USA aug- sept 2006

---

USA

24 augustus 2006 t/m 8 september 2006.

24 augustus 2006.

We moeten vroeg op vandaag. Om 5.30 uur loopt de wekker af en nemen we de trein naar Schiphol om 6.30 uur.

Brigit en Marieke zorgen voor de beesten.

Gisteren was mijn laatste werkdag bij Molier. Na 23 jaar. Als afsluiting van die dag heb ik met Mar gezellig een bakkie gedaan in Voorburg.

We vliegen pas om 9.50 uur via Londen naar Denver. Maar dankzij de terroristische dreiging moeten we een paar uur van te voren op de luchthaven zijn. De beveiliging is optimaal.

We komen veilig in Londen aan en hier moeten we ruim 5 uur wachten. Jan heeft zin om met de metro of trein Londen in te gaan. Ik heb zo mijn bedenkingen of we dan wel weer op tijd terug zijn voor het vliegtuig naar Denver. Maar de treintickets zijn zo verschikkelijk duur voor een uurtje in Londen dat we het niet doen.
In plaats van achter de douane te blijven willen we wat lopen en gaan naar Terminal 1,2 &3 met de free metro. Hier is niet veel te zien maar de tijd tikt door.
Ruim van te voren gaan we terug naar terminal 4, hier zijn wij vanaf Amsterdam aangekomen en hier vandaan vertrekken we naar Denver.
Hup, even door de douane dachten we…………………..de rij staat zelfs buiten de luchthaven. Omdat we ruim op waren halen we ons vliegtuig wel maar in de rij staan mensen op het tijdstip van vertrek. Zij missen hun vliegtuig.
We wisten dat de handbagae zeer goed nagekeken zou worden maar de fotospullen mochten er in. Jan’s handbagage was oke in Amsterdam maar omdat we in Londen langs de douane moesten vonden zij de tas te groot. We konden praten wat we wilden maar die tas moest alsnog ingecheckt worden. Vlug alle fototoestellen in een plastictasje gedaan en alle losse “waardevolle” spullen in mijn tasje gepropt.
Na een paar uur in de rij te hebben gestaan zijn we keurig op tijd voor onze vlucht.
Net als onze vlucht vanuit Amsterdam hebben we ook nu weer bijna 1 uur vertraging.
Eindelijk gaan we de lucht in.

Op een beetje turbulentie na hebben we een rustige vlucht en landen veilig in Denver om circa 19.30 uur. Na als deze uren is het nog steeds 24 augustus.
Ook hier staan we lang in de rij om de USA in te komen. We dachten snel onze baggage te pakken, de auto de huren en alvast een stuk richting Salt Lake te rijden.
Maar………………de tas van Jan, welke in Londen was ingecheckt, is niet met onze vlucht meegekomen.
Weer in de rij om de vermiste tas aan te geven. Het was al bekend en we kregen een credit card van British Airways van $50. Eigenlijk zit er niet veel in de tas maar we willen hem wel terug. O ja, de “oude” fotolens van Jan zit er in want op Schiphol heeft hij een nieuwe lens gekocht waar hij bijna een jaar voor op de wachtlijst staat. Nu de auto nog. We worden met een Hertz bus naar de pickup plaats gebracht. Omdat we al via internet gereserveerd hebben gaat dit redelijk snel. Wij rijden in een Ford Focus. Ruim genoeg voor ons.
Jan wilde via Cheyenne naar Salt Lake maar we rijden via TOMTOM en we toetsen de snelste route in en deze gaat niet via Cheyenne.
We rijden tot 23.30 uur door en slapen in Idoho City in Colorado. Het is nog steeds 24 augustus voor ons
vele uren later.

25 augustus 2006.

Ondanks een lange en vermoeiende dag zijn we om 6.00 uur al wakker en gaan er uit. Aan de overkant van ons motel zit een Starbuck. Daar zijn we altijd al vaste klant bij als we in Amerika zijn. Hier serveren ze de beste cappuccino van heel de wereld.
Ik neem een large en Jan neemt een Massimo (700 ml) cappuccini en een pompoencake. Dit is ons ontbijt.
Om 7.00 uur rijden we richting Salt Lake.

Prachtige rotsformaties langs de weg, dan weer bossen dan weer woestijn. We zien 1 hertje in het wild lopen. Na een prachtige route zijn we om 16.30 uur in Salt Lake.
Zoals altijd een hartelijke ontvangst door George en Myrna.
We gaan uit eten in een salade buffet restaurant $8,49 all you can eat. En dat hebben we gedaan. Salade, chili, brood, ijs en muffins.

George rijdt ons naar de rand van Salt Lake en na een pittige klim kijken we over het nachtelijke Salt Lake. Veel lampjes en af en toe een lichtflits van onweer. Het is een mooi uitzicht.

De laatste boodschappen voor morgen halen we om 22.00 uur nog even in de supermarkt.

Om 22.30 uur lig ik eindelijk in bed.

Voor morgen is er een hike gepland samen met een vriend van George, Byron, we kennen hem van het skiën.


26 augustus 2006.

Goed geslapen tot 7.15 uur.
Om 10.00 uur hebben we afgesproken met Byron. Het is 23 graden. Fijn weer om te hiken.
Byron belt af want hij heeft iets anders te doen..
Om een uur of 10 rijdt Myrna ons de berg op. Boven Alta. Met een busje rijden we het laatste stuk naar de start van de Catherine trail. Myrna haalt ons over 4 uur weer op in Brighton aan de andere kant van de berg.
De trail is maar 3.9 mile. Hier gaan we toch geen vier uur over doen????
Het uitzicht is prachtig we zitten op 3300 meter hoogte. Jan maakt veel foto’s. Onderweg zien we een salamander, een blauwe vogel, eekhoorns, meren en 4 jonge fazanten. Ook komen we jagers tegen. Brrrrr. Nu is het seizoen begonnen om te jagen met pijl en boog. Gelukkig hadden zij niets geschoten. De trail is goed te doen, niet te zwaar al moeten we wel over een pas. De hoogte maakt het moeilijk. Dat we de vier uur misschien gaan volmaken komt omdat George met iedereen die ons passeert een praatje maakt.
Hoe hoger we komen hoe koeler het wordt. Het gaat zelfs regenen en hagelen. Niet te lang gelukkig. Na 3 uur zijn we in Brighton. Alles is dicht we kunnen hier niets drinken en ook niet opwarmen. We lopen alvast naar beneden want van die kant komt Myrna ons ophalen. Een stukje lager is er een café open. Hier drinken cappuccino. Heerlijk.
Weer terug in Salt Lake gaan we naar de sportwinkel. Met deze dollarprijs is het erg goedkoop voor ons $1 = 0,80 euro cent. Er wordt van alles gekocht. Jan zijn zonnebril zit in de “verloren” koffer maar ik vond een zonnebril onder de stoel van de huurauto. Jan blij. Maar……hij verliest hem weer tijdens de hike. In de dollar winkel koop ik een nieuwe zonnebril.
De hike is ons goed bevallen daarom gaan we morgen weer een stuk lopen.
Als we thuis komen zijn Nikki, haar man en kinderen er. Leuk stel. Na een uurtje gaan ze weer en wij gaan eten bij Johanna’s kitschen.
De man van Nicki speelt in een band en nodigt ons uit om vanavond te komen kijken. Maar George, Myrna en Jan kijken een film en ik lig om 21.30 uur lekker al in bed. Om te lezen maar daar herinner ik mij niets meer van.


