COMING SOON HOUSE ADVERTISING ads_leader
Vikan er búin að vera fín. Á mánudaginn varð Daníel 25 ára og um kvöldið fórum við til mömmu hans, Ericu að grilla. Mamma hans er frábær karakter. Hún er klikkuð hippa kelling sem býr upp í fjalli inn í miðjum frumskógium með manninum sínum Ramón, tveimur svínum, fimm gæsum, 10 hænum, hundinum Grilló, kettium Grilló 2, og þremur talandi páfagaukum! Einn af páfagauknum er prinsinn hennar og Ramón maður Ericu segir hana elska gaukinn meira en sig. Hún er sú eina sem má knúsa hann og kjasa og ef einhver ókunnugur kemur of nálægt þá fær hann sko fyrir ferðina. Húsið hennar er kostulegt, algjört hippahús, litríkt, með engum gluggum. Hún bjó það til sjálf! Bíllinn hennar er brjálaður og ég held að ég láti myndirar tala í því tilfelli. Ég á ekki viðeigandi lýsingarorð.
Á þriðjudaginn gekk ég upp á fjall hér í nágrenninu og verð ég að segja að ganga fjöll á Íslandi og ganga fjöll í Veuzuela er ekki sami hluturinn. Hefði fjallið verið meter hærra væri ég ekki að skrifa því ég hefði dáið úr hitaslag! Þvílíkur hiti og sviti. Ég hefði getað skapað nýtt úthaf með saltvatninu sem ég gaf frá mér. ÚFF.
Um kvöldið
fórum við svo út að borða með pabban hans Danna á svakalega fínan sjávarréttarstað. Þar koma saman helstu póitíkusar landsins, borða saman og detta svo rækilega í það. Ég verð að viðurkenna að það er skrítin tilfinning að sitja í sama herbergi með svo "mikilvægum" mönnum og þeir allir hauslausir. Ég hélt að Íslendingar drykkju hart, en við erum kjúklingar miðað við Venuzuela búa.
Pabbi hans Daníels er vel auðugur maður og hann á meðal annars stærsta dagblaðið hér í Valencia og það þriðja stærsta í landinu og hin og þessi fyrirtæki. Sá ég strax að mikil virðing er borin fyrir honum hérna. Það er komið fram við hans eins og kóng. Ekki skrítið því hann er mikill herra maður með góðan húmor og hafði mikinn áhuga á ferðinni minni. Góður maður þar á ferð.
Þið hafið eflaust verið að velta fyrir ykkur fyrirsögninni minni. Ég var bara gera eins og í dagblöðunum hehe. En ég varð samt fyrir sársaukafullri árás og mér brá mikið! Þetta byrjaði þannig að á miðvikudagsmorgunninn var ég á leiðinni í dýragarð sem er hér í Valencia. Þetta er eldgamall dýragarður, frekar sjúskaður (enging sea world). Ég held að rétta orðið væri heimilislegur. Samt
sem áður voru mörg dýr sem ég hef aldrei séð áður. Ég fór að efast um ferð mína inní Amazon þegar ég lappaði í gegnum skrið og skordýra deildina. Þvílík stærð á þessum óhugnaði. Ég veit hreinlega ekki hvað ég geri ef ég mæti einum af þessum nýju óvinum mínum hmmm.
Ég staldraði lengi ég öpunum. Þvílíkar rúsinur og sumir voru meira segja bara frjálsir í garðinum og bara leika sér í trjánum. Ég var heilluð af þessum minnstu en þeir voru lokaðir inn í búrum greyin litlu. Ég beygði mig fram til að ná góðri mynd af þessum krílum þegar allt í einu er rifið í hárið á mér á fullum krafti og ég gat ekki losað mig. Ég vissi ekkert hvað var að gerast!
Ég áttaði mig loksins á því að vinur apans líkaði greinilega ekki við að ég væri að mynda vin sinn. Teygði sig út úr búrinu, náði í hárið á mér og var að reyna toga mig inn í búrið. Þvílík átök. Sem betur fer kom maður og hjálpaði mér. Annars væri ég apamatur. Týpísk ég, ha?
Talandi um mat þá er ég búin að vera dugleg við drekkja mér í menninguna og sérstaklega að
borða matin hér. Þvílíkt gúrme sem þeir hafa og þessir réttir eru alveg sér Venezuelskir og ekki þekktir annarstaðar. Ég búin að læra elda þá flesta og Svanur þú færð sko að smakka þegar ég kem til þín ástin mín.
Í kvöld ætlar Danni sð sýna mér næturlífið hér í Valnecia en það er víst líka mjög sérstakt.
Heyrumst seinna
Lov Elí
COMING SOON HOUSE ADVERTISING ads_leader_blog_bottom
Tot: 0.07s; Tpl: 0.012s; cc: 7; qc: 55; dbt: 0.048s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
adda
non-member comment
hæhæ svaka dýramyndir, hvað er þetta eigninlega á síðustu myndinni? bjakk ég fæ bara hroll við að ímynda mér að mæta svona kvikindi......miss you