Advertisement
Published: March 3rd 2011
Edit Blog Post
Yes I have to admid, this post should have been written some time ago, but things went so fast that I had absolutely no time for this up till now, so here we go:
Even before my Chitwan trip, Mike and me decided that we would go rafting. THe fist time we entered the office of Rapid Runners in Pokhara we more or less signed up for the lower Seti trip. But the second time when we came in we changed our minds and wanted something more spectacular, bcs the Lower Seti is a bit dull.
THe only thing is that we needed at least 2 other people to join, bcs it was going to be an expedition, with tents and so.
They told us that within the 2 weeks that we signed up and started the rafting, they most probably some people would join. Well after a week no one signed on yet, so I was getting worried. I asked for some flyers to hang around, which they also already have done, but the more the better i thought. Then I ran in to they 2 Dutch guys I met on the Annapurna Trek and asked them straight away
if they were interested in joining. Well after a dinner together and some financial checking they decided to join, so the rafting trip was secured.
We left 15 Feb early in the morning to Maldhunga, where we entered the Holy river Kali Gandaki. The first day it was starting to rain straight away, but the Guys from Rapid Runners had arranged everything so well, that we could eat under an improvised "tent", which was a raft on its side. That evening we had to set up our tents in the rain, but this could not spoil the fun. As a gift from the team we received a bottle of rum, and we bought some coke on the way, so we were warm for the night. The second day it was still raining, but some how the cold weather kept us active. That day we heard that a young boy of about 15 was lost and most probably drowned in the river, If we found his body, then we had to report it to the police straight away. Later that day we saw a corpse flooting in the river, but according to our guide , it was not the boy. It
happens that people are being killed and then dumped in the river, this was most probably the case here. Later on, when we stopped for the day and prepared for the evening, then body was drifting by again. There was a strange atmosphere for some time, but that changed later that evening, when the rain stopped and we had a clear sky, filled with stars and a bright moon. The next morning we had no rain and I had my kayak clinic for an 1,5 hour, which was great. I have learned how to get out of my kayak when if flips over and how to have better control over these river kayak's which are totally different to the sea kayaks (which are longer).
This was going to be a long day, as the sun was making us feel hot and I was still tired from the rafting trip. Half way the day, just after lunch the guys saw the body again, laying half on a rock. I was happy not to see it, as I had seen enough. Just before we stopped for the night our guide asked us it we wanted to swim down a rapid, and we
did. That was so much fun, even though it was some times hard to stay above water, even with our life suits on. That evening we set camp for the last night and had a great diner again. Then next day was going to have only a small bit of white water and the rest was going to be flat, due to the dam, build for hydro power, that is being sold to India, while the Nepali's have only 8 hours a day electricity. So during the last part of the rafting trip I got into the kayak again and kayaked for about 2 hours, till we packed all our stuff and drove back to Pokhara.
Ja ik geef het toe, ik had dit al veel eerder moeten doen, maar alles is zo snel gegaan dat ik der gewoon niet aan toe ben gekomen, Maar daar gaan we dan:
Zelf nog voor onze chitwan trip hadden Mike en ik besloten om te gaan raften. De eerste keer dat we het kantoor van Rapid Runners binnenstapte hadden we ons opgegeven voor de Lower Seti, maar de tweede keer dat we naar binnen gingen hebben we ons plan gewijzigd en zijn we voor de meer spectaculaire Kali Gandaki gegaan, maar om de trip door te laten gaan, moesten er nog 2 andere mensen mee. Anders ging de expeditie, met tent en al niet door.
Er waren nog 2 weken tussen het moment dat wij ons aanmelden en dat we gingen raften, dus er was wel een redelijke kans dat er andere mensen bij zouden komen. Maar na een week was dit nog steeds niet het geval en begon ik mij zorgen te maken. Ik vroeg om wat flyers, die ik, netzoals hun al hadden gedaan, bij restaurants en dergelijke kon neer leggen. Die avond liep ik de 2 nederlandse jongens van de Annarpna trek weer tegen het lijf en vroeg direct of ze mee wouden gaan op de trek. Na wat te hebben gegeten en de financiele stand van zaken te hebben bekeken, besloten ze om mee te gaan. Dus de rafting ging door.
We vertrokken op 15 feb in de ochtend richting Maldhunga, waar we de heilige rivier Kali Gandaki opgingen. De eerste dag begon direct al goed toen we na npog geen uur al de eerste druppels water voelden, maar de jongens van Rapid Runner hadden voor alles gezorgd en zorgden der voor dat we onder een, op zijn zij gelegde raft droog konden eten.
Die avond moesten we alleen we in de regen onze tent opzetten, maar we hadden een fles run gekregen van Rapid Runners en we hadden zelf cola mee genomen, dus we gingen warm de nacht in.
De volgende dag regende het nog steeds, maar door de kou bleven we actief, om warm te blijven. Die dag kregen we ook te horen dat er een 15 jarige jongen in de rivier was verdronken en dat, als we zijn lichaam zouden tegenkomen, die aan de politie moesten melden. Later op die dag zagen we een lichaam in de rivier drijven, maar dit bleek niet de jongen te zijn. Het komt nogal eens voor dat er een moord plaats vind en dat het lichaam in de rivier wordt gedumpt.
Later die dag, toen we bij onze sta plaats voor die avond waren gekomen, dreef het lichaam weer voorbij. Er heerste een bedrukte sfeer die avond, tot dat het ophield met regenen en de lucht opklaarde, zodat de sterren en een heldere maan zichtbaar werden
De volgende morgen had in mijn1,5 durende kayak clinic, wat echt tegek was. En daarbij regende het niet meer. Ik leerde hoe je uit een omgeslagen kayak moet komen en hoe je beter moet sturen, omdat een rivier kayak totaal anders is dan een zee kano, waar wij in Nederland meestal mee varen.
Het zou nog een lange dag worden om dat de zun vel scheen en ik al vrij moe was van mijn kayak clinic.
Halverwege de dag, net na de lunch zagen de andere jongens het lijk op een rots liggen, maar ik keek gelukkig net de andere kant op en merkte der niks van. Net voordat we, vor die dag gingen stoppen vroeg onze gids ov we in de stroom versnelling wouden zwemen, en dus sprongen we uit de raft zo het koude water in. De file jackets hielden ons gelukkig boven water, want we zijn meerder keren kopje onder gegaan.
Die avond hadden we weer een heerlijk avond maal.
de volgende dag hadden we maar een klein gedeelt met stroom versnellingen en daarna werdt het water vlak, door de hydro dam, waarvan de energy aan India wordt verkocht, terwijl nepal maar 8 uur per dag energy heeft.
Dus gedurende de laatste 2 uur ben ik gaan kayakken totdat we alles gingen inpakken en terug reiden naar Pokhara.drove back to Pokhara.
Advertisement
Tot: 0.076s; Tpl: 0.011s; cc: 7; qc: 45; dbt: 0.0489s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb