur je voetjes eindelijk wat rust gunt...

---

Comments

[Bart en Esmée]

Amai, prachtig wat jullie allemaal al gezien hebben! Zelfs meer dan we al op National Geographic hebben mogen zien :-) Geniet nog van jullie laatste week, we kunnen al niet meer wachten de verdere verhalen van jullie te horen. Tot volgende week!