I love Patagonia!!!!

---

---

Live en direct vanuit zuid patagonia groet ik iedereen weer. De afgelopen 2 weken waren in 1 woord super. Ik zal jullie snel tekst en uitleg geven.
Na mijn Houdini-achtige ontsnapping uit Esquel kwam ik 29 uur later aan in El Calafate, 01:00 am, lekker tijdstippie dus en redelijk naar de klote. Het is inmiddels echt hoogseizoen en midden in de nacht ben ik met 3 italianen op zoek gegaan naar een hostel. Niets meer te krijgen, terug naar het busstation dus maar. Aldaar bleek dat de rest van onze bus ook niets had kunnen vinden. Dan is er maar 1 oplossing, slaapzakkie uitrollen en lekker warm in de busterminal slapen. Ik was zo moe dat ik eigenlijk prima geslapen heb, om 07:00 uur keurig door de politie wakker gemaakt omdat de dagelijkse business weer begon. Ook geen probleem, maar nog steeds geen bed. Dus ´s ochtends vroeg met mijn nieuwe Italiaanse vrienden wederom op zoek. Nu hadden we meer geluk maar moesten tot 12:00 uur wachten. Daarna wederom als een blok geslapen.
De volgende ochtend had ik met Michal (ja inderdaad, dezelfde als uit Chile, zeer blij om haar weer te zien) afgesproken om samen naar El Chalten af te reizen. Dat is de outdoor, trekking locatie van Argentinië.
Daar bleek wederom dat het hoogseizoen is maar na enig geploeter toch een bed gevonden in een heel tof hostel. El Chalten bestaat pas 30 jaar en dat kan je wel zien. Er zijn wat basisbenodigheden en het straalt één en al trekking, hiking en bergbeklimmen uit, heel leuke sfeertje. Het ligt afgelegen aan het begin van Parque Nacional del Glaciers (oftewel nat. gletsjer park) en heeft als trekpleister Mount Fitz Roy. Staat in de top 10 van moeilijkst te beklimmen bergen ter wereld.
Omdat we maar 1 nacht in het hostal konden boeken besloten we om maar meteen de volgende dag met de trekking te beginnen. In ons hostal leerden we Pernille uit Denemarken kennen en dat klikte eigenlijk prima. Dus join de club, zij kon mijn tentje lenen en Michal heeft een 2 persoons dus zo startten we gedrieën voor de Fitz Roy trek. Over deze trek kan ik echt alleen maar in superlatieven praten, alles viel elke dag weer precies op zijn plaats. We hebben 5 dagen alleen maar mooi weer gehad, elke dag de top van de Fitz Roy kunnen zien (er zijn weken waarin dat niet mogelijk is, ook in de zomer), 2 dagen opgetrokken met echte bergbeklimmers die bezig waren om een nieuwe route naar de top van de Fitz Roy te ontdekken. We hebben schitterende uitzichten op gletsjers gezien. De laatste dag stonden we op een splitsing en kwamen we precies een gids voor gletsjertrekking tegen. Hij vertelde ons dat we tegen alle regels in naar het campement van de gidsen moesten gaan en daar moesten vragen of de volgende dag met een groepje meekonden. Daar aangekomen keken ze ons vreemd aan maar met wat charmes van de dames en gezwaai met mijn creditcard werd er radiocontact gemaakt. En ja hoor, ook dit viel weer op zijn plaats. Er kon achteraf betaald worden bij wijze van hoge uitzondering. En voor we het wisten dronken we wijn met de gidsen, werd er een lunchpakket voor de volgende dag geregeld en stonden we om 09:00 de volgende dag klaar om de gletsjer te bestormen met onze steigijzers. We moesten elkaar soms in de arm knijpen om het echt te geloven. Dit was echt een topbelevenis. Aan het eind nog een stukje ijsklimmen gedaan, echt super.
Na 5 dagen kamperen in de bergen was het tijd om terug te gaan naar El Chalten. Eigenlijk wel jammer want het voelde inmiddels zo goed en vertrouwd om elke dag weer het tentje op te bouwen en nieuwe dingen te beleven. Op de weg terug naar El Chalten vertelde iedereen ons dat het bijna niet te doen was om een plek in een hostal te regelen, zeker niet voor 3 personen. Maar ook nu weer liet het geluk ons niet in de steek. Het eerste de beste hostal had precies nog 3 plaatsen, kaassie!!!! Om een beetje uit te rusten en om de goede sfeer in het dorpje besloten we om er nog 2 dagen in El Chalten aan vast te plakken. Lekker relaxen, de dames trokken alles uit de kast voor wat betreft hun kookkunsten en ik?! Ach, ik laat me een beetje vertroetelen (ben ik goed in), beetje groente snijden, af en toe in een pannetje roeren enne ja, ik moest dan wel de afwas doen!
En precies op onze laatste avond/nacht in El Chalten begint het te plenzen en te stormen. Alsof het zo moest zijn, nee dit was echt in 1 woord een unieke week.
Toen weer terug naar El Calafate, de hele dag regen, regen en nog eens regen. Hier zou Michal haar vader ontmoetten. Die is reisleider voor Israëlische groepen. Zij had geregeld dat Pernille en ik gratis mee konden op een trip naar de Periot Moreno Glacier. Dat was echt weer een grappige belevenis. We haalden haar vader en de groep op bij het vliegveld, 30 israëli´s variërend in de leeftijd van 50 tot 83, luxe bus die klaar staat en ons direct naar de gletsjer rijdt. Die mensen vonden het allemaal bar interessant en wij vermaakten ons ook prima. Ook al verstonden Pernille en ik niets van dat hebreeuws gebrabbel. We hoefden niets te doen, alles was geregeld en het kostte ook nog eens niets. De Perito Moreno Glacier is enorm, nog nooit zoiets gezien, zie de foto´s. En het spectaculaire ervan is dat gemiddeld elke 20 minuten een groot brok ijs in het meer dondert. Super om te zien, een bonk herrie, niet normaal meer. ´s Avonds werden we door Michal haar vader en de groep uitgenodigd om een vorkje mee te prikken. Hij doet dit werk al heel lang en heeft overal zeer goede contacten. Dus daar zaten we dan ik 1 van de betere restaurants in town. Top wijntje, top biefstuk, veel hebreeuws gebrabbel, ja het kan raar lopen soms.
De volgende dag vertrok Pernille voor een 40 uur durende busreis naar Buenos Aires. Na haar uitgezwaaid te hebben zijn Michal en ik nog 2 dagen gebleven, niet zoveel gedaan maar wel heel gezellig. En ja, toen was het wederom tijd om afscheid te nemen. Aan al het goede komt een eind zullen we maar zeggen.

