Leven na de vakantie

---

Hoi allemaal… nou daar zijn we dan weer met een saai verhaal over het leven na de vakantie… tsja… en het is best saai kan ik je wel vertellen, het was toch een flink zwart gat waarin we zijn terecht gekomen na zo’n wereld trip, en zeker na he tmogen zien van de walvissen. de mooiste foto van de walvissen staat uiteraard op de desktop van mijn PC, en (het moge geen verrassing zijn) het is de foto met de 2 mooiste ervaringen uit mijn leven: de foto met de walvis EN Jackie erop natuurlijk!!! Dus iedere ochtend dat ik de PC aanzet (en ‘s avonds als ik thuis kom) word ik aangestaard door deze 2 kanjers…. Tsja, je moet toch wat om je op de been te houden in het dagelijkse leven, haha!!

Maar goed, wat is er allemaal gebeurd sinds we terug zijn…. O nee, moet nog even een kleine anekdote vertellen over de vakantie voordat ik verderga… de terugvlucht vanaf Vava’u naar Nuka’alofa!!! Dit moet gewoon ff meegedeeld worden, want het was weer een aparte ervaring… zoals op de heenweg al duidelijk bleek is Jacq geen liefhebber van propellorvliegtuigen in 3e wereld landen…. Hoop dat mijn verrhaal over de heenvlucht dat wel heeft duidelijk gemaakt!! Maar goed, het kan altij dnog erger… zoals een terugvlucht die gepland was om 5 uur ‘s middags die wordt uitgesteld naar half 7 ‘s avonds (dus opstijgen in de schemer en landen in het donket) met slecht weer (donkere wolken en een flinke wind). En het werd dus idd erger… het was heel slecht weer, en het feit dat we laat op de dag vlogen vond Jacq ook al niet fijn, helemala nniet toen we dus idd ruim een uur vertraging hadden. Zonder overdrijven heeft Jacq de hele vlucht zitten rillen van de angst en regelmatig een traantje gelaten… ik was ook niet echt blij op sommige momenten als de wind weer ff vat kreeg op ons vliegtuig, en vooral niet omdat we de hele vlucht in de wolken zaten en dus geen moer zagen… word je niet vrolijk van kan ik je wel vertellen. En jacq? Die was nog nooit zo gelukkig als toen we veilig landden op Nuka’alofa!!!

Terug in OZ werden we opgewacht door Ange en Marco op het vliegveld… we hebben gelukkig een aantal enorm lieve vrienden in NL die ons nooit zullen vergeten en er altijd voor ons zullen zijn, maar in Ange en Marco hebben we ook hier fijne vrienden gevonden. Ze zullen nog ff een flinke weg moeten afleggen eer ze kunne tippen aan die kanjers in NL, maar ze zijn goed op weg!! Afijn, was erg fijn om bekende gezichten te zien bij aankomst, en om lekker met hen naar St Kilda te kunnen rijden. Het weer was zwaar klote, dus wat dat betreft is Melbourne niet veel anders dan NL!!!! Thuis aangekomen snel de spullen uitgepakt, was aangezet en de duikspullen ff goed gewassen en schoongemaakt (kost je een flinke tijd omdat alles in een grote bak zoet water moet en flink moet weken om alle zoutkristallen te laten oplossen)…. Helaas kwamen we er toen achter dat we na alle valse alarmen nu toch echt iets kwijt waren…. Onze duikschoentjes…. Tsja, helaas hebben we die ergens op Tonga laten staan, nou ja… moge er maar iemand gelukkig mee zijn! Jacq moest toch nieuwe hebben en de mijne waren ook niet super omdat de rits regelmatig bleef hangen. Daarna hebben we maar weer gelijk ons leventje opgepakt, en zijn we met ons 4-tjes een hapje wezen eten bij de Indier!! Dit keer maar wweer eens bij de Indier hier op Barkly Str omdat we geen zin hadden om in de auto te stappen en naar Sth Melbourne/ Prahran te rijden. En het viel niet tegen…. Waren de laatste paar ervaringen nog super slecht, deze was weer goed. Ze hadden een berg nieuwe gerechten (waarvan de lekkerste (Chili Bombs: zoete chili’s gevuld met aardappelpuree, kruiden en een flinke berg chili) op was helaas) dus genoeg keus! En met ons 4-tjes was het sowieso gezellig, dus fijne thuiskomst!

