Advertisement
Published: February 6th 2009
Edit Blog Post
Donderdag 5 februari 2009
We hebben een laagje extra onder onze kleding aangedaan. Sig heeft een lijst gemaakt van alle Ugg selling points en stores. We zouden Fifth en Broadway aflopen, en daar zouden er maarliefst 12 zitten. Via 51st lopen we naar Fifth, zoekend naar de nummers op Sigs lijstje. Het eerste adres blijkt Saks te zijn. En ja hoor, ze hebben Uggs. Niet veel, maar wel erg leuke… in de maten 5½ en 10 en niets daar tussenin. Dus dáár komen al die Uggs vandaan waarin we menig New Yorkse warm en comfortabel over Fifth zien flaneren. Het volgende verkoopadres is een leeg pand, zo’n beetje het enige lege pand op Fifth. Op weg naar het volgende adres worden wij (uitgerekend wij, onze blend in tactiek werkt nog niet echt) er uitgepikt door twee grote negers die cd’s verkopen. “Don’t be scared of black guys”, zegt een van hen tegen Siggy. “I ám black”, zegt ze en vast zitten we. Lon heeft nog een paar losse dollars in haar zak en zegt dat dat alles is. “Because you’re pretty and I like the way you arch your eyebrows”, en we zijn een cd’tje rijker dat we die avond
niet in onze laptop durven stoppen.
We slaan bij de bibliotheek af naar de Avenue of the Americas, gierend van het lachen checkend of we onze waardevolle spullen nog hebben, en lopen langs Bryant Park naar Broadway en Times Square. Wanneer we ons omdraaien is het uitzicht op Chrysler Building fenomenaal. Maar lang kijken we er niet naar want de lichten van Times Square lonken.
Tijd om er van te genieten hebben we niet. We worden meegezogen door de aanhoudende stroom voetgangers, over Broadway recht op Macy’s af. De snijdende kou uit, de behaaglijke warmte van Macy’s met overal bordjes 50% off… Sig straalt. Als volleerd koopjesjagers grabbelen we in de bakken met menshoge stapels tassen in alle kleuren en maten. In no time hebben we allebei een tas gescoord die we voordat we de winkel in liepen niet nodig hadden maar waarvan we nu zeker weten dat we niet meer zonder kunnen. We hebben bijna een uur nodig om er achter te komen dat we voor de rest van onze missie niet zullen slagen bij Macy’s en gaan op zoek naar het volgende Ugg adres. Het blijkt een bank te zijn. De klok tikt, want zelfs in
the city that never sleeps gaan ’s avonds de meeste winkels gewoon om 19.00 uur dicht. Vol verwachting haasten we ons naar Manhattan Mall want dat klinkt groot en winkelachtig. Maar ook hier niets te bekennen dat ook maar een beetje op een Ugg lijkt. We zijn het zat. Lon kan het woord Ugg niet meer horen. Sig heeft honger.
We slaan Mc Donalds, diverse deli’s en pizzeria’s over en landen uiteindelijk bij een Mexicaan die alles behalve trendy maar zeer betaalbaar en gezellig is. We zijn bekaf. De onmiskenbaar Mexicaanse ober probeert aardig te doen maar kan zij ongeduld over onze besluiteloosheid niet verhullen. Dat we voortdurend de slappe lach hebben over van alles dat ons vandaag is overkomen lijkt daar niet veel verbetering in te brengen. Toch eten we heerlijk, tussen de lachbuien door.
Voldaan en rozig stappen we de ijzige kou in. Vastberaden een taxi aan te houden, want onze Uggloze voeten kúnnen niet meer. Gillend van het lachen lopen we van de ene straathoek naar de andere op zoek naar een tactische aanhoudplek. Sig springt en zwaait en kaapt een taxi weg voor twee andere dames. Wij waren eerst!
“I just saved your lives,
girls”. De chauffeur van tegen de zestig praat met een dubbele tong die doet vermoeden dat er iets sterkers dan Diet Cokein het blikje zit waaruit hij om de zoveel seconden een slok neemt. Van 42nd tot aan 51st Street komen we er achter dat hij vroeger kleding verkocht, dat zijn vrouw zijn credit card geplunderd heeft, zijn dochter van 34 vorige week getrouwd is met een man van wie hij nog zo net niet weet of hij er blij mee moet zijn, dat we morgen de hop-on-hop-off-bus moeten nemen om het meeste van New York te zien en dat hij meerdere keren bijna dood is geweest als gevolg van hartproblemen. Ook vraagt hij ons om voor hem te bidden als we Saint Patricks bezoeken. We beloven het.
Op onze heerlijk warme hotelkamer flaneren we even langs de spiegel met onze nieuwe tassen en geven na al het shoppen toe aan het droppen. Voldaan crashen we op onze prinsessenbedden. Met zware oogleden kijken we naar een aflevering van Grey’s Anatomy die we over een jaar ook in Nederland gaan zien (Mc Dreamy met een verlovingsring voor Meredith op zak). Lon schrijft wat en streelt af en toe liefdevol haar
nieuwe handtas.
Morgen gaan we niet shoppen. Nee, we gaan met de metro naar het zuidelijkste puntje van Manhattan, kijken wat New York ons daar te bieden heeft.
Advertisement
Tot: 0.059s; Tpl: 0.013s; cc: 5; qc: 44; dbt: 0.0341s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
JuR
non-member comment
Kewl!
Ola! Veel plezier daar dus! Als er lange rijen staan voor de boot naar het vrijheidsbeeld staan zou ik overwegen om dr langs te varen naar een van de andere eilandjes! Leuke Fotoos! succes met de zoektocht naar de UGGS!