Advertisement
Published: February 7th 2016
Wauw, ik besefte me een paar dagen geleden pas dat ik al meer dan 3 weken niet geschreven had, dus het is hoog tijd voor een nieuwe update. Het zal vrij lastig worden om alles wat we in drie weken gedaan hebben te bespreken, dus ik zal de hoogtepunten eruit lichten. Aan het eind van het vorige verslag hadden we net Pulau Bunaken en de Togean eilanden achter de rug: twee weken vol met witte stranden en duiken/zwemmen. De afgelopen 3 weken waren wel even anders.
Vanuit Gorontalo zijn we naar het noordelijkste puntje van Sulawesi gereisd, waar het natuurpark Tangkoko ligt. Dit natuurgebied is vooral bekend vanwegen de primaten die er leven, de zwarte makaak en de spookdiertjes, dus ik stond erop om dit park te bezoeken. ‘s Ochtends vroeg zijn we het regenwoud ingegaan met onze gids, om de zwarte makaken te bekijken en andere dieren te spotten. De makaken waren niet zo moeilijk te vinden, aangezien ze vaak dicht bij het basecamp van de parkwacht rondlopen in de morgen. Bovendien zijn ze redelijk gewend aan mensen (ze zoeken geen contact, maar trekken zich vooral niks van je aan). Om andere dieren te spotten moesten we a la
Freek Vonk door het regenwoud ploeteren, wat resulteerde in het zien van een aantal neushoornvogels en cuscusbeertjes (het zit vol met dieren!). Vooral Tessa, voor wie het de eerste kennismaking met het regenwoud was, was behoorlijk gesloopt na onze ochtendwandeling (het regende ook nog flink tijdens de wandeling…). Gelukkig hadden we tot in de namiddag de tijd om uit te rusten, waarna we terug het park in gingen om de spookdiertjes te zoeken, die pas actief worden als het donker wordt. Onze gids wist precies bij welke boom we moesten zijn en na een tijdje sprongen ze alle kanten op, op zoek naar smakelijke insecten.
Na Tangkoko hadden we nog een paar dagen over voor onze vlucht naar Kalimantan, en aangezien we geen zin hadden om deze dagen door te brengen in Manado, besloten we naar Tomohon te gaan. Tomohon is vooral bekend vanwege haar dierenmarkt. Mensen in Tomohon eten schijnbaar alles met vier poten, behalve de tafel en de stoelen. Ratten, vleermuizen, honden, slangen, apen, schildpadden, je kan het zo gek niet bedenken, of ze eten het in Tomohon. Ik had niet zo’n behoefte om naar een openbaar slachthuis te gaan, dus we hebben de bekendste attractie van
Tomohon geboycot, en zijn naar de krater van de Gunung Lokon gelopen, die momenteel licht actief is. Na 2 uur klimmen in de brandende zon, mochten we niet al te lang bij de krater blijven, vanwege de activiteit van de vulkaan, maar het uitzicht was prachtig, en zo’n krater blijft ongelofelijk indrukwekkend.
Na Tomohon konden we alweer op na het volgende eiland: Kalimantan. Na 2 dagen in het nogal saaie Palangka Raya doorgebracht te hebben, hebben we een bus naar Pangkalan Bun. Dat is de toegangsstad voor Tanjung Puting, waar we orang-oetans wilden gaan kijken. De hele busreis werd helaas verpest door de eindeloze oliepalmplantages langs de weg, waardoor er nergens uitzicht was om van te genieten. In Pangkalan Bun werden we opgepikt door onze gids Anang, die ik nog kende van 4 jaar geleden, en de volgende dag zaten we vrolijk op de boot richting het park. De orang-oetans in Tanjung Puting zijn semi-wild: ze leven in een bos, maar zijn wel gewend aan mensen. Veel van de orang-oetans komen uit gevangenschap of zijn kinderen van apen uit gevangenschap. Het is natuurlijk niet ideaal dat ze zo gewend zijn aan mensen, maar je kan ze wel mooi van
IMG_2197
Drijvende markt in Banjarmasindichtbij observeren. Ook hadden we het geluk dat we langs de rivier nog twee echt wilde orang-oetans gespot hebben, wat niet zo vaak voorkomt. Onze boot en gids waren overigens perfect, en het eten was echt geweldig. Ik heb denk ik nog nooit zo veel gegeten in drie dagen. Dus voor iedereen die naar Tanjung Puting gaat, ga opzoek naar het kantoor waar “Garuda Ratu” opstaat in het kustplaatsje Kumai, waarvandaan je vertrekt, en vraag naar Yatno, die een trip naar Tanjung Puting kan regelen. Het is misschien niet de goedkoopste optie, maar wel een hele goede.