Maandag begon het werkleven dan weer… Jacq ging weer met frisse moed naar Kraft (niet dus….. die zag er enorm tegenop en had echt geen zin, die baan put haar redelijk uit en maakt haar net echt gelukkig) en ik…? Ik had geen idee… ik zou per 1 oktober mijn nieuwe baan als Solutions Consultant beginnen, waarbij ik dus het sales team zou ondersteunen bij de diverse sales campagnes. Maar goed, dit was besproken als ‘optie’ en toen we terugwaren had ik geen emailtje, geen voice-mailtje geen nix over wat van me werd verwacht per 1 oktober…. Dus maar ff gebeld met de baas van mijn manager, en die zei dat ik maar naar ons kantoortje in de stad moest komen (we hebben een klein verkoop kantoor in Little Collins Str in de stad) en maar een beetje moest komen helpen met wat presentaties die we moesten maken, etc. nou ja, lekker vaag, maar goed, lekker op defiets de stad in. die fiets had ik wel gemist, en was weer erg fijn! Vooral omdat de route die ik nu moet afleggen vele malen prettiger is dan de vorige route… voor degenen die hier izjn geweest: om naar Coles te gaan ging ik altijd door Albert Park, om dan de laatste 10 minuten over St Kilda Rd te rijden, de drukste verkeersader de stad in waar tig trams over rijden en een hele berg verkeer. Het kantoor bevindt zich aan de westelijke kant van het CBD, waardoor ik nu Albert Park door kan rijden, om dan vervolgens via Clarendon Str (Bas: hier zat de Lambhorgini garage die er niet meer zat toen ik hem je wilde laten zien toen we terugkwamen vanaf de Budget waar je je auto had gehuurd/ Mars: dit is de weg vanaf Southern Cross treinstation, de drukke weg waar we over heen reden toen we de auto van Julie en Simon gingen ophalen, en toen we jullie huurauto gingen ophalen) te rijden, wat een fijne winkel straat is (een soort winkelstraatje zoals je dat in dorpjes tegenkomt, met een bakkertje, kroegjes, restaurantjes, etc.) om dan te eindigen op een drukke weg langs het treinstation van waar het kantoor 2 minuten fietsen is. Dus van de 25 minuten die ik nu op de fiets zit is enkel de laatste 5 minuten een beetje druk, terwijl dat eerder ruim een kwartier was, erg fijn dus.

