Santiago

---

11 uren vliegen van Auckland naar Santiago, Chili. Datum en vertrekuur: 2 februari ,17uur. Datum en uur aankomst 2 februari, 12h00. Merken jullie niks vreemd? Wel ja, we vliegen over de daglijn boven de pacific, waarbij we dus 24 uur winnen. Een sprong in het verleden dus. Super, Prof Barabas zijn teletijdmachine is niet meer nodig! We hebben dus twee dagen van de 26ste. Een in NZ en een in Chili. Speciaal he?

Santiago.
We verblijven hier een drietal dagen. We hebben accomodatie geboekt in Barrio Bellavista ( Hotel Bellavista , aanrader ), de bohemien wijk van Santiago. De eerste dag hebben we er niet veel van gemerkt. We crashen in bed met de ergste jetlag ooit... Vraag me af of Suske en Wiske dit ook iedere keer meemaken. Later die namiddag lopen we , naar goede gewoonte, verloren in Bellavista: rustige, loofrijke straten, met restaurantjes,bars, en kunstgalerijen, in een dorp- achtige sfeer. Aan de voet van Cerro San Cristobal ( waar Dan mij de volgende dag mee naartoe trekt - eeuwige fascinatie voor heuvels en bergen die jongen ) vinden we La Chascona, het huis waarin de dichter Pablo Neruda woonde met zijn derde vrouw, tot aan zijn dood in 1973. Hij noemde La Chascona naar het volle, rode haar van zijn vrouw... ( spreekt de eeuwige romanticus in mij natuurlijk erg aan )
Cerro san Cristobal is een van de highlights van Santiago, in het bijzonder op een zonnige dag zoals deze, wanneer het zicht over Santiago en de Andes gewoonweg magnifiek zijn! De gemakkelijkste weg is de funicular, maar uiteraard gaan we te voet ( zie Dan ), en enkele uren later, bereiken we het standbeeld van de Witte Maagd. Na te hebben gerecupereerd ( Ik mag weeral horen dat ik een abonnement krijg voor een fitnesscentrum als ik terugben, met Duits manweib en zweep en al ) mag ik inderdaad dit mooie zicht aanschouwen, met de buitenwijken van Santiago die verdwijnen in de mistige bergen in de verte.
We zijn aangenaam verrast door de stad. Om te beginnen ligt Santiago in een weidse vlakte aan de voet van de Andes. Kleurrijk, getemperd, maar geanimeerd, zeer geanimeerd zelfs, wanneer we de winkelstraten doorlopen. Het komt niet overeen met met de cliche´s die we in gedachten hadden: deze van een stad a la Lima, lelijk en grijs, en constant in een grijze wolk gewikkeld... Maar je voelt geen spanning als je door de straten loopt, of gevaar.
Architecturaal is ze een beetje een smeltkroes van vanalles, lelijke flatgebouwen naast prachtig bewaarde koloniale gebouwen. Dit heeft vooral te maken met aardbevingen en daaropvolgend ongedisciplineerde bouwrage in de jaren 60 en 70 ( af en toe is de kitsch toch wel overweldigend ). Aanrader is de Museo Chileno de Arte Precolombiano
Wel hebben we de indruk dat Santiago een serieuze kans maakt om de titel ´fastfood capital of the world'te winnen, met een proliferatie van onaantrekkelijke ketens zoals Mc Do, KFC, Lomito enz... Toch zijn ze meer uitnodigend dan de fuentes de soda die je overal rond de Plaza de Armas vindt, met tv, goedkoop bier en snacks - vooral completos, een hot dog achtig broodje met superveel mayonaise, oftewel een italiano ( tsja ), idem maar met kaas en guacamole. Het blijkt wat typisch te zijn voor de Chileense cuisine, nogal inspiratieloos, we vinden vooral gefrituurde vis en kip, vlees, vaak met frieten en puree. Maar in Bellavista vinden we onze goesting hoor. We drinken er de nationale drank, pisco sour als aperitief ( pisco- brandy van moscatel druiven - met citroensap en suiker ), lekkerder dan de Peruviaanse versie! En natuurlijk ook ceviche he, rauwe vis gemarineerd in citroensap. En praktisch alle restaurantjes zijn open tot middernacht!
Kleine anecdote: toen we in onze hostel vroegen waar we een nightclub konden vinden, schoot dat meisje in de lach! Blijkbaar wordt dat woord in Chili gebruikt voor 'bordeel´! So beware...

Pas over enkele maanden zullen we dit land in zijn volle 4000km lengt en 18okm breedte zullen bezoeken! Volgende bestemming: Rio de Janeiro, Brazilie!

---