Fishermanswharf and beanies

---

Jajaja we zijn lekker in San Francisco!!! En ik zit in een heuse kamer die niet beweegt als ik adem. Ik zit zelfs op een groot bed met hagelwitte lakens, in plaats van die lakens die er verdacht veel uit begonnen te zien als uit de kluiten gewassen servetten.

Een stabiele kamer, met twee grote bedden, een tafel met stoelen, een kitchenette (haha ik pieker er niet over) een grote kledingkast (we kunnen verder met shoppen want er is plek genoeg) en een balkon in de zon met uitzicht op een zwembad dat ook echt een zwembad is, je kunt er daadwerkelijk in zwemmen, in tegenstelling tot gisteren. Ik hoef nu niet steeds te vragen of Frits de handrem er wel op heeft gezet, ik zag het iedere keer voor me dat we, al slapend een berg afrollen, de zee in gleden of van een klif afdoken in ons tijdelijke huis. Afgelopen nacht was dus de laatste nacht in de camper, tot groot plezier van ons allevier. Het was echt superleuk maar lang genoeg, twee weken camper was beter geweest. Zo kom je er achter hoe je allemaal een ander ritme hebt en andere dingen zou willen, thuis gaan we allemaal zoveel meer onze eigen gang. Maar vooral het rijden was voor Kaien niet zo leuk, en het rijden zonder WIFI was voor Sanne niet zo leuk. Frits heeft het geweldig gedaan de afgelopen drie weken want rijden met zo'n log zwaar bakbeest valt niet altijd mee. Gisteravond hebben we zo goed als alles ingepakt en een beetje schoongemaakt. Sanne en Kaien hadden de lounge room van het park gevonden, met grote leren stoelen en een fikse TV met MLB. en een pingpongtafel. Sanne heeft er een mooi boek gevonden om te lezen en we hebben de dikke Donald Ducks van Kaien ervoor in de plaats achter gelaten. Nadat we nog propaan getankt hebben zijn we op pad gegaan en al verbazingwekkend snel kwamen we er achter dat we de vouchers van de rental car en het hotel SFO hopeloos kwijt zijn, en ook het contract van de camper. WTF???

Camp America hadden we redelijk snel gevonden, dankzij onze nederlandse TomTom die we voor deze vakantie uitgerust hebben met een kaart van Amerika. Alles eruit getrokken en we hadden twee volle tassen met boodschappen, gisteravond hebben we heel veel weggegooid, ook worstjes en hamburgers die we niet meer konden gebruiken , en van die heerlijke griekse yoghurt waar ik nu wel heel veel zin in zou hebben. Ik gaf de sleutels, die gast pakt de papieren erbij, loopt even mee en voila, de eerste horde, zonder papieren, is genomen. U kunt gaan, dankuwel voor uw spaargeld van de afgelopen twee jaren, toedeloe. Toen met een taxi naar de luchthaven van Oakland omdat we daar een auto bij Alamo hebben gehuurd. Prachtige auto, heerlijke stoelen, getint glas, ruime kofferbak en een chauffeur die de weg niet kent, geen engels spreekt en, zoals al snel blijkt, geen borden kan lezen. Of wij hem even wilden vertellen waar hij heen moest. Met als gevolg dat hij via een toeristische route en enkele niet te volgen telefoontjes met vrienden (TamTam en TimTim), die hem wel even op weg zouden helpen, niet dus.

Maar uiteindelijk waren we er en hebben we ook de tweede horde genomen zonder papieren. En natuurlijk hadden we alles wel op dropbox en in de mail , maar ja, where's wifi when you need it?

Na een tijdje reed Frits in onze tijdelijke bolide voor, een Chevrolet Captiva. Die nemen we ook mee denk ik, als die er nog bij past. Toen op zoek naar een plek (lees MacD/Wendy's/Starbucks) ivm wifi. Omdat we het voucher kwijt waren hadden we dus ook geen adres en de TomTom snapt er niets van als je zegt dat je naar dat ene hotel heet met iets van Coral reef in de naam. Maar na enkele minuten rijden zag ik vanuit mijn rechterooghoek ineens iets bekends, en ja hoor, ons hotel was daar!!Helaas konden we er pas om drie uur in dus toch eerst lekker koffie bij de starbucks en even het winkelcentrum verkennen dat naast ons hotel ligt. Om drie uur ingecheked, een kamer gekozen met uitzicht op zwembad ipv water aan de achterkant , een donwgrade eigenlijk, die ons 30 dollar per nacht oplevert. Na een uurtje op de kamer (genieten van ruimte, uitzicht bedden, kasten ) was de kamer omgetovert in net zo,n bende als de camper en konden we met een gerust hart op pad. We zijn naar het meest bochtige straatje van SFO gereden (Lombard street) waar we in file doorheen zijn gereden, stijl, druk en kort. Daarna pier 39 opgezocht en daar zijn we eigenlijk tot halt tien geweest. Het eerste wat we gekocht hebben, tenminste Sanne en ik, is een warme MUTS! It,s freezing here, tenminste in de avond, de koude wind van zee wint van de zon. Aan het einde van de avond hadden Frits en ik allebei een nieuwe warme trui, Sanne twee leggings en Kaien zijn felbegeerde laserpen. We hebben Sanne en Kien getrakteerd op een intensieve en geheel ontspannende watermassage in een soort zonnebank maar dan anders, superlachen. Gegeten in een sportsbar, ijsje/koffie gehaald en leuke winkeltjes gekeken. En Toen weer terug gereden over de grote brug. Nu heerlijk slapen en ons alvast verheugen op een douche en lekker ontbijt morgen. Tot later.

---