27 augustus 2006.

Het weer is weer schitterend vandaag en we halen Byron op om de Donut Falls Trail te lopen. Dit is ergens halverwege de berg op richting Brighton. Het is een korte trail naar een waterval waar ooit een grote rots onder lag maar door de jaren heen is dit uitgesleten tot een donut. Vorig jaar is hier een jongen omgekomen door een vallend rotsblok.
George en Byron waren hier vorig jaar voor het laatst en tijdens de winter zijn er veel rotsblokken naar beneden gevallen. Het zag er allemaal anders uit. We kunnen er vanaf de onderkant niet goed bijkomen. En we moeten de rivier oversteken . George gaat over een omgevallen boomstronk en ik spring via rotsblokken naar de overkant.. De klim naar boven is steil en pittig. Er is geen pad. Helemaal boven kunnnn we het nog niet goed zien want de kant is te steil en veel te gevaarlijk om op te gaan staan om over de rand te kijken.. Het is gevaarlijk genoeg zo. Al met al een leuke wandeling van een uurtje.
We zetten Byron thuis af en hij nodigt ons uit voor een biertje. Dit slaan we af want het is te vroeg voor bier.
Op de heenweg zag ik een Starbuck en daar wil ik graag stoppen. Ik bestel 3 vendi cappuccino’s maar we krijgen 3 frappuccino’s. (koffie milkshake ). Geen probleem. Ik krijg zelfs geld terug en we krijgen de frappuccino’s er gratis bij. Alles bij elkaar drinken 1 ½ liter koffie per persoon op.

Er rijden veel fietsers de berg op dit lijkt Jan ook wel iets. We rijden langs de fietswinkel en we kunnen voor $60 per dag fietsen huren. Uit eindelijk neem ik de mountenbike van George en Jan kan de racefiets van Bret lenen.

Voordat de hele familie arriveert voor de BBQ hebben we tijd om naar Costco te gaan. Costco is een hele grote winkel waar ze echt alles verkopen. Wij kopen heel veel vitamine pillen.

De hele familie komt BBQ-en en om ons gedag te zeggen. Bret moet werken maar hij vliegt met de helicopter over het huis, zo laag dat we hem zien zitten. Bret vliegt voor het ziekenhuis. Het is leuk iedereen te zien. De familie wordt groter en groter met aanhang en kinderen. Om een uur of 22.00 uur komt Bret ook langs om gedag te zeggen.
Jan zet alle foto’s op de computer en met zijn nieuwe lens zien we Bret duidelijk in de helikopter zitten.
Het was weer een hele leuke dag.


28 augustus 2006.

Ik verzamel moed om op te staan want vanmorgen gaan we naar Brighton fietsen. Dit betekent 18 mile berg op tot boven 3000 meter.
George brengt ons naar de parkeerplaats aan de voet van de berg.
Hup daar gaan we.

Het valt niet mee. Het is erg heet . De eerste 5 minuten gaan glooiend omhoog , dan een hele steile klim en Jan blijft er bij in. We stoppen even om op adem te komen. Jan heeft het erg benauwd door zijn longen maar hij wil doorzetten. We klimmen weer op de fiets en zien behoorlijk af. Gestaag komen we hoger en hoger . Van het schitterende uitzicht zien we niet veel. We ademen, hijgen, drinken, klimmen en overleven.

Even onder Brighton ligt het skigebied Solitude. Het is een mooie prestatie en ik ga niet door naar Brighton. Jan gelukkig ook niet. Ondanks al zij “mankementen” klaagt hij niet en het liefst had Jan doorgefietst. We keren om en gaan een mile of 2 lager in de Silver Fork Lodge iets drinken en eten. Na een uurtje stappen we op en Jan zegt dat ik even moet wachten want hij fietst naar beneden om een foto te maken. Dat fietsen ging goed, alleen dat afstappen is zo moeilijk………boem daar ligt hij met diverse schrammen, deuken en wonden op de grond.
De afdaling was een eitje en we fietsen door naar huis. George wilde ons op komen halen maar we hebben het gevonden en we zijn maar 1x verkeerd gereden.

Met Myrna gaan we vanmiddag naar downtown. Er is na de Olympische Winterspelen van 2002 een centrum opgericht. De vlam staat hier ook maar brandt alleen op speciale dagen want het kost $400 per uur om het te laten branden. Het was goed opgezet met schitterende foto’s van de sporters. Het was een prachtige ervaring om daar bij te zijn in 2002. We bezoeken Temple Quare. Hier staat een grasveld vol met Amerikaanse vlaggen met namen ter nagedachtenis aan de veteranen. De Eagle op State Street staat er ook nog. We hebben dit allemaal al gezien maar het blijft interessant. De bibliotheek bezoeken we ook. Dit is werkelijk te groot om in je op te nemen.
Onderweg naar huis halen we een pizza want het is inmiddels al 17.45 uur en om 18.45 uur moeten we al weer weg.
Vanavond gaan we naar de musical the Beauty & the Beast.

Het speelt in een klein rond theater. We zitten op de 1e rij, 1 meter van de speler af. Het is een mooie show.

Om 22.30 uur zijn we thuis en nemen ons dessert. Cake, aarbeien en slagroom. Dit was nog over van de BBQ.



29 augustus 2006.

Om 8.30 uur komt Bret ons halen om samen te ontbijten. Leuk idee. Hij moet om 11.00 uur werken bij AirMed. Hij is helikopterpiloot. Hij kiest Ruth’ restaurant uit maar dat is een rot eind rijden richting zijn werk en hij heeft zijn dochtertje Hailee mee en moet haar eerst weer terug naar huis brengen om daarna weer helemaal terug naar zijn werk rijden. Maar goed. Dit is Amerika en zo gebeurt dat hier. Het restaurant was erg gezellig en wij hebben Banana Walnut Frensch Toast op. Ik kreeg met moeite de helft op.

Daarna zijn we, George, Myrna, Jan en ik, naar de luchthaven gegaan waar Brad, hun andere zoon werkt. Vanuit zijn raam op kantoor kijkt hij op het vliegtuig waarmee Rice en Ramsfield gisteren zijn aangekomen in Salt L:ake. Morgen arriveert Bush. Ook voor zijn neus. Een collega brengt ons in een golfkarretje naar de hangar en wij mogen in een Hooker en Pilatus kijken. Beide zijn prive vliegtuigen. Het ziet er super uit. Lederen stoelen en langs de zijkant alles van hout. Het is luxe maar wel erg klein. Daarna, 200 meter, verderop werkt Bret bij AirMed. Hij vliegt patienten van plaats ongeval naar het ziekenhuis. Brad regelt vliegtuigen voor bekende popsterren en sportteams. Dit is iets heel anders. De helicopter is net een maand oud en alles is computer gestuurd. Zeer interessant om te zien. Het is net Flying Doctors.