Na Tanjung Puting zijn we doorgereisd naar Banjarmasin met de bus, een afgrijselijk lange busreis van 15 uur. Daar zijn we eerst een dagje bijgekomen van de lange busreis met weinig slaap, en dat was hard nodig. De dag daarna zijn we naar een hotel wat meer in het centrum gegaan, waar ik vier jaar geleden ook al geweest was: het Perdana Hotel. Het is een van de goedkoopste hotels waar ik ooit heb geslapen, maar ook gelijk een van de gezelligste plekken. De kamers zijn simpel, maar vrij schoon en er werkt zelfs iemand die goed Engels spreekt, wat een wonder
genoemd mag worden in Kalimantan! De dag erop zijn we heel vroeg in de ochtend opgestaan om met onze gids Mukani, die altijd te vinden is rond het Perdana hotel, naar de drijvende ochtendmarkt te varen. Hier komen vrouwen uit de hele streek in hun kano’s langs om de producten te verkopen die hun man heeft verbouwd: de mannen mogen het zware werk op het land doen, en de vrouwen mogen het verkopen regelen, want zij zijn beter in onderhandelen. Op de markt worden deze producten vervolgens ingekocht door lokale verkopers, die de producten in hun eigen dorp/woongemeenschap weer doorverkopen. ‘s Middags hebben we een canal tour gedaan, waarbij je ziet hoe de traditionele bevolking van Banjarmasin leeft: op houte huisjes op palen aan de rivier. De rivier is hun toilet, douche en wasmachine tegelijk, wat niet echt ten goede komt aan de waterkwaliteit helaas. Hoewel de tocht erg leuk en interessant is, is het ook naar om te zien hoe vervuild de rivier is, terwijl jonge kinderen er gewoon vrolijk in zwemmen tussen het plastic.
Na Banjarmasin zijn we doorgereisd naar wat dorpjes in de omgeving. We zijn 2 nachten in Kandangan verbleven, waar niet zo veel te
beleven was. Wel hebben we vanuit Kandagan een mooie dagtocht naar Negara gemaakt om door de stad te varen en de zwemmende waterbuffels in de wetlands te zien. De waterbuffels waren er, maar ze wilden helaas niet zwemmen: helemaal voor niks in de brandende zon gewacht. Vanuit Kandangan zijn we naar Loksado vertrokken, een heel klein afgelegen plaatsje. Hier hebben we 4 nachtjes in een hele simpele kamer geslapen, maar we hadden wel een mooi balkon met uitzicht over de rivier. Vanuit Loksado kan je mooie wandeltochten maken, maar wij waren er eigenlijk vooral om een beetje te relaxen, dus dat hebben we niet gedaan. We zijn de eerste dag wel naar een waterval gelopen waar we konden zwemmen, en die 2 uur heen en terug lopen in de brandende zon vonden we meer dan genoeg. Verder hebben we nog gebamboeraft: je zit op een bamboevlot en een Indonesier manouvreert het vlot met een bamboestok door de rivier heen (die gelukkig niet zo wild was). Ook hier konden we onderweg stoppen om te zwemmen.
Onze afgelopen 2 dagen hebben we weer in Banjarmasin doorgebracht, omdat vanuit hier onze vlucht naar Kuala Lumpur vertrok vanochtend. Inmiddels zijn we dus tijdelijk
IMG_1988
Zwarte makaak in Tangkoko weg uit Indonesie omdat ons visum verliep. We blijven nu 6 dagen in Maleisie en vliegen dan weer richting Bali, en gaan dan onze laatste 4 weken Indonesie tegemoet!
Advertisement
Tot: 0.076s; Tpl: 0.013s; cc: 7; qc: 45; dbt: 0.0494s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
