Leigh

---

Toen we aankwamen in Leigh passeerden we in 2 seconden het centrum. Wat is er in het centrum te zien? Een fish & chips en een buurtwinkeltje. Niks anders. We hadden zo het idee van 'euhm, klopt dit wel? Of zijn we toch verkeerd gereden'? De weg ernaar toe was al zeker niet van het gemakkelijste. We namen de 'toeristische route' (de gele route op de kaart) en het was bijna een 4wd baan. Putten en bulten. Je werd de ganse tijd heen en weer geslingerd voor meer dan een halfuur.
Later hoorden we dan dat er een andere baan was naar Leigh , geasfalteerd.
De dichtbijzijnde supermarkt is een halfuur rijden en een bankautomaat is recentelijk
geplaatst in Matakana. Een klein gezellig dorpje op een kwartiertje rijden. Maar in Leigh zelf is er niks...nog niet...binnenkort zal dit wel anders zijn (hopen we!).

Jan en ik besloten te camperen op Ti Point. Bleek, dat dit niet mocht. We reden richting een camping en de camping was gereserveerd voor een kamp dus stonden we alweer op een plaatsje waar het 'niet mocht'.
De dag erna zagen we Kwinten. We kenden hem niet echt op voorhand maar via de gemeenschappelijke vrienden kwamen we te weten dat hij ook in Nieuw-Zeeland zat en er wou blijven.
We hadden al 5 maanden geen Vlaams meer gesproken (ok, behalve tegen elkaar dan) en keken ernaar uit om nog es een Gentenaar tegen het lijf te lopen.
Zogezegd zo gedaan, we werden meer dan hartelijk verwelkomd bij Kwinten en zijn familie. Tante Hedda & zijn Nonkel Marc & het hondje Joey. Joey is een kruising tussen een chiuawua (een sjakoshond) en een bruine jack russel.
In ieder geval is het een speciaal beest en heeft hij mijn hart wel gestolen.

Kwinten vroeg of we wilden snorkelen. Voor Jan was dat geen probleem. Een uurtje later stonden de mannen rond te dartelen in het water en waren ze vertrokken om naar vissen te kijken en te overleven in de zee.
Kwinten was nog maar enkele weken in Leigh bij zijn familie en besloot om werk te zoeken (om er te blijven wonen). Enkele weken later besloot hij de duik en snorkelzaak over te nemen! Van een plan gesproken! De duik-en snorkelzaak Seafriends is het werk van een Nederlands koppel. De mensen zijn te oud en kunnen de zaak niet meer runnen. Ze hebben een enorm groot domein met weiden, een camping, een restaurant, een huis, parkingterrein en het duikcentrum zelf.

Kwinten heeft in elk geval zeer goeie plannen om er terug een bloeiede zaak van te maken. Met onder andere een Belgian Beer café! Altijd goed hé!

De dag nadien gingen we wandelen op Ti Point met Hedda en Marc. Het werd een hele leuke wandeling, ook vooral omdat de hond Joey om de 10 minuten moest gedragen worden (hartprobleem) dus werd het een Joey-doorgeef-rollenspel. 'Wie draagt Joey'?


We werden 's avonds ook uitgenodigd om naar Dave's Island te gaan. Dave & Angela zijn vrienden van Hedda & Marc. Omdat er in Leigh geen pub meer is moeten de mannen iets verzinnen om bier te kunnen drinken dus maakte Dave maar zijn eigen pub. De garage is zowat omgevormd tot een 'mannenhemel' met een pooltafel, darts, parasols van Hoegaarden, een hangmat en vooral het belangrijkste 'een tap'.
Daar bleven we zowat de ganse avond hangen en leerden we ook Yvonne beter kennen. Yvonne kwam in de namiddag vanuit Bethells Beach (Auckland) om mee te vieren.

We hebben ons enorm geamuseerd met Kwinten , Hedda & Marc,Joey, Dave's & Angela's Island en Yvonne. En we zijn hen dankbaar dat we hen mochten leren kennen en ik hoop uit gans mijn hart dat alle plannen voor Sea Friends goed lukken.

---