Daarna zijn we naar Heber gereden. De beroemde stoomtrein. De stoomtrein rijdt niet maar wel de diesel maar dit vindt Jan niet leuk dus maken we geen treinrit. De stoomloc staat er wel en foto’s worden er genoeg gemaakt. Het is alweer een zeer hete dag.

Toen naar Sundance. Hier hebben we een paar jaar geleden geskied en nu gaan we met de stoeltjeslift naar boven om daar te wandelen. Een uurtje was genoeg. Het is werkelijk te heet.

Op weg naar huis gaat de auto raar doen maar we komen wel thuis.
Het is 17.30 uur en we eten voor het eerst weer iets na het ontbijt van vanochtend.

Vol verwachting kijken we in de tuin of de tas is gebracht. We hadden een briefje op deur geplakt. Het zou vandaag eindelijk gaan gebeuren. Maar nee. Geen tas. George belt de hele wereld af, nummers kloppen niet en we komen er niet uit. Ik stuur een mail naar British Airway. Morgen vertrekken we naar Las Vegas. Mocht de tas toch nog hier gebracht worden dan moeten ze deze maar weer terug naar Nederland sturen naar ons huis.

30 augustus 2006.

Vandaag nemen we alweer afscheid van George en Myrna. Na 6 fijne dagen. Eerst bel ik Mar op. Alles is goed met haar en de katten. Het is vandaag de sterfdag van Ma. Alweer 2 jaar geleden.
De koffer is er nog steeds niet en we besluiten, als de koffer nog gebracht wordt, hem rechtstreeks naar Nederland te laten sturen. We zijn 3 kwartier onder weg en Myrna belt op dat de koffer is. Mopperend rijdt Jan weer 3 kwartier terug naar SL. George en Myrna zijn niet thuis want zij zijn protesteren tegen Bush. Hij komt vandaag in SL.
Zonde van de verloren 1 ½ uur maar toch blij dat we de spullen hebben. Het is een lange rit vandaag. 4 a 5 hondedr mile. Ik weet het niet precies en ik wil het ook niet weten. George geeft ons nog een tip mee. Om bij afslag 78 een mooie route te nemen. We hebben dit gedaan en het was werkelijk prachtig. Bryce Canyon in het klein. Prachtige oranje rots formaties in een diepe canyon. Dit is de omweg zeker waard. De rit onderweg is afwisselend van bergen tot woestijn. In het plaatsje Cedar City zien we veel oude pichup’s staan. Jan moet hier een foto van maken en ik loop de antiek binnen die er naast ligt en snuffel veel oude license plates bij elkaar voor een zacht prijsje.
Om 19.00 uur zijn we in Las Vegas. Hotel Orleans is prachtig en we hebben een hele grote kamer met een nog groter bed. Het ligt wel verder van de strip af dan we dachten maar bij ieder casino kan je heel makkelijk parkeren dus het is geen probleem om met de auto te gaan. We duiken het nachtleven in. Eerst gaan we downtown waar na 4 jaar niet veel is veranderd. Daarna rijden we naar de strip en parkeren bij Frontier. Vanavond bezoeken we Venetie en drinken op een terrasje aan Grand Canal een biertje en pina colada. De gondels varen langs ons heen. En dit allemaal binnen.
Het is inm9ddels 24.00 uur en nog steeds erg warm.
De piratenshow bij Treasure Island was niet z0 leuk als vier jaar geleden. We lopen casino in en casino uit. Allemaal even spectaculair. Om 1.00 uur drinken we nog iets in ons hotel en Jan speelt poker aan de bar maar wint niets. Hij speelt een half uur voor $4.
Na een lange leuke dag gaan we lekker slapen.

31 augustus 2006.

We ontbijten in het Casino voor $6,45 all you can eat. Dat was heel wat. Mexicaans, vis, pancackes, Aziatisch en een keuze uit wel 100 taarten.
Daarna is het plan om een uurtje of wat dingen op de strip te zien en de middag in het zwembad door brengen.
We eerst naar TIX4TONIGHT. Hier kan je kaartjes kopen voor diverse shows. Twee halen een betalen. We kopen kaartjes voor Star Trek the experience en voor de show van The Rat Pack. In the tribute of Frank, Sammy, Joey & Dean.
Nu gaan we naar The Imparial Palace Casino. Hier staat een grote collectie oldtimers. Veel auto’s van beroemde sterren en van de president. Jan koopt hier een poster van de echte Rat Packs. Daarna wil ik graag naar Aladin. Dit casino straalt de sfeer van uit van 100 en 1 nacht. Het is super heet en binnen is het lekker koel. We lopen casino in en casino uit en kijken onze ogen uit. Geweldig. Uit eindelijk zijn we pas om 1830 uur op de kamer. Snel een broodje eten. Dit is het eerste eten na het ontbijt. 10 minuten slapen, douchen en op naar de Rat Pack Show. Het is in Casino Greec Isk
Les. Een klein en niet zo’n gezellig casino. We zitten op de eerste rij en de show is leuk. Veel herkenbare songs. Daarna gaan we naar Mandalay Bay – Luxor – Excalibar en New York New York en we eindigen daar in een gezellige Irish Pub. Er speelt een goede band. Om 1.30 uur zijn we terug in ons hotel en nemen nog een afzakkertje.

1 september 2006.

Lekker uitgeslapen tot 9.30 uur en dan toch maar weer zo’n groot ontbijt.
Met een volle buik bezoeken we het Elvis museum. Het hele levensverhaal van Elvis is hier te zien. Wij zijn in zijn gouden Cadilac gefotografeerd. Er is een live optreden van een nep Elvis. Was wel leuk. Daarna gaan we naar het Hard Rock Hotel. Altijd leuk. Er is veel kleding en muziekinstrumenten te zien van bekende bands en zangers. Verder op maakt Jan een foto van het Harley Dividson Cafe. Hier komt een motor uit de voorgevel zetten.
Vanaf een uur of 2 liggen we eindelijk heerlijk in de schaduw aan het zwembad. Het is tegen de 40 graden vandaag.
Om een uur of 16.00 uur stappen we op een naar het Hilton. Hier is the Experience van Star Trek. Je waant je in het gevecht en in de ruimte. We worden afgeschoten in de ruimte en moeten mee vechten. Erg leuk. Dan begint onze laatste avond in Vegas. Vanaf NY-NY lopen we tot aan Mirage waar net de vulkaan uitbarst. We zien de fontijnen van het Bellagio dansenen gaan nog even naar Venetie. In Monte Carlo zit een bierbrouwerij waar Jan een biertje neemt. Het blijft heerlijk om door Las Vegas te lopen.

2 september 2006.

