Advertisement
Published: April 22nd 2010
Hallo allemaal!!
Hier weer een laatste update van onze avonturen.
Dit keer hebben we 2 trekkings gedaan, die allebei erg bijzonder waren. Beide trekkings hebben we in Chili gedaan, in de Auracania.
Zo heet dit gebied vanwege de geweldig mooie bomen die hier veelvuldig terug te vinden zijn. Verder staat dit gebied ook bekend om zijn vulkanen. Dit leek ons natuurlijk te gek!! Hieronder het verslag van de beide trekkingen.
Baños de Caulle
De eerste trekking was er één van 4 dagen. 2 Dagen heen naar een gebied met geisers, fumaroles en thermale baden en vervolgens weer 2 dagen terug via dezelfde route. Dat leek ons dus wel wat, dus na alle voorbereidingen en inkopen gedaan te hebben gingen we met geweldig mooi weer op pad.
De eerste dag leek de zwaarste, omdat er die dag een klim inzat van ongeveer 1000 meter. In het warme weer was dat flink zweten, maar toch ging het eigenlijk prima. Die kuiten van ons zijn er ondertussen al behoorlijk aan gewend, dus het klimmen gaat steeds sneller en makkelijker.
Op de top aangekomen, hadden we nog de mogelijkheid om naar de top van de vulkaan Puyehue van 600 meter te beklimmen.
Omdat het qua tijd net wat te krap zou worden, wilden we dat bewaren voor de volgende dag. Helaas was het weer de 2e dag een stuk minder. Het was erg bewolkt en er leek regen aan te komen. Daarom hadden we besloten toch maar door te lopen naar de volgende kampeerplek en de vulkaan voor later te bewaren. Wij dus op pad. We kwamen steeds meer in een maanachtig landschap terecht. Zo bizar. Er groeide bijna niets, omdat het allemaal vulkanisch gesteente was. Er was geen aarde en weinig water. Eigenlijk was er dus vrijwel alleen maar steen. Het deed dan ook zo buitenaards aan allemaal. Erg vreemd om daar rond te lopen.
Halverwege de ochtend liepen ook wij het regengebied in. Wij dus snel alle regenkleren uit de tas trekken en aandoen en vervolgens weer verder op pad. Onderweg passeerden we een groot lavaveld (opgedroogd) en verschillende fumaroles. De fumaroles kun je bij helder weer goed zien, omdat er dan dus rook uit de grond komt. Op de grond zijn allerlei vreemde kleuren terug te vinden (rood, groen en geel). Dit is vanwege de zwavel afzettingen. Dit was vooral heel mooi te zien bij oude fumarole gaten,
die niet meer actief waren. Zo prachtig om al die vreemde kleuren in dat maanlandschap te zien!!
Voor vertrek hadden we onze schoenen bij de schoenmaker laten maken. Ze begonnen namelijk kapot te gaan en water door te laten. Na de eerste regen bleken onze schoenen zeker niet waterdichter te zijn geworden. Ze lekten pas echt aan alle kanten! We sopten al snel in onze schoenen, die hierdoor ook steeds zwaarder werden. We konden weinig ander doen, dan hier niet aandenken en gewoon maar doorlopen. Hopelijk konden we ze nog drogen in de zon en dan bij terugkomst maar zien wat te doen hiermee.
Bij aankomst wachtte er een heerlijk warm bad op ons! Wauw!! De kampeerplek bevond zich namelijk naast een thermaal bad. Nou, dat konden we wel gebruiken.. zeker na die regen en kou de hele dag!
Daar sta je dan in je zwemkleding, te midden van dat vreemde vulkanische maanlandschap in de regen. En dan dus het thermale bad in, wat enigszins aan de sloot thuis voor de deur doet denken zeg maar.. Hahaha.. dat was dus wel een beetje gek. Maar, wat hebben we daar van genoten!
De dag daarna konden we nog
vanuit de tent
dit was 2 dagen ons uitzichtdoorlopen naar een geiserveld. Dat wilden we ontzettend graag doen. Helaas wilde het weer echt niet meewerken en bleef de regen de hele dag met bakken uit de lucht komen.
Hmmm... dan nog maar een dagje extra afwachten en hopen dat het morgen beter zou zijn.
Nou niet dus. Qua weer leken we echt een beetje pech te hebben. De regen bleef maar in grote hoeveelheden uit de lucht vallen de tent begon dan ook op steeds meer plaatsen te lekken. We dreven nog net niet van het grasveld weg. De volgende ochtend waren we er dan ook echt een beetje klaar mee. We moesten terug, anders kwamen we ook niet meer uit met de voorraad eten die we mee hadden. Inpakken dus en snel wegwezen. En dat alles natuurlijk in de regen en koude wind. Pfftt.. niet bij nadenken en gewoon doorlopen maar.
Weer terug aangekomen bij de plek waar we ook de eerste nacht gekampeerd hadden, bleek dat de refugio (hut) die daarstond helemaal leeg was. Er was dus niemand meer op de trekking, want we waren ook al dagen niemand meer tegengekomen. Tja, dat is ook niet zo heel gek met dat weer..