Maar goed, nieuwe baan dus begonnen en allemaal een beetje vaag tot opheden. Ik ben de eerste die deze functie heeft in onze regio (hoewel er wel meerder zijn in Europa en Amerika) dus er is niemand die me op sleeptouw kan nemen of waarbij ik makkelijk terecht kan voor vragen. Er was zelfs niemand met een demo-omgeving op een laptop, dus heb me eerst heel veel zitten inlezen op de standaard presentaties en video’s die te vinden waren op de Manhattan intranet site. Gelukkig na 2 weken een demo-laptop gekregen vanuit Amerika waardoor ik nu een beetje kan spelen met het systeem, en me kan inwerken op de demo-scripts die worden voorbereid in Amerika. Nog steeds niet ideaal, maar he tmoet maar. Het is duidelijk dat er veel wordt verwacht van eigen-initiatief en fantasie, omdat ik overal zelf achteraan zal moeten. Op zich vervelend omdat dat het allemaal niet makkelijk maakt om ergens in tekomen, aan de andere kant wel weer prettig omdat niemand je zegt wat je moet doen. Nou ja, heb in de afgelopen 3 weken dus wel redelijkw at gedaan: ben bij een mogelijk nieuwe klant over de vloer geweest om te kijken hoe wij ze zouden kunnen helpen, heb het volledige demo-script van 170 pagina’s doorgelopen om me voor te bereiden op toekomstige demo’s, heb een aantal powerpoints gemaakt voor presentaties die ik komende week en volgend week moet geven, en moet dinsdag naar een ‘ontbij meeting’ in de stad voor de Logistics Association Australia waar een of andere Logsitiek Manager zal praten over zijn bedrijf, een bedrijf dat op ons lijst staat om onze software aan te verkopen in 2008. kortom: het begon rustig na de vakantie, nu is het redelijk hectisch en ik snap nog steeds niet wat ik moet doen… gelukkig is er een nieuwe General Manager voor de regio OZ/ NZ aangenomen die mijn directe leidinggevende zal worden. Heb tot op heden geen direct leidinggevende dus hoop maar dat die nieuwe vent me zal helpen. Helaas zal hij wel in Sydney zijn gebaseerd en pas 5 ovember beginnen, maar we zien wel. Vind het een leuke uitdaging, en heb er zin in. helemaal als ik dadelij kmijn nieuwe contract zal hebben… ben nu dus 2 stappen vooruit gegaan op de “Manhattan carriere ladder” maar nog zonder nieuw contract…. Heb al kort gesproken met PZ en Jeff Baum (de hoogste man hier in de regio) en het zou goed moeten komen binnenkort. Na gesprekjes met andere mensen van de sales afdeling ben ik ervan overtuigd dat het een flinke verbetering moet worden… niet alleen basis salaris vooruit, maar ook een bonus- en commissie-regeling. Kortom: ik hoop eigenlijk dat ik daarmee het gemis van jacq haar salaris kan compenseren…

Want ja, dat is het volgende punt, jacq weet nu zeker dat ze weggaat bij Kraft. Haar bazin was tijdens haar vakantie nogal overspannen geraakt, en toen Jacq terugkwam was Jacq nog steeds even on-geinteresseerd als voorheen wat verkered viel bij haar bazin. Om een lang verhaal kot te maken floepte haar bazin eruit dat ze niet wist of Jacq wel kon blijven omdat ze niet wist of ze er wel echt zi in had, waarna het hele verhaal dus duidelijk werd. Het is nu niet bekend wanneer Jacq weg zal gaan, maar de kans is erg groot dat het voor het einde van het jaar is. En dan zien we wel verder hoe of wat, want het nieuwe jaar brengt ook weer kansen mee…

In mijn nieuwe baan voor de sales afdeling is het namelij kgebruikelijk dat het hele sales-team van over de hele wereld in januari naar Atlanta gaat voor de jaarlijkse ‘kick off’ meeting. Ben dus al voorzichti ingefluisterd dat dat voo mij ook zal gelden, waarbij we dus een week in Amerika zullen zitten. Nou ja, zoals iedereen weet is Amerika het walhalla voor Jacq, heeft ze een goede vriendin zitten in Los Angeles, dus zou het perfect uitkomen als ze dan niet meer werkt, ik naar de VS ga, en zij dan ook naar de VS zou kunnen gaan om haar vriendin te bezoeken. Nou goed, is allemaal nog erg prematuur maar het zou zomaar kunnen… voordat het zover is nog eerst een flinke tijd met Geert doorbrengen tijdens kerst en oud & nieuw (Geert zit trouwens momenteel in NZ na een paar weken te hebben doorgebracht in Europa, Amerika en Fiji en komt over een week of 5 naar OZ toe!!) waarna hij in januari naar Melbourne komt om ons op te zoeken, en met ons naar een concert van The Police te gaan op 26 januari!! Zal je altijd zien dat die meteing in Atlanta rond die datum valt… nou ja, nog maar niet teveel over nadenken, de meeting zou begin januari moeten zijn dus dan komt alles perfect uit.