Vandaag geen waanzinnig ontbijt. Daar heb ik geen trek in.
Jan gaat nog even zwemmen voordat we naar de Grand Canyon vertrekken.
Onze 1e stop vandaag is de Hoover Dam. We lopen de dam over in de bloed hitte. In 2008 is de nieuwe weg klaar en kan je niet meer over de dam rijden. Dit is een voorzorg voor terrorisme. Halverwege de dam loop je de staat Arizona binnen. De auto staat nog in Nevada.
Onze 2e stop is Seligman. Een oud stadje met veel oude winkeltjes en auto’s. De tijd staat hier stil. Het lijkt wel een decor uit een oude film. Jan kan niet stoppen met foto’s maken. De rit vandaag is ongeveer 273 miles. Merendeel door de woestijn.
In Williams doen we boodschappen en ik zie een prachtige armband. Handgemaakt door de Indianen. %00 euro. Dit doe ik toch maar niet. Ik koop een andere mooie armband die heel wat goedkoper is.
Even buiten Williams zien we de stoomtrein rijden die naar de Grand Canyon rijdt. Verder op is een Indiaanse markt. Hier verkopen ze ook veel sieraden maar ook hier is het niet goedkoop. De sieraden zijn met de handgemaakt van zilver met edelstenen en schelpen.
Om 17.30 uur zijn we in het park van Grand Canyon. En kunnen we onze parkpas gebruiken. We gaan gelijk naar een uitkijkpunt en wachten tot de zon ondergaat. De kleuren zijn niet zoals het hoort. Het is bewolkt maar het uitzicht blijft adembenemend mooi. Daarna gaan we onze slaapplek op zoeken in de Yavapai Lodge. Prima kamer. In het park. Jan heeft de adapter in het stopcontact in Las Vegas laten zitten maar gelukkig kunnen we in de General Store een nieuwe kopen. We eten in Grand Canyon Village en om 21.30 uur liggen we in bed. Dit zijn andere tijden dan in Las Vegas. Morgen staan we vroeg op om een trail te lopen. Dezelfde als 19 jaar geleden.
We hebben vandaag een beer gezien. Er stak een wasbeer de weg over.

3 september 2006.

We ontbijten in de Bright Angel Lodge. Na een goede cappuccino lopen we de Bright Angel Trail die de canyon in naar beneden slingert. Het uitzicht is prachtig. Veel verschillende kleuren en de canyon is erg diep. We dalen ongeveer 10 km naar Indian Garden. We willen eigenlijk verder naar Point View, waar je Colorado Rivier kan zien, maar de Rangers raden het af want het is veel te heet. Jan maakt veel foto’s maar het is niet op een foto vast te leggen. Bij Indian Garden eten we op een bankje ons broodje op en drinken veel water. Er zijn 3 punten tijdens de afdaling waar je water kan drinken verder is er niets te eten of te drinken. We zien eekhoorntjes en prairiehondjes, salamanders en roofvogels. We verzamelen moed klimmen de 10 km in de hitte omhoog. Dit kost ons bloed, zweet en tranen. Een paar luiwammesen gaan de Canyon in op ezels. Als we uitgeteld boven zijn wil Jan naar Hopi Point, een torentje zoeken. Met de auto kan je daar niet naar toe, je moet lopen of je kan met een klein busje gaan. Dat laatste leek mij een goed idee maar de rij wachtende voor ons is erg lang. Dan maar lopen. Ongeveer 3 km. Ik vervloek Jan op dat moment want ik zit er aardig doorheen. Hopi Point haal ik toch maar weer maar het is niet de plaats welke Jan dacht dat het torentje zou zijn. Hier stappen we wel op de bus en we rijden naar de meest westelijk punt van de zuid rim, Harmons Rest. Hier is een snackbar en eten we een ijsje. Maar ook dit is niet de goede plek dus geen torentje. De bus brengt ons terug naar The Bright Angel Lodge. Jan weet zeker dat hij 30 jaar geleden een toren heeft gezien. Met de auto rijden we 25 mile naar de East Rim naar Desert View. Onder weg staan prachtige grote herten langs de kant van de weg, waarschijnlijk Elks. Aangekomen in Desert View ziet Jan zijn toren staan. Helemaal aan de andere kant van de Grand Canyon. Op de terugweg naar onze Yapavai Lodge gaat de zon onder. De Canyon kleurt prachtig.
Zo, nu lekker douchen en kijken of we iets te eten kunnen vinden. Heerlijk bij de Mexicaan gegeten en een afzakkertje in de bar gehaald. Op weg naar huis staan er 3 kleine hertjes langs de weg.

4 september 2006.

Vanochtend hebben we een laatste blik op de Grand Canyon geworpen. Bye, bye Grand Canyon.
We zijn nu op weg naar Monument Valley. Na de mooie Grand Canyon worden de Canyons steeds kleiner en veranderen in woestijn. Hier wonen de Navajo Indianen. Zij staan langs de kant van de weg en verkopen sieraden. We stoppen bij een mooi uitkijkpunt en hier staan de indianen ook met hun sieraden. De sieraden zijn met de hand gemaakt erg mooi maar ook erg duur.
De weg naar Monument Valley is heet, droog en de paarden, schapen en koeien staan in de brandende zon en zien er mager uit. Heel af en toe zie je een huis maar de meeste indianen wonen in een stacaravan. In Monument Valley zijn veel cowboyfilms opgenomen met John Wayne. Monument Valley bestaat uit reusachtige grillige, oranje rotsformaties. Het is eigenlijk te heet om uit de auto te stappen.
Een paar mile verderop ligt Goosenecks State Park. Hier houdt de weg op en ligt de rivier diep beneden in een kloof en slingert raar om een groot opstakel heen. Heel apart om te zien.
Dan op weg naar Durango. We komen langs 4 corners – Utah-Nevada-Arizona-New Mexico. De weg is een rechte lijn. Wij rijden in de hitte maar boven Cortez bliksemt en regent het erg hard. Het is een prachtig gezicht om de bliksemflitsen te zien in de verte.We rijden inderdaad een flinke regenbui in maar na 10 minuten rijden we er ook weer uit. We komen om 19.00 uur aan in Durango. Het is hier 1 uur later en we slapen in Days End. De kamer is mooi en groot voor een kleine prijs. In Durango zijn ook veel films opgenomen en is beroemd door de stoomtrein van Durango naar Silverton. De stad is geheel gerestaureerd in Western stijl en dit is zeer goed gelukt. We zitten nu in de oudste bar van Durango, The Diamond Belle, heerlijk aan een wijntje en een biertje. In deze bar hangt de hoed van John Wayne. We schrijven eindelijk de kaarten naar Ma en Mar maar we hebben nog steeds geen postzegels. Misschien morgen…………………….


5 september 2006.