Bij aankomst besloten
in de Refugio
Eindelijk konden we wat spullen drogen bij het houtkacheltje we een nacht in de refugio door te brengen zodat we al onze spullen tenminste een beetje konden drogen. Wat kun je dan blij zijn met een dak boven je hoofd!
In de refugio stond ook een klein kacheltje. Wij dus op zoek naar hout, hout hakken, water zoeken etc. Alle basics, die tijdens overnachten ver weg van de beschaving in ene helemaal niet meer zo vanzelfsprekend zijn.
De volgende ochtend zijn we vroeg op pad gegaan, zodat we hopelijk nog op tijd waren om de bus weer terug naar de grote stad te kunnen halen. Nadat we in een recordtempo naar beneden waren gelopen, zaten we 2 uur later dus weer in de bus op weg naar de grote stad, Osorno. We hadden het gered!
Je zou denken dat we na deze trekking hier wel even genoeg van zouden hebben. In ieder geval hadden we dat zelf gedacht. Maar, na een goede nachtrust in Osorno in een echt bed, waren we eigenlijk alweer bezig om de volgende trekking te plannen. Dit zou voorlopig de laatste worden in Chili.
Na hier dan ook goed over nagedacht te hebben, kozen we als grand finale voor een klassieke 6-daagse trekking, ook
weer door vulkanisch gebied. Deze trekking was genaamd ´Villarrica´.
Villarrica
Dit was een trekking die we al langer wilden doen, maar waarvan we eigenlijk dachten dat deze te zwaar voor ons zou zijn. Hij wordt namelijk als ´moeilijk´ geclassificeerd en daarbij moet je ook nog eens van 7 dagen uitgaan. Er wordt namelijk altijd geadviseerd voor een dag extra eten mee te nemen voor het geval je een rustdag in moet lassen. En 7 dagen is dan best veel. Zeker op een trekking waar je geen mogelijkheid meer hebt om onderweg extra eten te kopen.
Na deze trekking nog eens goed doorgelezen te hebben, hadden we toch de indruk dat we dit zeker wel konden. De moelijkheidsgraag zat vooral in zaken als het vinden van water, navigeren op bepaalde delen en het feit dat de trek grotendeels boven de bomengrens plaatsvond. Hierdoor wordt je extra heftig blootgesteld aan regen, wind en zon.
Dit keer hadden we daarom extra goed gekeken naar de weersverwachtingen. We wilden geen herhaling van al die regen tijdens de eerdere trek. Verder hadden we ook een nieuwe tent gekocht, omdat de andere echt ´op´ was. De schoenen hadden we ondertussen weer helemaal gedroogd en
ingesprayd met een speciale spray die onze schoenen weer waterdicht moest maken.
Kortom, we waren er dus helemaal klaar voor en werden door een taxi bij het begin van de trek afgedropt.
De eerste 2 dagen waren prachtig mooi en hebben we alleen maar zon gehad. Dat klopte zover nog geheel met de weersvoorspellingen. Tevens was er op dag 3 en 4 slecht weer voorspeld. Vooral op dag 3 zou er veel regen vallen. We wilden dag 3 daarom als rustdag inlassen. Daarbij stond ons na dag 2 een zware klim te wachten en met minder eten in onze tassen zou dit makkelijker te doen zijn.
Zo gezegd, zo gedaan. Ook nu bleken de weersvoorspellingen weer te kloppen. Het regende die dag en niet zo´n beetje ook. Het kwam echt met bakken uit de lucht zetten. En niet alleen regen, ook hagel!! Op een gegeven moment stond er aan de ene kant van onze tent een laag hagel van 10 centimeter!!
En daarna begon het ook nog eens te onweren. Dat kwam recht over ons heenzetten. Dat was wel even schrikken. De klappen waren zo ontzettend hard en 1 keer voelden we de grond ook echt vet onder ons
Schitterende ochtend
Wat een plek om hier wakker te worden trillen. Gelukkig dreef het redelijk snel weer voorbij. Wat waren wij blij dat we niet buiten rondliepen en een rustdag ingelast hadden. Roeland voelde zich ook nog eens een beetje ziek, dus dan had al die regen al helemaal niet meegewerkt. Met slapen, eten en spelletjes kaarten ging deze dag voorbij.
De volgende dag regende het nog steeds, maar wilden we toch graag op pad gaan. We moesten ook wel, want we hadden ons extra eten al opgemaakt tijdens de rustdag. Inpakken en gaan maar weer. Het weer was die dag gelukkig een stuk beter. Het regende nog wel maar niet meer zo extreem hard.
Die dag was met de klim erbij de zwaarste dag. We hadden in totaal 8 uur gelopen in de wind, regen en de wolken. Een aantal maal waren we de weg kwijtgeraakt omdat we midden in de wolken zaten en hooguit 3 meter zicht hadden. We kwamen dan ook totaal uitgeput op de volgende kampeerplek aan.