Maar goed, naast werk wat is er nog meer gebeurd? Het eerste weekend na de vakantie hebben we eerst op vrijdag Ange en Marco op het vliegveld gedropt… die zijn lekker voor bijna 3 weken naar Sulawesi in Indonesie gegaan… dus lekker duiken en relaxen op het stran, zalig! We waren jaloers, oo kal waren we net terug! De zaterdag en zondag hebben we eigenlijk net veel gedaan.. we waren de week ervoor pas laat aangekomen, dus niets meer gedaan. Het weekend erna dus vooral gerelaxed: bapppies gedaan, uitslapen en genieten van het lekkere eten en drinken in St Kilda! Weet niet of het weer toen al lekker was, maar op zondag middag hebben we lekke rop het terrasje gezeten bij Spuntino , zalig! Ow ja, wat nog wel ff lekkr was was ons eerste fruit ontbijtje op het balkon op zondag! Het weer wordt langzaam maar zeker meer zomers, en we konden al lekker genieten van een mooie ochtend op de eerste zondag na de vaakantie!

De week erna was het een enorm groot feest… het dak ging er bijna vanaf, en we zijn nog nooit zo blij geweest… want ik was jarig …. Nou ja, niet echt feest dus, want geen fuck aan gedaan, haha!! Hadden al genoeg geld uitgegeven aan de vakantie en de auto… auto? Ow ja, nog niet verteld… hebben een nieuwe auto gekocht! Julie moest haar auto terughebben omdat ze binnenkort gaat bevallen en dan haar auto van de zaak meot inleveren, dus we moesten een nieuwe hebben. Nou goed, de Hyundai Exel die ze had beviel ons prima, dus we zijn oo kgaan kijken voo een Exel en hebben nu een donkergroene Exel uit 2000 gekocht, voor nog geen 3000 euries!! Dat was de prijs van Jacq d’r Toyota Starlet die we hadden vlak voor we naar OZ kwamen, echt te bizar voor woorden hoe relatief goedkoop auto’s hier zijn. Maar goed, auto is een fijn bakkie… stuurbekrachtiging, air-conditioning (zullen we erg blij mee zijn dadelijk in de zomer als het dagelijks minimaal 25 graden is) en dan vooral een goede radio met niet 1, niet 2, niet 3… maar wel 4 speakers!!!!! Ja ja, we hebben muziek… (om een lang verhaal kort te maken: Julie haar auto had nog 1 speaker die het deed, en de radio deed het maar de helft van de keren als je de auto startte waardoor je amper muziek had) en hoe!!! Zijn we dolgelukkig mee met die radio, en vooral omdat het zelfs een MP3 speler is, dus komen al die CD’s die ik heb gedownload van al die torrent sites toch nog van pas!!!

Dus ff genoeg geld uitgegeven, dus geen dure cadeaus ofso voor mijn verjaardag. Zijn alleen wel wezen eten bij Fifteen (de lokale vestiging van die keten van restaurants die Jamie Oliver heeft opgeze voor kansarme kinderen) wat niet echt bijzonder was. Ten eerste kregen we onze tafel pas om 9 uur terwijl we voor half 9 hadden gereserveerd (gelukkig daardoor wel ons eerste drankje gratis gekregen omdat we zo lang moesten wachten… en laat dat nou net 2 glaasjes champagne van Moet & Chandon zijn van $25 per stuk, wat jammer) waardoor ze het menu er flink doorheen moesten jassen. We hadden een menu van 6 gangen met daarbij bij iedere gang een bijbehorend glas wijn… kan je vertellen dat dat best veel is in 2 uur, vooral omdat die kleine smurf die bij me was niet zoveel drank gewend is en dus op het laatst constant de helft aan mij gaf…. Was dus nogal gehaast, en het eten was ook niet bijzonder. Fifteen in Londen is absoluut een aanrader, maar Fifteen in Melbourne dus dudielijk niet (wellicht omdat in Londen Jamie er zelf ook regelmatig is). Maar goed, viel dus enigszins tegen, maar het was er niet minder gezellig om… zal Jacq haar playback act met een soep-stengel niet snel vergeten, haha!!!!