Lekker sloom gedaan vanochtend. We ontbijten vandaag met muesli en een super cappuccino Downtown Durango. Eerst zijn we langs het station gelopen maar het is 9.30 uur en de stoomtrein is al onderweg naar Silverton. Om 11.30 uur stappen we in de auto en rijden de stoomtrein achterna naar Silverton. Het is een prachtige rit. Veel bos, hoge bergen en we slingeren over ene na andere bergpas. We stoppen bij een boerderij waar ze kaas verkopen. We worden aardig ontvangen en hele verhalen over Duitse voorouders worden verteld. Om 13.30 uur zijn we in Silverton. Om 14.00 uur vertrek de stoomtrein weer naar Durango dus we hebben tijd genoeg om foto’s te maken. Ons einddoel vandaag is Ouray. 19 jaar geleden zijn we door dit dorp gereden en Jan zei dat hij hier wel wilde wonen. Vandaag gaan we er slapen. We vinden een slaapplaats in Hotel Matherhorn. Ouray wordt wel “Switzerland of America” genoemd. Ouray ligt in een valley, gevormd door steile, hoge bergen die veel weg hebben van de Zwitserse bergen. We zitten in San Juan National Forest. Ouray heeft hot spring Pools en watervallen. We slenteren wat door de gezellige hoofdstraat en kopen natuurlijk weer wat zien hertjes door de straten lopen. Heel bijzonder. Na een drankje in de Outlaw bar nemen we een duik in het zwembad (erg warm) en gaan in de jacuzzi. Daarna eten we wat (was niet zo lekker) en drinken iets in The Historical Saloon at The Old West Hotel. Erg gezellig.
Ons hotel heeft 2 New Foundlands pups. Murphy van 8 maanden en eentje van 11 weken. Leuke speelkameraadjes voor Jan.



6 september 2006.

Vandaag hebben we een ontbijt met cheesecake en kaasbagelen een large cappuccino $14,50.
Voordat we Ouray verlaten lopen we de Boxcanyon Fall Trail. Een kleine wandeling naar een prachtige waterval en een hele hoge brug. Jan heeft het behoorlijk benauwd omdat we vrij hoog zitten. In het park zitten veel mooie vogels, veel chipmuncks en squirrels.We lopen en genieten een uurtje en om 10.30 uur stappen we in auto richting Independence Pass.
In Monterose kopen we water, limonade en een DVD. Het landschap is groen en begint al vaag geel te kleuren voor de herfst. De hoge bergen veranderen in hoge heuvels met veel meren en koeien. Via Buena Vista, waar we voor het eerst sinds vanochtend weer een goede cappuccino drinken, naar Leadsville. Het dondert en het bliksemt en het regent behoorlijk op dit moment. We zien de 1e sneeuw op de bergtoppen liggen. Soms zie je langs de weg 10 of 20 brievenbussen op een rijtje staan maar er is geen huis te bekennen. Om 16.30 uur zijn we in Leadsville. Er staan hier veel oude auto’s. Verder is het een verlaten stadje. Veel winkels en restaurants zijn al dicht. We zitten in september en dat is einde seizoen. Ook sluiten veel winkels voor goed de deuren er komen te weinig toeristen. We slapen in het oudste hotel van de stad, Delaware Horel, het hele hotel staat vol met ‘troep’ . We voelen ons hier thuis. Geen lift en Jan heeft het erg moeilijk met zijn ademhaling. In Quincy eten we een goede maaltijd. Voor $6,95. Je hebt hier de keuze uit 1 menu. Alleen het gewicht van je teak kan je kiezen. Voor mij is er een vegetarische lasagne. Jan neemt een cheesecake toe. Onze laatste nacht in de USA.

7 september 2006.

Het hotel was erg leuk. Rommel en antiek door elkaar heen. Ontbijt in ons hotel en een Starbuck aan de overkant. We rijden in Leadsville nog langs het museum en het station. Het is bewolkt en voor het eerst deze vakantieheb ik een sweater aan. We zitten op 10.000 feet hoogte.
Dan rijden we eindelijk over de Independence Pass op 12.000 feet. De zon schijnt en we lopen naar het uitkijkpunt. Als we aan de andere kant van de berg komen gaar het regenen en hagelen. De weg is wit, best eng want het ravijn heeft geen vangrail. 1x slippen en je ligt beneden. Het wordt weer droog. Het gebied is groen en de koeien en paarden zien er goed uit. Veel beter dan de magere dieren in Nevada en Arizona.
Onze volgende stop is Aspen. Hier zijn we 19 jaar geleden ook geweest. Mooie grote huizen in een skigebied. Daarna via Vail naar het graf van Buffalo Bill. We zien zijn graf met zijn vrouw naast zich. Zij liggen boven op een berg met prachtig uitzicht over Denver. Buffalo Bill heeft hier een park aangelegd met buffels. Een goedmakertje omdat hij er veel heeft doodgeschoten. Het is al laat maar we rijden nog naar Golden waar de bierbrouwerij van COORS staat. Nu moeten we echt naar de luchthaven anders missen we onze vlucht naar huis.


8 september 2006.

Na veel turbulentie een een overstap in Londen zijn we weer veilig thuis gekomen.

Het was een erg leuke vakantie.

August 24, 2006 t / m 8 September 2006.

August 24, 2006.

We need early today. At 5.30 am the alarm goes off and we take the train to Schiphol at 6:30 pm.

For the animals, everything arranged. Brigit and Marieke care for the rabbits and chickens.

Yesterday was my last day in Moliere. After 23 years. To end the day in March I made a nice cup of Voorburg.

We fly only at 9.50 am from London to Denver. But thanks to the terrorist threat we need a few hours in advance at the airport. Security is optimal.

We arrive safely in London and we should wait more than 5 hours. January feels like the subway or train to London. I have my doubts whether we are back in time for the plane to Denver. But the tickets are so incredibly expensive for an hour in London that we do not.
Instead of the customs behind what we want to keep walking and go to Terminal 1,2 & 3 with the free Metro. There's not much to see but time is ticking.
Well before we return to Terminal 4, here we arrived from Amsterdam and from there we leave for Denver.
Come on, go through customs so we thought ... ... ... ... ... ... ... .. even the queue outside the airport. Because we were well on our plane we get it, but people in line at the time of departure. They miss their plane.
We knew the handbagae be checked very well but things were in the picture. Jan's hand was fine in Amsterdam, but since we were through customs in London, they found the big bag. We could discuss what we wanted but still had to be checked bag. Soon all the cameras in a plastic bag all loose and made "valuable" stuff crammed in my purse.
After a few hours in line, we have been on time for our flight.
As our flight from Amsterdam, we have now nearly one hour delay.
Finally we go into the air.

At some turbulence after an uneventful flight and we landed safely in Denver at approximately 19.30. After hours if it is still August 24.
Again we are queuing to come to the USA. We thought our luggage quickly to address the car rental and already a lot to drive toward Salt Lake.
But ... ... ... ... ... ... the bag in January, which was in London check-in, not with our flight came along.
Again in line for the missing bag to show. It was already known and we got a credit card from British Airways for $ 50. Actually there is not much in the bag but we want him back. Oh yes, the "old" photo lens is in January at the airport because he has a new lens, which he bought for nearly one year on the waiting list. Now the car is. We are a Hertz bus to the pickup plate. Because we have already booked over the Internet, this pretty quickly. We drive a Ford Focus. More than enough for us.
Jan wanted from Cheyenne to Salt Lake but we drive through TOMTOM and we test the fastest route and it does not go through Cheyenne.
We drive up to 23.30 hours and sleeping in Idoho City in Colorado. It is still August 24th for our
several hours later.

