Oaxaca

---

---

Przez ostatnie trzy dni nic specjalnego się nie działo. Czas spędzałem głównie w szkole oraz na Zocalo. Przydało się też trochę odpoczynku. Uczniowie w szkole to głównie amerykanki o sredniej wieku 60+ i parę mlodszych osób. Nie wiem, czy taka tygodniowa nauka miała sens (przerabialiśmy głównie subjunctivo). Lepiej chyba byłoby nastawić się tylko na szkołe i mieszkanie u miejscowej rodziny przez dłuższy okres. To mogłoby przynieść dobre efekty.

Okazuje się, ze zwrot ¿Que tal? jest jak najbardziej używany (i znacznie częściej) niż wyrażenie ¿Que onda?, które - tak jak gdzieś przeczytalem - miało być tutaj jedynym "obowiązującym". ¿Que onda? jest używane głównie w przypadkach większego spoufalenia pomiędzy rozmówcami:-) Początkowo sporo problemów ze zrozumieniem niektórych zdań sprawilo mi slowo aka, którego używa się tutaj zamias aqui. Kolejne pomocne słówko to ¿Mande?, którego używamy, gdy czegoś nie zrozumieliśmy, nie usłyszeliśmy itp. Opowiada angielskiemu ¿pardon me? Jest oczywiscie dużo grzeczniejsze niz ¿Que? :-) Zwrócił mi na to uwagę mój nauczyciel. I jeszcze jedno zabawne słówko: cuzco :-) ale jego znaczenia nie będe podawał :-)

Trzy dni temu do hotelu wprowadziły się dwie rosjanki. Obie tak dobrze po 50-ce. A już myślałem, że jestem za stary na mieszkanie hostelach. A tutaj widzę, że jeszcze kilkanaście lat będzie można tak pomieszkać :-)

Zocalo to miejsce magiczne. O niesamowitej energii. Prawie codziennie są jakieś koncerty. Ciekawe, czy podobnie to funkcjonuje w Gwatemali?

Wczoraj kupiłem bilet autobusowy do San Cristopal de las Casas. Czeka mnie dzisiaj nocna podróż z Oaxaca do Chiapas (wyjazd o 21:00 i prawie 11 godzin w autobusie). Nocleg w San Cristobal mam zarezerwowany w hostelu Posada del Abuelito Boutique, który miał bardzo dobre opinie na booking.com.

Szkola językowa (chyba każda w Oaxaca) w ramach opłaty za zajęcia oferuje różne actividades. Dzisiaj byliśmy z wizytą u miejscowej pani, ktora lepi z gliny różne figurki (artesanias).

---