Dit weekend is Jacq het hele weekend weg op een cursus, waardoor ik het weekend voor mezelf heb… erg saai… maar goed, wel ff een goede kans om het apartement een flinke boenbeurt te geven en lekker te genieten van het zonnetje op het strand. Het was goed warm (25 gister en 31 vandaag) dus dat is dan wel weer uit te hoduen met een biertje, muziekje en boekje op het strand. Maar goed, blijftw eel saai en eenzaam al kan ik Jacq gelukkig wel ‘s avonds ff een uurtje zien als ze pauze heeft. Volgende week wordt ons weekend, dat staat vast!!

Wat is er verder nog gebeurd… een ding wat nog wel noemenswaardig is waren de Soedanese rellen hier… geen idee of het is doorgekomen in Europa, maar de OZ regering heeft de immigratoe van Soedanesen tot aan juni 2008 verboden omdat ze niet goed genoeg zoude integreren in de OZ samenleving. Tsja ergens heeft hij gelijk, want ze hebben idd wel een eigen leven (een beetje zoals de Turken en Marokanen in NL) maar je hebt het hier wel over mensen die een oorlogsgebied ontvlvuchten… erg moeilijk. Helaas heeft dit wel geleid tot rellen en opstandjes, waarbij Soedanese kinderen zijn aangevallen door “lokale helden” (zeg maar OZ rechts-extremistisch tuig dat zogenaamd opkomt om OZ te behouden voor de echte Ozzies.. apart volk, over het algemeen van die red-necks die je in Amerika veel ziet, van die wezenloze on-nadenkende inteelt-figuren met een matje, dikke Ford Falcon UTE met een flinke uitlaat onder de kont, en uiteraard standaard met een blikje VB in d’r hand… maar goed, die idioten heb je overal) en zelfs politie is aangevallen. Nou ja, blijkbaar heb je het dus overal.