August 25, 2006.

Despite a long and tiring day we all woke up at 6.00 and go out. Across the street from our motel is a Starbucks. We are always regular customer when we are in America. Here they serve the best cappuccino around the world.
I take a large and takes a Massimo January (700 mL), cappuccinos and a pumpkin cake. This is our breakfast.
At 7:00 am we drive to Salt Lake.

Beautiful rock formations along the road, then turn desert forests. We see a deer run wild. After a scenic route we left at 16.30 pm in Salt Lake.
As always a warm welcome from George and Myrna.
We go out to dinner at a restaurant salad buffet $ 8.49 all you can eat. And we did. Salad, chili, bread, ice cream and muffins.

George drives us to the edge of Salt Lake and after a steep climb, we look for the nocturnal Salt Lake. Many lights and the occasional flash of lightning. It's a nice view.

The last messages for tomorrow at 22:00 we get some time in the supermarket.

At 22.30 at last I lie in bed.

For tomorrow is a planned hike with a friend of George, Byron, we know him from skiing.


August 26, 2006.

Slept until 7:15 am.
At 10.00 am we have agreed with Byron. It's 23 degrees. Fine weather for hiking.
Byron calls it as he has something else to do ..
At about 10 Myrna driving us up the mountain. Above Alta. With a van we drive the last leg to the start of the trail Catherine. Myrna takes us about four hours back in Brighton on the other side of the mountain.
The trail is only 3.9 miles. Here we do not have four hours to do??
The view is wonderful we are at 3300 meters altitude. Jan makes a lot of pictures. We see a salamander, a blue bird, squirrels, lakes and four young pheasants. We are also hunters. Brrrrr. Now is the season began to hunt with bow and arrow. Fortunately they had no shot. The trail is easy to do, not too heavy although we do have a pass. The height makes it difficult. That we might go four hours because George is perfect with everyone who passes mingle.
The higher we go the cooler it gets. It even rain and hail. Not too happy for long. After three hours we are in Brighton. Everything is closed we can not drink nor warm. We walk down already because of that hand, Myrna pick us up. A little lower, there is a cafe open. Here, drink cappuccino. Delicious.
Back in Salt Lake we go to the sports shop. With the dollar price is very cheap for us $ 1 = 0.80 euro cents. Everything is bought. Jan's sunglasses is in the "lost" but I found a sunglasses case under the seat of the car. January pleased. But ... ... he loses him during the hike. In the dollar store to buy a new sunglasses.
We liked the hike so we walk a lot tomorrow.
When we come home are Nikki, her husband and children there. Cute couple. After an hour they go and we go eat at Joan's kit chen.
Nicki's husband plays in a band and invites us to come and watch tonight. But George, Myrna and watching a movie in January and I lie at 21.30 good in bed. To read it, but I remember nothing more.


August 27, 2006.

The weather was beautiful weather today and we get Byron to Donut Falls Trail. This is halfway up the mountain towards Brighton. It is a short trail to a waterfall that once lay under a large rock, but over the years is worn into a donut. Last year a boy is killed by a falling boulder.
George and Byron were here last year for the last time and during the winter there are many rocks fallen down. It all looked different. We can not recover from the bottom. And we must cross the river. George is about a fallen tree trunk and I jump over rocks to the other side .. The climb up is steep and tough. There is no path. At the top kunnnn we have not seen because the side is too steep and too dangerous to stand to look over the edge .. It's dangerous enough so. It was a nice walk in one hour.
We put Byron at home and he invited us for a beer. That we turn away because it is too early for beer.
On the way I saw a Starbucks and I would like to quit. I order 3 vendi cappuccinos but we get 3 frappuccino's. (Coffee milkshake). No problem. I even get money back and we get the frappuccino's for free. Altogether drink 1 ½ liters of coffee per person.

There many cyclists ride up the mountain this January seems a bit too. We ride along the bike shop and we can for $ 60 per day rental bikes. In the end I take the mountain bikes of George and John can borrow the bike from Bret.

Before the family arrives for the BBQ we have time to go to Costco. Costco is a big store where they sell everything. We buy a lot of vitamin pills.

The whole family comes to us and BBQ and say hello. Bret has to work but he flies the helicopter over the house, so low that we see him sitting. Bret flies to the hospital. It's nice to see everyone. The family is getting bigger and bigger with supporters and children. At about 22.00 hours Bret is also along to say hello.
January put all photos on the computer, and with his new lens, we see Bret clearly in the helicopter down.
It was a fantastic day.


August 28, 2006.

I gather courage to get up this morning because we go to Brighton bike. This means 18 mile mountain above 3000 meters.
George brings us to the parking lot at the foot of the mountain.
Hup we go.

It is not easy. It's very hot. The first five minutes are rolling up, then a very steep climb in January and still went by. We stop to catch his breath. January is very cramped his lungs but he wants to continue. We climb back on the bike and see it properly. Steadily we get higher and higher. The magnificent views we do not see much. We breathe, panting, drinking, climbing and survival.

Brighton is just below the ski Solitude. It is a great achievement and I'm not going through to Brighton. January fortunately not. Despite all their "flaws" he complains, and preferably not had cycled through January. We turn around and go a mile or two lower in the Silver Fork Lodge drink and eat. After an hour we get to January and tells me to wait because he cycles down to a photo. That bike went well, just that getting off is so difficult ... ... ... boom there he lies with several scratches, dents and injuries on the ground.
The descent was a breeze and we cycle through home. George wanted us to pick but we found and we are only 1x wrong turn.

By Myrna afternoon we go to downtown. There is after the Olympic Winter Games in 2002 founded a center. The flame is lit here but only on special days because it costs $ 400 per hour to burn. It was well designed with great shots of the athletes. It was a wonderful experience to be there in 2002. We visit Temple Quare. Here is a lawn full of American flags with names commemorating the veterans. The Eagle on State Street is still there. We've seen this all before but it's still interesting. We also visit the library. This is really too big to be able to take.
On the way home we get a pizza because it's already 17.45 and at 18.45 we have already gone.
Tonight we go to the musical Beauty and the Beast.

It plays in a small theater around. We are on the first row, 1 meter of the player. It's a good show.

At 22.30 pm we are home and take our dessert. Cake, strawberries and whipped cream. This was on the BBQ.



August 29, 2006.

Bret comes at 8.30 am we get together for breakfast. Great idea. He must work at AirMed at 11:00. He is a helicopter pilot. He chose Ruth restaurant out but that's a bad final drive toward his work and he has his daughter Hailee, and it must be her first time back home and then is back to work driving. Anyway. This is America and if that happens here. The restaurant was very nice and we have Banana Walnut Toast Frensch. I got in trouble at the half.