English Version:
I am in South Patagonia now for almost 2 weeks and it was in 1 word, GREAT!!!
After my escape from Esquel in 3 attempts i arrived in El Calafate 29 hours later at 01:00 am. No hostal available so i had to sleep in the busterminal. I was tired so i slept well and cheaper than this you can´t get it. The next day (after the police woke us up at 07:00 am) me and 3 Italians found ourselfs a hostal and i slept as a rose. The day after i planned to meet Michal (yess, the same as in Chile) as our routes joined eachother here. We went together to El Chalten, the outdoor village of Argentina in Southern Patagonia. The atmosphere here was great, all about hiking, moutainering etc. Really desolate at the border of the National Glacier Park. Beautiful setting. The biggest attraction is Mount Fitz Roy, a 3400 m granite peak considered to be in the top 10 of most difficult peaks to climb.
In our hostal in El Chalten we met Pernille from Denmark and she joined us for our trekking the next day. The 3 of us got along very well and we had a marvelous time in the national park. It seemed that everything we did fall in the right place. We were riding a perfect wave which didn´t ended. The wheather was great, we could see the top of Fitz Roy every day (5 days in a row, there are weeks that you can´t see it), we spent 2 days with mountaineers who were working on a new track to the top of Fitz Roy, we saw great views of glaciers. The last day we camped on a site for glacierguides (normally not possible) and were lucky to join a tour the next day (didn´t had any reservation, payed afterwards, everything no problem). So the next day we were walking on a glacier with our crampons and did some iceclimbing with iceaxes etc. After 5 days of camping we headed back to El Chalten. We regretted it a little bit, we got so used to pitching our tent and felt really comfortable by camping.
And again we were lucky to find a place for the 3 of us to sleep in El Chalten. To relax and to stay with the good vibes of El Chalten we decided to stay another two days in town. The ladies cooked like it was the last day on earth, we ate so good everyday!!! And I!!??? I was very good in cutting the veggies and doing the dishes!!!! This was truly an amazing week.
Than, we got back to El Calafate. We waited there for Michal´s dad, who is a tourleader for a group of Israelis. Pernille and I could join the group to visit the Perito Moreno Glacier for free!!!! Really nice, we waited for them at the airport and a luxury bus drove us direct to the glacier. A great day with 30 israelis around 50,60,70 years old all talking hebrew. We didn´t understand anything but Michal sometimes translated. They had good fun and we too. The glacier was amazing, every 20 minutes a huge piece of ice collapses in the lake with a lot of noise. That evening we were invited to have diner with the tourgroup, ate a really good bife de lomo, drank a real good wine, all together a great day.
The next day we said goodbye to Pernille, she was going to Buenos Aires. Michal and I stayed for another 2 days, we didn´t do much but it was very nice. And today we had to say goodbye again. Every good time has its endings i guess.

