Hangmatten en gierende hormonen

---

Beste iedereen,

Na mijn heerlijke eerste dag in Thailand is alweer een hoop gebeurd. Ik ben nog een dag op Koh Lipe gebleven waar naast een goeie snorkelsessie en een bruiloft op het strand zoals je die in films ziet weinig noemenswaardig gebeurd is. De dag erna vertrek ik met een stuiterend speedbootje naar het vasteland en ga per minivan naar Ao Nang, we moeten halverwege plotseling van busje wisselen en ik vergeet me schoen en me gipsvoet in het eerste busje. Ik heb gelukkig het nummer van de vervoerder en ga er vanuit dat alles wel weer goed komt. Vanaf Ao Nang ga ik met een typisch Thaise longtail boot naar Ton Sai. Dit is een stranddorpje tussen de hoge rotsen dat eigenlijk alleen makkelijk per boot bereikbaar is en daardoor als een eiland aanvoelt. Dit plekje wordt vooral door backpackers en rotsklimmers bezocht en dat maakt de sfeer heel ontspannen. Overal zijn houten boomhutten met hangmatten en kussen en op de betonnen muur die door een resort is neer gezet pronken creatieve kunstwerken. Na een verrassend goede nachtrust in mijn hele simpele hostel ga ik met een grote groep mensen naar de lagoon, een met hoge rotsen omgeven stukje oceaan dat niet mis zou staan op de flyer van een reisbureau. Het is best even klimmen om er te komen. De laatste stukken gaan verticaal een paar meter naar beneden en je hebt de touwen die er hangen hard nodig. Na een welverdiende plons en een paar kiekjes vetrekken we terug omhoog richting het dorp. De dag erna is een pittige. Ik ga per kano naar Ao nang voor een Thaise simkaart en ontdek dat de rits van mijn tas (niet mijn grote backpack maar een kleinere rugzak die ik overal mee naar toe neem) kapot is. Ook geef ik de moed op mijn linkerschoen ooit nog terug te zien. Ik heb al een paar keer gebeld maar de vrouw aan de andere kant van de lijn spreekt half Thais en hangt steeds op voordat ik wat wijzer wordt. Op de terugweg in de kano loop ik flink te balen over mijn schoen en voel ik mij best alleen. In je eentje op reis is zeker niet altijd makkelijk. Er wachten nog wat tegenvallers. Door het kanoën zijn mijn knieën flink verbrand, maar mijn aftersun is spoorloos. De slippers uit langkawi begaven het op weg naar de lagoon. Deze dag blijkt mijn poging tot reparatie zinloos. Ook de wifi van mijn telefoon doet het niet meer. Ik heb nu wat internet van mijn simkaart maar het reizen gaat binnenkort een echte uitdaging worden. Ik ga gelukkig heel gezellig uiteten met twee Finse meisjes. Als ik s'avonds in bed lig is me humeur flink opgeknapt. Vlak voor ik ga slapen scheurt mijn korte broek, op dit moment kan ik er beetje om lachen want ik heb deze dag geleerd het allemaal wat meer te relativeren. Ik verkeer nog in prima gezondheid en de meeste spullen zijn goed te vervangen. Als ik de volgende ochtend uit een andere broek scheur is alles wat ik doe even kort zuchten en beginnen aan de reis naar Koh Phi Phi. Volgens vele is deze plek door het massatoerisme verpest maar ik vind het wel meevallen. In mijn hostel zitten verassend leuke mensen en 's avonds barst het feest los op het strand. Qua sfeer doet het mij ergens denken aan Mallorca, iets wat ik wel gezien heb en natuurlijk niet kan tippen aan Amsterdam. De tweede dag op Phi Phi ga ik naar een viewpoint. Een goed stuk lopen maar het uitzicht is niet mis. Ik laat mijn hoofd nog even zien op een poolparty en trek wat baantjes in de zee. In de avond vind ik het tijd voor een flinke dosis adrenaline en testosteron. In een bar op het tropische eiland staat een boksring waar je als je wilt een potje kan sparren. Ik geef me haast tegelijk met Jahan, een aardige knul uit mijn hostel, op als vrijwillger. Omdat we dezelfde lengte en postuur hebben is hij mijn tegenstander. In het hostel heeft hij me verteld dat hij 'wel een keertje' gebokst heeft. Onder de ogen van minstens honderd man trekken we de scheenbeschermers, handschoenen en hoofdbescherming in de ring aan. De spanning giert door mijn lichaam en alle oerinstincten steken de kop op. Als het gevecht begint blijk ik geen partij voor Jahan, hij is veel sneller en behendiger en ik moet vooral incasseren. Het is een van de meest intense dingen die ik tot nu toe gedaan heb: alle ogen op jou gericht, badend in het zweet in een profi boksoutfit en een extreme focus op de handen en voeten van Jahan die vanuit alle hoeken mijn kant op komen. Na drie rondes van een minuut wordt hij als winnaar uitgekozen en krijgen we beide een medaille en een emmer met Thaise whisky. De medaille houd ik als aandenken en met de emmer maak ik iemand anders blij, ik ben niet zo'n whiskyfan. Na een welverdiende douche besluit ik net als in Ton Sai een massage te nemen. Het is erg lastig om de masseuse ervan te overtuigen dat ik geen speciale services wil. Tijdens de massage die niet veel voorstelt stopt ze steeds om te proberen mij te overtuigen. Ik heb de verkeerde plek uitgekozen. In de avond gooi ik nog kort de heupen los op het strand en maak een wandeling over het eiland. Vandaag heb ik Koh Phi Phi verlaten en ben ik in Khao Sok aangekomen, een dorpje aan de rand van een gelijknamig nationaal park. Een aardig vrouwtje van een tourbureau brengt mij per scooter naar een top bungalow. Ik ben goed moe en ga zo richting dromenland. Het is me trouwens gelukt al jullie reacties te lezen, hartstikke leuk.

Veel liefs,
Klaas

---

Comments

[Marijke]

Sawadee Krap in Thailand
Hoi Klaas, Eindelijk ben ik er eens voor gaan zitten om jouw blog te bekijken. Tot op heden was ik wel via Arjen en Annelie op de hoogte van sommige van jouw belevenissen. Van het hangmattenverhaal heb ik erg genoten, ook al is het soms even niet makkelijk voor je, zoals je beschrijft.Ik zie het allemaal voor me en de soms moeilijke momenten zijn herkenbaar. ikzelf ben nooit in Maleisie geweest, jij bent nu natuurlijk pas net in Thailand. Ik ben erg benieuwd naar de verschillen qua cultuur, die hoor ik later graag van je. Hoe bevalt het eten? Kaeng Kiauw Wan Kai (groene curry met kip), en Pad Krapauw Pla (vis met Thaise kruiden) zijn mijn grote favorieten:) Lieve Klaas, geniet maar van alles wat je meemaakt, ik blijf het geweldig vinden dat je dit allemaal doet. Liefs, Marijke