Then we, George, Myrna, Jan and I went to the airport where Brad, their other son works. From his office window he looks on the plane that Rice and Ramsfield yesterday arrived in Salt L: ake. Bush arrives tomorrow. For his nose. A colleague brings us in a golf cart to the hangar and we may look into a Hooker and Pilate. Both are private planes. It looks great. Leather seats and along the sides of all wood. It is luxurious but very small. Then, 200 meters, working away at Bret AirMed. It flies patients from accident site to hospital. Brad regulates aircraft known pop stars and sports teams. This is something quite different. The helicopter is just one month old and everything is computerized. Very interesting to see. It's like Flying Doctors.

Then we drove to Heber. The famous steam train. The steam train but not the diesel but this is not like in January so we do not train. The steam engine stands and there are enough pictures taken. It's been a very hot day.

Went to Sundance. Here we skied a few years ago and now we take the chairlift up there to walk. An hour was enough. It's really hot.

On the way home, the car do weird but we are at home.
It's 17.30 and we eat for the first time just after breakfast this morning.

With high expectations we look in the garden or the bag is placed. We had a note taped on the door. Today it would finally happen. But no. No bag. George calls the globe, numbers are not right and we are not succeeding. I send an email to British Airways. Tomorrow we leave for Las Vegas. If the bag is still here then they brought it back to the Netherlands to send us home.

August 30, 2006.

Today we again say goodbye to George and Myrna. After 6 wonderful days. I call on March first. Everything is good with her and the cats. Today is the anniversary of Ma. Again, two years ago.
The case is still not and we decide if the case has brought him directly to the Netherlands to send. We are 3 minutes away by calling Myrna and that the case is. January 3 minutes drive again grumbling back to SL. George and Myrna are not home because they are protesting against Bush. He is now in SL.
Sin of the lost 1 ½ hours but still glad we have the stuff. It's a long drive today. 4 to 5 miles hondedr. I'm not sure and I do not know. George gives us a tip them. At exit 78 to a beautiful route. We have done this and it was really beautiful. Bryce Canyon in miniature. Beautiful orange rock formations in a deep canyon. This is well worth the detour. The ride route is varied from mountains to desert. In the town of Cedar City, we see many old pichup's stand. January should be a picture of the antique and I walk in that next to it and explore many old license plates together at a bargain price.
At 19.00 hours we are in Las Vegas. Orleans is beautiful and we have a very large room with a bigger bed. It depends on the strip than we thought, but at every casino you can easily park so it's no problem with the car going. We dive into the nightlife. First we go downtown, where after 4 years not much has changed. Then we drive to the strip and parking at Frontier. Tonight we visit Venice and drink on a terrace at Grand Canal a beer and pina colada. The gondolas sail past us. And all this inside.
It inm9ddels 24.00 and still very warm.
The pirate show at Treasure Island was not fun z0 as four years ago. We walk from casino and casino. They are all spectacular. At 1:00 we drink something in our hotel in January and play poker at the bar, but no wins. He plays half hour for $ 4.
After a long fun day we go to sleep.

August 31, 2006.

We have breakfast at the Casino for $ 6.45 all you can eat. That was a lot. Mexican, fish, pancackes, Asian and a choice of up to 100 pies.
After that the plan to an hour or so things on the strip to see and spend afternoon in the pool.
We get to TIX4TONIGHT. Here you can buy tickets for various shows. One get one free. We buy tickets for Star Trek The Experience and the show of The Rat Pack. In the tribute of Frank, Sammy, Joey & Dean.
Now we are going to The Palace Casino Imparial. Here is a large collection of classic cars. Many famous stars and cars of the president. January purchasing a poster of the real Rat Pack. Then I would like to Aladin. The feel of this casino out of 100 and a night. It's super hot inside and it's cool. We walk out of casinos and casino and watch our eyes. Great. In the end we are only at 1830 hours in the room. A quick bite to eat. This is the first meal after breakfast. 10 minutes sleep, shower and off to the Rat Pack Show. It is in Casino Greec ISK
Lesson. A small and not so nice casino. We are on the first row and the show is fun. Many familiar songs. Then we go to Mandalay Bay - Luxor - Excalibar and New York New York, and we end up there in a cozy Irish pub. It has a good relationship. At 1.30 pm we returned to our hotel and take a nightcap.

September 1, 2006.

Delicious slept until 9:30 and then yet again a big breakfast.
With a full tummy, we visit the Elvis Museum. The whole story of Elvis can be seen here. We are in his golden Cadilac photographed. There is a live performance of a fake Elvis. Was fun. Then we go to the Hard Rock Hotel. Always fun. There is a lot of clothing and musical instruments of famous bands and singers. Continue to make January a picture of the Harley Café Dividson. Here is an engine from the front set.
From one hour or two are we finally sit in the shade at the pool. It is around 40 degrees today.
At about 16.00 am we on to the Hilton. Here is the Star Trek Experience. You imagine yourself in battle and in space. We are shot into space and have them fight. Very nice. Thus began our last night in Vegas. From NY NY-we walk down to where just the Mirage volcano erupt. We see the fountains at the Bellagio dance a little ones go to Venice. Monte Carlo is a brewery with a beer in January takes. It remains great to walk through Las Vegas.

September 2, 2006.

Today breakfast is not insane. I have no appetite.
January goes for a swim before we go to the Grand Canyon.
Our first stop today is the Hoover Dam. We walk on the dam in the blood heat. In 2008 the new road is ready and you can not drive over the dam. This is a precaution for terrorism. Halfway through the dam, you walk in the state of Arizona. The car is still in Nevada.
Our second stop is Seligman. An old town with many old shops and cars. Time stands still here. It looks like a scene from an old movie. January can not stop shooting. The drive today is about 273 miles. Mostly through the desert.
In Williams we do shopping and I see a beautiful bracelet. Handmade by the Indians. 00% euros. I do not do this. I buy another beautiful bracelet that much cheaper.
Just outside Williamsburg, we see the steam train ride which runs the Grand Canyon. Further on is an Indian market. Here they sell a lot of jewelry but this is not cheap. The ornaments are hand made of silver with precious stones and shells.
At 17.30 hours we are in the park of Grand Canyon. And we can use parkpas. We go straight to a vantage point and wait until the sun goes down. The colors are not as they should. It was cloudy but the views remain stunning. Then we look at our sleeping place in the Yavapai Lodge. Nice room. In the park. January has the adapter into the outlet in Las Vegas but fortunately we can leave the general store to buy a new. We eat in Grand Canyon Village and at 21.30 we lie in bed. These are different times than in Las Vegas. Tomorrow we get up early for a trail run. Same as 19 years ago.
Today we have seen a bear. There is a raccoon crossed the road.

September 3, 2006.

