Advertisement
Na het eerste kopje koffie en thee vanochtend moesten we alles opruimen en vastmaken, want de camper moest verplaatst worden. We konden helaas maar één nachtje Ocean Front staan, want daarna was alles volgeboekt. Wel is er nog een plekje voor ons iets verderop de camping waar we de komende nacht kunnen staan. Ik boek er meteen nog maar een nachtje bij, want het bevalt ons hier wel, en we lopen twee nachten voor op ons schema. We hadden namelijk 2 nachten bij de Pinnacles en 2 nachten in Geraldton gepland. Daar zijn we bij allebei maar 1 nacht gebleven. En straks in Karijini NP zal ook maar 1 nacht worden, terwijl er 2 op de planning staan.
Nadat we verplaatst zijn volgt het ontbijt en we doen het opruimen weer teniet. Om half twaalf gaan we onze snorkelsets ophalen en lopen we naar de glass-bottom-boot die ons het rif op zal brengen. Het waait wel redelijk, dus ik weet nog niet of ik wel zal gaan snorkelen. Om kwart over twaalf lopen we het water in naar de boot toe en stappen erin. Heel erg handig zo’n glazen bodem. De boot vertrekt en vrijwel onmiddellijk zitten we boven het koraalrif. Door de glazen bodem zie je alles perfect, veel verschillende soorten prachtige vissen van superklein tot behoorlijk groot, en natuurlijk het koraal. Na een half uurtje varen wordt de boot stilgelegd om gelegenheid te geven tot snorkelen. Ik ga als laatste de boot uit. Elke keer als ik probeer te snorkelen en mijn hoofd met masker en al onder water te doen krijg ik óf een hap zeewater naar binnen óf ik adem door mijn neus waardoor mijn masker meteen vacuum trekt. Bovendien kan ik niet zwemmen met die flippers aan mijn voeten, al met al blijkt maar weer dat snorkelen niet voor mij is weggelegd. Toen we vier jaar geleden bij het Great Barrier Reef gingen snorkelen was de zee veel rustiger, zonder golven en hadden we veel langer de tijd, toen is het wel gelukt en heb ik aardig wat kunnen zien. Maar nu wil het met al die golven voor geen meter en ik geef het na een minuut of tien op en klim weer aan boord. Anton is inmiddels volop de onderwaterwereld aan het verkennen. Hij ziet zelfs een zeeschildpad.
Na een klein half uurtje moet iedereen weer aan boord en varen we wat verder. Dan leggen we weer aan een boei aan en kan er weer gesnorkeld worden. Ik hou het bij voorbaat al voor gezien. Er zwemmen hier behoorlijk grote vissen rond (Spangeld Emperors) die heel nieuwsgierig zijn en elke keer dat er iemand het water in plonst gaan ze gelijk een kijkje bij die persoon nemen. Zo iemand is dan meteen tot grote hilariteit van de anderen omringd door zo’n twintig vissen. Ze doen verder niks maar ze zwemmen wel tegen je aan. Na een tijdje neemt Anton ook maar weer een duik. Een paar zwemmen er ook onder de boot door, maar aangezien de boot een glazen bodem heeft, zie je ze gaan. Het grappige is, dat die grote vissen achter ze aan zwemmen. Dus eerst zie je een paar mensen onder de boot zwemmen en direct er achter aan een stuk of twintig grote vissen met in hun kielzog een flink aantal kleine visjes. Erg grappig om te zien.
Na weer een half uurtje varen we terug naar het strand. Hoewel ik zelf niet veel gesnorkeld heb was het toch erg leuk, en Anton heeft wel veel gezien. We mogen de snorkels tot half 5 gebruiken, en het is nu half drie. We eten even een boterhammetje en gaan weer naar het strand. Ook ik doe nog even een poging in ondiep water, maar het lukt niet en ik heb er ook niet meer zoveel zin in om te proberen. Anton gaat wel wat verder en dieper en botst bijna tegen een zeeschildpad aan, en even verderop ziet-ie er nog één. Ook een school zwarte vissen trekt aan hem voorbij. Ik zit op het strand en er trekt een hele school kinderen aan mij voorbij die luid schreeuwend het water in rennen en er worden foto’s gemaakt van ze in het water. Dat brengt ook het nodige gejoel met zich mee. Het ziet er allemaal erg gezellig uit.
Na al dit spektakel brengen we de setjes terug en doen we maar weer eens de nodige boodschappen. We gaan vanavond maar weer eens barbecuen. Als we terug zijn op de camping is het even een paar uurtjes luieren en daarna leggen we de stukken vlees op de barbecue. Het is altijd wel een gezellige boel rond zo’n barbecue. Hele gezinnen zitten er hun eten klaar te maken en af te wassen en gezellig te praten. Een stuk beter dan in een warme camper te koken. Na het avondeten kunnen we net als gisteravond lekker lang buiten zitten, dit keer blijft het een stuk droger.
Advertisement
Tot: 0.087s; Tpl: 0.01s; cc: 6; qc: 45; dbt: 0.0419s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb