Dag 4-5 : Eindelijk Deadwood !

---

Hallo iedereen thuis,

Vooreerst excuses voor het feit dat jullie één dag deze blog hebben moeten missen. Daardoor volgt nu een redelijk uitgebreid verslag van de twee afgelopen dagen ...

Gisteren vertrokken we met in ons achterhoofd het weerbericht dat ons vertelde dat we in het kort gezegd de hele dag in de regen zouden rijden ...

Goedgemutst vertrokken wij om onze rit naar Hulett, Wyoming aan te vangen.

Ons eerste doel was de Wildlife Loop in Custer State Park. Hier werd ons beloofd dat we het volledige gamma aan wild zouden kunnen bekijken ... Zoals eerder gezegd, zat het weer ons niet echt mee, en aanvankelijk hadden we het gedacht dat alle wild binnen naar TV zat te kijken ...

Uiteindelijk slaagden we er toch in om een kudde bizons aan te treffen. Zij stonden achter de linkse vangrail, terwijl wij ons op het rechterrijvak bevonden. Een uitstekende kans om van dichtbij deze beestjes op foto vast te leggen ... Dachten wij ... De stier/leider van het gezelschap bizons dacht hier echter anders over en besloot om vlotjes over de rail te springen met in het achterhoofd het rammen van ons gehuurd vehikeltje ...

Dankzij de snelle reaktie van de volleerde bestuurder, ontsnapte het gehele gezelschap aan deze aanval en aan het feit dat we dan zelf onze buffalo-jerky moesten maken ...

Eénmaal het park uit was het Crazy Horse Memorial onze volgende bestemming ... Het weer was ons toen even goedgezind en we konden het museum en het monument bezichtigen in een aangenaam weertje.

Crazy Horse Memorial is een werk van een Poolse meneer die het op zich nam om uit één gigantische rots een beeld van Crazy Horse op z'n paard te houwen. Het is een echt levenswerk want deze heer is sinds lang dood en momenteel heeft zijn zoon dit werk overgenomen. Het blijft echter een werk van lange adem en het einde is nog lang niet in zicht.

Devil's Tower was het volgende dat op onze weg lag. Dit is een onnatuurlijk fenomeen, aangezien het een hoog uitstekende rots is in een landschap dat van zichzelf glooiend is. De rots is ongeveer 400 meter hoog en torent echt boven het landschap uit.
Op het moment dat wij hier aankwamen, bevond de top zich zelfs in de laaghangende wolken.

Van hieruit was het rechtdoor naar Hulett, Wyoming ... Waarover zeer weinig te vertellen was ... Een stadje met een bevolkingsaantal van hooguit 200 mensen, en dat hebben we geweten.
Geen restaurant, geen fatsoenlijke supermarkt, geen liquorstore ... Wij moesten ons bier kopen in een echt groezelig bikerhol ...
Vandaar dat wij omstreeks 9 uur in de avond reeds onder de dekens lagen.

Vanmorgen dus vertrokken we richting Sundance, bekend van Butch Cassidy and the Sundance Kid. In't kort gezegd, Sundance IS enkel en alleen het beeldje van the Sundance Kid ... Voor de rest NIKS te zien ...

Dan maar verder naar Belle Fourche waar zich het geografische middelpunt van de Verenigde Staten bevindt.

Een mooie alternatieve route genomen via Spearfish Canyon om een mooie waterval te bekijken.

Nog een tussenstop in Lead, South-Dakota om een spectaculaire open goudmijn te bekijken en om een lekkere lunch te eten in een plaatselijk restaurant.

En dan, eindelijk richting Deadwood ... Eén van de mooiste westernstadjes dat ik ooit mocht bezoeken. Hoewel prachtig weergegeven in de TV-serie, was het werkelijk wonderlijk om het origineel te kunnen aanschouwen ... Dit is gewoon de moeite waard !

Een namiddagje Deadwood, afgesloten met enkele drinks op een leuk terras met live-muziek, volstond om ons terug naar ons hotel te begeven. Het was meegenomen dat onze kamers boven het restaurant lagen, zodat we niet te ver moesten gaan voor ons diner.

Nu nog wat nagenieten op het terras van onze hotelkamer en dan bed in voor onze volgende etappe : Mount Rushmore !

Groeten van ons allen !

Tot morgen !


Luc Susy Jasper Dorien

---