---

Photos

Glacier lake
Together with the 3 musketeers, Pernille, me and Michal

Lago Electrico and again the 3 musketeers
The poses are getting better all the time

David´s place
Mountaineer David who made a movie about other climbers. We could cook and sit in his place.

Crossing a river for glacier hiking
Yep, that´s me!!!!!

Glacier hiking
With real crampons

Born to be an iceclimber
For me the same as walking, ahum, actually it was pretty hard.

Comments

[Eddepet]

Wonderlijk mooi
Hee Christiano! wauw, ik moet zeggen dat je dingen ziet waar je niet eens het bestaan van wist. Ik vind het in een woord geweldig. Ja, wat kan ik zeggen...hier bij de Rabo is het ook leuk hahahaha Hee have fun man, en euh..toch leuk zo'n stalkster hihi Spreek je Groet Edgar

[André]

Gossie Mikkie
God-ver-domme Erik! Wat een geweldig stuk land dat Argentinië! En dan bedoel ik met name Patagonië. Echt mooie plaatjes geschoten hoor, petje af. Tel daarbij op die leuke dames. Nou, jou zien we voorlopig niet meer terug, en je hebt groot gelijk! Geweldig dat je met die bergbeklimmers mee mocht. En ik geloof je meteen als je zegt dat het af en toe best zwaar is. Die foto van jou tegen die sneeuwwand zegt wel genoeg denk ik. Het lijkt mij ook supergaaf om te doen (zo lang er geen skiliften in de buurt zijn durf ik best veel ;) ). Heb je je reis verder al een beetje uitgestippeld, of leef je van dag tot dag? Kan je nog verder naar het zuiden? Het meest vervelende lijkt me als je weer naar het noorden moet, dan moet je een flinke afstand afleggen (die busreis van 40 uur naar Buenos Aires van je Deense reismaatje...). Maar misschien pak je wel een andere route. En dan, richting Brazilië? Chillen op een eilandje zei je nog, toen ik je sprak, maar ik denk dat je dat na een paar dagen wel beu bent (hoewel, als er kroegen zijn kan je je natuurlijk ook best vermaken...). Nou hier in ons kikkerlandje gaat alles zijn gangetje, maar dat zal je van iedereen wel horen. Leuk nieuws voor jou is dat Edgar Davids naar Ajax gaat, hij moest dan ook weg bij Spurs, omdat hij bijna slaande ruzie met Martin Jol had gekregen! Nou ja, ik kan wel allerlei nieuwsfeiten gaat opsommen, maar met www.nu.nl ben je ook op de hoogte.... Ik wens je nog veel reisplezier, en ik hoor weer graag van je avonturen. De mazzel, André

[Michal]

sounds like a dream....