Daarnaast zijn de verkiezingen eindelijk begonnen hier…. De Howard regering heeft het heel lang uitgesteld, en de algemene gedachte hier was dat dat kwam omdat de regering dan gemeenschapsgeld kon besteden aan reeclame campagnes van de regering, zolang de verkiezingen niet zijn uitgeschreven. En moet ze wel gelijk geven… zijn de afgelopen weken nog nooit zoveel gebombardeerd met reclame over de “Workplace Agreements” (de nieuwe arbeids-regels die net van kracht gingen toen wij in OZ arriveerden… regels waarbij CAO’s zijn uitgesloten, iedereen apart met zijn werkgever moet onderhandelen over voorwaarden aast standaard salaris, en waarbij heel veel mensen zaken als overwerk-vergoeding/ vakantiegeld en ziektegeld zijn kwijtgeraakt. Op de een of andere manier is OZ er wel in geslaagd om de laaste werkloosheids peil in 33 jaar te creeren (staat nu op 4,3%) maar dit is schijnbaar ten koste gegaan van veel (met name) arbeiders. Maar goed, het lage werkloosheids percentage en het regeringsbeleid daarin kwamen tot in den treure naar voren in ieder reclame blok op TV) en allerlei andere reclames om Howard zijn positieve punten te tonen. Dit uiteraard met veel negatieve klanken vanuit de Labour partij (zeg maar de PvdA) omdat men hier gemeenschapsgeld voo rgebruikte… wel grappig, want uiteindelij kis nu dan de verkiezingen uitgeroepen, en we worden nog gekker van de reclames!!! Het gaat hier wel enorm anders trouwens… er wordt enorm op de man gespeeld, en het staat bol van de negatieve klanken over de tegenpartij… heel vervelend om eerlijk te zijn. Er wordt meer geprobeerd een negatief beeld te scheppen van de tegenpartij, dan positief te zijn over de eigen partij. Wat dat betreft zijn ze hier teveel ver-Amerikaniseerd helaas (trouwens: gewone reclames mogen hier ook vergelijkingen treffen.. mag je in NL niet zeggen dat Coca Cola beter is dan Pepsi Cola, hier is dat de gewoonste zaak van de wereld… zo weet ik dat de nieuwste Holden (de OZ Opel) 25% zuiniger is dan de vergelijkbare versie van de Ford!! Ja ja, interessante informatie…). Nou ja, we wachten maar af wie de verkiezingen gaat winnen… beetje vergelijkbaar met Amerika waarbij Howard kan worden vergeleken met Bush, en Rudd met Gore…. Erg spannend. Hoop echt dat Rudd wint, want die Howard snapt het allemaal niet… ze zitten hier al met een rente-percentage van 6.5%, de laagste werkloosheid in 33 jaar, een booming economie door de export van alle mineralen naar China (vooral West Australie is een grote bouwput met heel veel mijnen die allemaal dienen als grondstof in China, waarbij het nog interessant is om te beseffen dat West Australie de duurste egio in OZ is geworden in de laatste 2 jaar… huizen in Perth zijn duurder dan in Sydney, enkel door al de mijnen. Er zijn mensen die als mijnwerker werken ergens in de outback in West Australie, en jaarlijks met een salaris van $200,000 naar huis gaan… meer dan 100,000 euries per jaar dus om in een mijn te werken) waardoor er dus enorm veel druk staat op de economie, en er zelfs is gewaarschuwd door het IMF voor een oververhitting van de economie… wat doet die Howard dus met het budget-overschot van tig miljard… ipv dat te steken in ziekenhuizen/ scholen/ wegen/ etc (kan nog wel een heel verhaal schrijven over de mensen die al in geen 10 jaar naar de tandarts zijn geweest omdat het niet wordt vergoed en te duur is, of staatsscholen die enorm slecht staan aangeschreven maa vergelijk dat maar gewoon met Amerika)… juist, hij gaat een belastingverlaging doorvoeren van $34 miljard als hij wordt herkozen!! $34 milajrd, gemiddeld $2000 per gezin, en uiteraard nog veel meer voor de allerrijksten… kortom, nog geen dag later stonden de kranten vol met commentaar van de economische wereld met een conclusie: de economie gaat hierdoor nog veel sneller over-verhitten, nog hogere rente, inflatie, etc. nou ja, leuk om van de zijlijn te volgen in ieder geval, voel me net als toentertijd tussen Bush en Gore, alleen leven we er nu midden in! Het is maar te hopen dat de uitkomst dit keer wel positief is…

Dann mar afsluiten met een leuk verhaal… jacq had eindelijk zin om met de fiets naar haar werk te gaan van de week…. Fiets helemaal nagekeken bij de fietsenmaker voor de vakantie, ze had zich er weken op voorbereid om te gaan fietsen (is zo’n 10 km), afgesproken met een collega om mee te gaan, tig keer uitgesteld en voor zich uitgeschoven, je kent het wel… en dan is het eindelijk zover… krijgt mevrouw een lekke band na 10 minuten, haha!!!! Die was dus niet blij…. Maar het was wel grappig…

Nou allemaal, dit was het wel weer… veel te lang, had gehoopt het kort te kunnen houden maar helaas niet gelukt… gelukkig voor jullie is Jacq er weer gewoon komende weekends dus dan heb ik minder tijd voor een lang lul-verhaal!!!

Tot snel
JnR

---