We have breakfast at the Bright Angel Lodge. After a good cappuccino, we run the Bright Angel Trail, which winds down the canyon. The view is beautiful. Many different colors and the canyon is very deep. We descend about 10 km to Indian Garden. We want to go to Point View, Colorado River where you can see, but the Rangers do not recommend because it's too hot. Jan makes a lot of photos but it's not a picture to capture. At Indian Garden, we eat our sandwiches on a bench and drink lots of water. There are three points during the descent, where you can drink more water, there is nothing to eat or drink. We see squirrels and prairie dogs, lizards and birds of prey. We gather the courage climb 10 km in the heat up. This cost us blood, sweat and tears. A couple of lazybones to the Canyon on donkeys. When we passed out over his will in January at Hopi Point, a tower search. By car you can not go there, you have to walk or you can go with a small van. The latter seemed like a good idea for us, but the queue is very long. Then run it. About 3 km. I curse in January at that time because I am a pretty through. Hopi Point I get it again but it is not the place in January which thought the tower would be. Here we are on the bus and we drive to the most westerly point on the south rim, Harmons Rest. Here is a snack bar and eat ice cream. But this is not the right place so no tower. The bus takes us back to The Bright Angel Lodge. January'm sure 30 years ago, he saw a tower. With the car we drive 25 miles to the East Rim to Desert View. On the way there are beautiful large deer on the side of the road, probably Elks. Arrived at Desert View Tower will be standing in January. On the opposite side of the Grand Canyon. On the way back to our Lodge Yapavai the sun sets. Canyon colors beautifully.
So, now a nice shower and see if we can find something to eat. Wonderful with the Mexican meal and a nightcap in the bar removed. On the way home, there are 3 small deer along the road.

September 4, 2006.

This morning we have a last look at the Grand Canyon thrown. Bye, bye Grand Canyon.
We are now on their way to Monument Valley. After the beautiful Grand Canyon are getting smaller and the Canyons by desert. Here live the Navajo Indians. They stand by the side of the road and sell jewelry. We stop at a nice vantage point and here are the Indians with their jewelry. The ornaments are hand made very nice but very expensive.
The road to Monument Valley is hot, dry, and the horses, sheep and cows are in the sun and look thin. Occasionally you see a house but most Indians live in a mobile home. Monument Valley, many cowboy movies recorded with John Wayne. Monument Valley is composed of huge jagged orange rock formations. It is too hot to step out of the car.
A few miles away is Goosenecks State Park. Here the road and the river is deep down into a gorge and strange winds around a large obstacle. Very special to see.
Then go to Durango. We pass four corners - Utah-Nevada-Arizona-New Mexico. The road is a straight line. We drive up in the heat but Cortez lightening and raining very hard. It's a beautiful sight to see the lightning in the verte.We ride indeed heavy rainfall in just 10 minutes after we drive out again. We arrive at 19.00 pm in Durango. It is one hour later and we sleep on Days End. The room is nice and large for a small fee. Durango also included many films and is famous for the steam train from Durango to Silverton. The city was completely restored in Western style, and this is very well done. We are now in the oldest bar in Durango, The Diamond Belle, a lovely wine and beer. This bar has the hat of John Wayne. We finally write the cards to Ma and March, but we still have no stamps. Maybe tomorrow ... ... ... ... ... ... ... ....


September 5, 2006.

Nice slow done this morning. Today we have breakfast with muesli and a great cappuccino Downtown Durango. First we walked along the station but it is 9.30 and the steam train is on its way to Silverton. At 11.30 hours we get in the car chase and drive the steam train to Silverton. It's a beautiful drive. Many forests, high mountains and we roll on one after another pass. We stop at a cheese farm where they sell. We are very nice and received Ancestral stories are told. At 13.30 hours we are in Silverton. At 14.00 hours departure steam train back to Durango so we have time enough to take pictures. Our destination today is Ouray. 19 years ago we drove through this village in January and said he wanted to live here. Today we go to sleep. We find a place in Hotel Mather Horn. Ouray is known as "Switzerland of America" ​​called. Ouray is located in a valley formed by steep, high mountains that resemble the Swiss mountains. We are in San Juan National Forest. Ouray has hot springs and waterfalls Polish. We stroll through the quaint main street and some of course buy some seeing deer walking through the streets. Very special. After a drink in the bar OUTLAW we take a dip in the pool (very warm) and go into the jacuzzi. Then what we eat (was not so good) and drink something at The Saloon at The Historical Old West Hotel. Very nice.
Our hotel has two Newfoundland puppies. Murphy, 8 months and one for 11 weeks. Nice playmates for January



September 6, 2006.

Today we have a breakfast of cheesecake and a large cappuccino kaasbagelen $ 14.50.
Before we leave, we walk to the Ouray Trail Boxcanyon Fall. A short walk to a beautiful waterfall and a very high bridge. January has quite anxious because we are quite high. In the park are many beautiful birds, and many chipmuncks squirrels.We walk and enjoy an hour and at 10.30 we get in car toward Independence Pass.
In Montrose, we buy water, lemonade and a DVD. The landscape is green and faded yellow color begins to fall. The high mountains into high hills with many lakes and cows. Via Buena Vista, where we for the first time this morning again a good cappuccino, to Leadville. The thunder and lightning and raining pretty at the moment. We see the first snow on the peaks lie. Sometimes you see along the road 10 or 20 mailboxes stand in a row but there is no house in sight. At 16.30 hours we are in Leadville. Otherwise, there are many old cars. Furthermore, it is an abandoned town. Many shops and restaurants are already closed. We are in September and that's end of season. Also, many shops close their doors there are too few tourists. We sleep in the oldest hotel in town, Delaware Horel, the whole hotel is filled with 'junk'. We feel at home here. Jan has no elevator and very difficult with his breathing. Quincy we eat a good meal. For $ 6.95. You can choose from a menu. Only the weight of your teak you can choose. For me there is a vegetarian lasagna. January to take a cheesecake. Our last night in the USA.

September 7, 2006.

The hotel was very nice. Junk and antiques mixed together. Breakfast at our hotel and a Starbucks across the street. We drive past the museum still Leadville and the station. It is cloudy and the first one I vakantieheb sweater. We're at 10,000 feet altitude.
Then we finally have the Independence Pass at 12,000 feet. The sun is shining and we walk to the lookout. If we on the other side of the mountain are cooked to rain and hail. The road is white, pretty scary, because the canyon has no guardrail. 1x slip and you're down. It's dry again. The area is green and the cows and horses look good. Much better than the lean animals in Nevada and Arizona.
Our next stop is Aspen. Here we had 19 years ago. Nice big house in a ski resort. Then from Vail to the grave of Buffalo Bill. We see his grave with his wife beside him. They lie on top of a hill with beautiful views over Denver. Buffalo Bill has built a park here in buffalo. Goedmakertje a lot because he has shot. It's late but we drive to Golden, where Coors is the brewery. Now we really going to the airport otherwise we miss our flight home.


September 8, 2006.

After a lot of turbulence over in a London we are back home safely.

It was a very nice holiday.

wilma & jan

---