Ondertussen waren we al 4 dagen op pad zonder ook maar één andere levende ziel tegen te komen.
De nacht was erg koud. Onze nieuwe tent ventileert veel beter, maar bleek daardoor ook veel kouder te zijn
dan ons oude tentje. Toen we de volgende ochtend wakker werden begrepen we een stuk beter waarom het zo koud was. We stonden ongeveer op dezelfde hoogte als verschillende gletsjers. Die hadden we die dag daarvoor niet kunnen zien vanwege de wolken waar we in liepen.
Gelukkig werden we die ochtend aangenaam verrast met een heerlijk zonnetje!!
Wat waren wij blij! De hele ochtend hebben we gebruikt om al onze spullen te drogen in de zon. Onze schoenen, die dus nog steeds zo lek bleken te zijn als een mandje, waren daarna ook weer een stuk droger en minder zwaar.
Na voor het eerst in die dagen weer andere mensen gezien te hebben, gingen we rond een uurtje of half 2 op pad. We hadden de spirit er goed in zitten met dat heerlijke zonnetje en stapten dan ook flink door.
Deze dag was echt de prachtigste van allemaal. Van het enige waanzinnig mooie landschap kwamen we in het andere terecht. Het was echt van highlight naar highlight. Zo passeerden we superblauwe meren, besneeuwde bergen en nog veel meer moois. Ongelooflijk, dit was echt de mooiste dag tot zover!! Heerlijk genietend kwamen we op de volgende kampeerplek aan.
Deze
Al droog?
Je wordt steeds inventiever met je tas kampeerplek lag aan een meer. Het was niet echt een geschikte kampeerplek omdat het er heel open was en de grond weer bestond uit vulkanisch gesteente. Daar kun je je tent bijna niet in vast zetten. Maar, er was ook niets anders geschikt qua grond in de buurt en het leek niet hard te waaien, dus prima. Tent opzetten, eten en slapen maar. Of proberen te slapen dan.. Naarmate de nacht vordere begon het namelijk steeds harder te waaien. Onze nieuwe tent werd meteen flink op de proef gesteld. De wind leek echt van alle kanten te komen. Regelmatig schoten er haringen los en ging Roeland weer de tent uit om deze vast te zetten. Dit was weer een van de welbekende lange nachten, die je tijdens een trekking toch vrij regelmatig hebt. Deze horen er toch wel een beetje bij. Rond een uur of 5 ´s nachts zijn we allebei toch nog voor een uurtje of 2 in slaap gevallen. Ongelooflijk dat dat lukte met die wind, maar we waren allebei waarschijnlijk zo moe ondertussen. En gelukkig was het toen in ene ochtend.
Het gaat altijd een stuk beter als je in beweging bent, in plaats van dat je
Ochtend vorst
We hadden een aardig koude nacht gehad in je tentje ligt te wachten.
De laatste dag was ook weer een prachtig mooie dag met veel zon. Na weer terug aangekomen te zijn in de beschaving (in dit geval een autoweg) kregen we meteen een lift in een politieauto naar het eerstvolgende stadje. Na nog een busrit van een uur waren we weer terug in Pucon, de plaats waar vandaan we vertrokken waren.
De Villarrica trekking was echt prachtig mooi! En eigenlijk kwamen we hier ook heerlijk relaxed van terug. We hadden alleen wat slaap in te halen, maar ach.. we waren zo ontzettend veel mooie ervaringen rijker.
We hopen dat de foto´s een beetje een beeld kunnen geven van de pracht van deze laatste trekking.
En jullie dus ook een beetje mee kunnen genieten op die manier!!
Nou, dit was het voor nu. We zijn ondertussen weer terug van het prachtig mooie Paaseiland. Onze avonturen daar kunnen jullie teruglezen in ons volgende blog. Wordt vervolgd!
Liefs, Roeland en Saskia
PS: Als je een foto aanklikt kom je in een scherm waar de je foto´s een rating kunt geven van 1 tot 5 sterren. Wij zouden het erg leuk vinden als jullie de
foto´s (of de allermooiste) een rating zouden willen geven. Wij krijgen dan een beetje een indruk van wat jullie mooi vinden. En als het goed is worden foto´s met hoge ratings ook weergegeven op de introsite van mytb.org. Daar zijn ze dan ook weer zichtbaar voor anderen. Altijd leuk!!
Je moet wel ingelogd zijn om een rating te kunnen geven
Advertisement
Tot: 0.157s; Tpl: 0.015s; cc: 14; qc: 69; dbt: 0.0854s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.3mb
sandy Loup
non-member comment
tja, over vulkanen..;-)
Daar hebben we hier in Europa wel even genoeg van..hihi!! Wat een verhalen weer, jeetje zeg!! Prachtig om de foto's hierbij te zien en het lezen van jullie avonturen maken echt grote indruk op mij en Lammert! Geweldige en bijzondere ervaringen! Ik ben nog elke dag weer ongelovelijk trots op jullie! Geniet met volle overgave en blijf je hart volgen, hou van jullie xxx