Advertisement
Het eerste vakantie bier
Tradioneel gedronken, achter de douane, op schiphol. Eindelijk na heel veel dagen aftellen, gaan we eindelijk.
Na wat gestress thuis, op papa en mama wachten en daarna zijn mama d'r auto sleutels kwijt, gaan we eindelijk.
6.20u zijn we bij Wijnand en dan op naar Schiphol. Susan gooit ons uit de auto op Schiphol en gaat snel door naar haar werk. Tassen insealen, inchecken, douane. Even wat rondkijken en dan ontbijten. Het ontbijt bestaat uit twee saucijzenbroodjes en een kaasbroodje, voor Wijnand die saucijzenbroodjes en uiteraard, traditie getrouw, het eerste vakantiebier. Wijnand had gisteren bedacht dat we Karin Rood nog ons mail adres moesten doorgeven, dus gaan we even mailen, gelijk de moeders gemaild dat we het eerst vakantie bier al op hebben. Nu nog wat inkopen; twee sloffen Gauloises en in fles Chivas. Na vragen bij de winkeldame leert ons dat we 5 sloffen mee mogen nemen, dat lijkt me wat overdreven.
Nog 15 minuten voor boardingtime, laten we nog een biertje drinken, onder weg heb i knog snel even een paar sandalen gekocht, Wijnand moet nog snel even poepen, als laatste stappen we het vliegtuig in. We hebben wel plaatsen bij de nooduitgang, dat heeft Wienanda prima voor ons geregeld.
De Vlucht verloopt zonder problemen en
De Basiliuskathedraal
Moskou's en één van 's werelds bekendste kerken. Met links op de de achtergrond het Rossiya Hotel. om 14.51 plaatselijke tijd (+2uur) landen we veilig op rusische bodem. Het is net of we in 2 uur vliegen 30 jaar terug in de tijd zijn gegaan, wat een oude zooi overal weg.
Onze eerst kennismaking met het oude communisme begint gelijk op bij de douane, voor vier vliegtuigen zijn er drie douane employee's die ieder paspoort, zo uitgebreid bestuderen als of ze voor het eerst een paspoort zien, het duurt al met al een eeuwigheid.
Als zijn bij god's gratie eindelijk worden toe gelaten in de ‘’prachtige’’ land, liggen onze tassen gelukkig al even op de bagageband en staat onze chauffeur Alexey al klaar om ons met zijn oude aftandse Lada naar ond hotel te brengen, Wijnand heeft gelijk behoorlijk de pest in, als we het bordje wat Alexey vast had moet geloven, zal hij de rest van de vakantie waarschijnlijk worden aangeduid met +1, als aanhangsel van mij terwijl ik gewoon mr. Threels ben. Het bordje van Alexey geeft aan Mr. Threels +1.
In ongeveer drie kwartier worden we van het vliegveld naar ons hotel gebracht, het hotel blijkt het Rossiya Hotel, één van 's weerlds grootste hotels aan de Moskva en aan het rode plein. Het
Het Rode plein
Foto genomen van uit het hotel. hotel is echt gigantisch. De kamers zijn oud ook minimaal een jaar of 30, zoals alles wat we tot nu in Moskou gezien hebben minimaal 30 jaar oud is, maar ze zijn wel schoon en bedden liggen prima.
Volgens het weer bericht in Nederland zou het vandaag een graad of 32 worden in Moskou, we zijn nog geen thermometer tegen gekomen, maar het zou goed kunnen kloppen en in combinatie met het vochtig, heiige weer en de alles benauwende smog, maakt dat het er niet prettiger op, bij elke stap die je zet gutst het zweet uit al je poriën.
We installeren ons op onze kamer (lees: mikken onze tassen neer en gaan een uurtje slapen) en gaan maar even een wandelingetje maken over het rode plein. Het rode plein is een groot plein, echt een heel groot plein met daar aan het Kremlin, de Basiliuskathedraal en midden op het plein, aan de zijkant tegen het Kremlin aan het mausoleum van Lenin, we schiet wat foto's, maar besluiten het echte culturele geneuzel voor morgen te bewaren en gaan opzoek naar een barretje of restaurantje om te kijken of we wat te eten kunnen krijgen. Een barretje is zo gevonden, iets
De metro
Een rijkelijk versierd moskou's metrostation te eten hebben ze daar niet maar we vragen het gewoon aan een paar mensen, met een chagrijnig gezicht worden we van hort naar her gestuurd en hebben we uiteindelijk nog niks gevonden.
We nemen op de bonnefooi de metro en zien wel waar we uitkomen en of daar wat is. Het was ons bekend dat de metro in Moeskou groot, diep en in drukwekkend was, maar dit is wel heel gaaf, als je boven aan de roltrap staat krijg je bijna spontaan last van hoogte vrees, ik denk dat de trap wel 30 meter lang is. Het station waar we uitstappen is niet veel en restaurantjes zijn er al even min, voor het station worden een soort Turkse Pizza's verkocht, ze zijn goed te eten maar echt vullen doet het niet. Om niet al te veel te verdwalen ,op de eerst dag, nemen we de metro maar weer terug en gaan we in de buurt van het hotel op zoek naar een Mc Donald's die hebben ze gelukkig vrijwel overal ter wereld. Na het eten gaan we douchen en slapen.
Advertisement
Tot: 0.091s; Tpl: 0.019s; cc: 5; qc: 45; dbt: 0.0446s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb