Dag 3: Fukuoka

---

De eerste echte dag in Japan - de eerste echte redelijk uitgeruste dag, dan.

We hebben alle drie goed geslapen. We zaten in de 'noisy room' op de vierde verdieping (men telt de 1e verdieping als de begane grond)- vlak naast de weg, maar daar hadden we geen last van. Het langsrazende verkeer was zelfs wel een beetje rustgevend.

Om 10 uur 's ochtends moesten we klaarstaan in de hotellobby (het is maar een heel kleine lobby dus je kon elkaar echt niet missen) dus voor die tijd hebben we even een ontbijt gehaald bij de '7 eleven' of '7-i' zoals ze die hier noemen. Op bijna elke straathoek is wel een convenient store of mini supermarkt te vinden en de meeste Japanners kunnen best een woordje Engels als jij in het Engels begint te praten. Ze schamen zich alleen een beetje voor hun Engels dus zullen ze het alleen gaan spreken als jij daarmee begint. Dat geld voor het meeste trouwens - jij moet het initiatief nemen als je iets wilt van de meeste Japanners. Zij zullen zelden uit zichzelf naar je toe komen uit beleefdheid. Wel wordt je in iedere winkel verwelkomt "Iramashin" (ofzo) wat "welkom" betekent.

Na een simpel en degelijk ontbijt zij we met Patrick en de groep gaan wandelen door Fukuoka - onderweg vertelde Patrick zo nu en dan iets over de omgeving of over de gewoonten. Wat opvalt is dat alles zo netjes en rustig is. Er ligt nergens rotzooi op straat en ook al zijn er overal mensen, ze maken weinig herrie en praten zachtjes. Alleen groepjes schoolmeisjes kunnen flink wat lawaai maken - dat zijn echte giechelkonten.

We hebben wat koffie gedronken in een lokale koffietent. Patrick laat de mensen van de groep vaak opzettelijk alleen als het gaat om iets bestellen of gaan eten omdat dit je meer betrekt bij het land, je ervaart zo alles echt zelf zonder afhankelijk te worden van je gids en de hele tijd aan het handje te worden genomen.

We hebben diverse dingen bekeken (gebouwen, een park en een Shinto shrine) en zijn toen naar "Canal City" gewandeld. Wat ook opvalt is dat er heel veel bloemen overal staan; ook heel veel tulpen. Ook zijn alle gebouwen erg mooi - zelfs alle hoogbouw past perfect in het straatbeeld. Hierna hebben we de rest van de dag "vrij" gekregen en konden ons eigen gangetje gaan.

We hebben wat geluncht en zijn toen - na een kleine tussenstop in het hotel om Wendy's voeten bij te laten komen - naar het grootste park in Fukuoka gelopen.

Qua timing hebben we echt geluk gehad! Alle kersenbomen (Sakura) staan vol in bloei! Het park staat er vol mee! Ook waren wij erop gewezen dat in het park hele bijzondere Sakura-bomen staan. Normale Sakura groeit in de hoogte, maar in het park staan ook bomen met hangende takken, een beetje als treurwilgen. Bovendien hebben ze een intens roze kleur; mooier nog dan de gewone Sakura. Natuurlijk was de lokale bevolking ook in grote getale naar het park gekomen om al die schoonheid te bewonderen. Maar ook hier gold: er zijn veel mensen maar het blijft lekker rustig. Geen lawaaierige mensen of luide muziek. Alleen hier en daar zacht onderling gepraat of klanken van bewondering over de mooie bomen. Overal zitten mensen in groepjes onder de bomen. Soms sliepen ze of waren met de hele familie of aten iets.

Uiteindelijk zijn we ook onder een boom gaan zitten en zowaar! We werden uit nieuwsgierigheid aangesproken door een Japanner. Na een kort gesprek gaf hij ons wat kleinigheidjes als aandenken. Wij waren voorbereid en toverden gelijk een cadeautje terug tevoorschijn. Natuurlijk werd dit eerst door de man geweigerd, maar na aandringen nam hij het uiteindelijk aan met een uitroep dan zijn cadeautjes maar heel goedkoop waren - wij reageerden natuurlijk terug dat het onze ook maar een schijntje was.

Na weer een tussenstop in het hotel en het alvast kopen van ontbijt voor morgen ochtend (we moeten al om 8 uur klaarstaan omdat we naar de volgende locatie zullen doortrekken) zijn we naar winkelwarenhuis gewandeld om daar ons avondeten te scoren. Er zijn heel veel winkelwarenhuizen en deze hebben meestal op de laagste verdieping een hele afdeling voor alleen maar eten - er zijn dan echt overal eettentjes.

Met 'we' bedoel ik Alexander en Wendy. Ze waren mij vergeten! Gelukkig hadden ze als goedmakertje een klein gebakje voor mij meegenomen. Japanners houden erg van zoetigheid en hebben dan ook veel winkeltjes en bakeries gewijd aan zoete lekkernijen. En ook heel mooi ingepakt!

Nou, dat was het weer voor vandaag.

Co.

---

Photos

Koffietijd
Co aan de koffie - een bakkie pleur gaat er altijd wel in.

Shrine
Shinto shrines zijn altijd te herkennen aan de rode of stenen poorten, ofwel "Torii"

Park
Een impressie van het park

Park
Nog een sfeerimpressie

Co aan de cake
Cake maakt alles goed

Comments

[THD]

Mooie foto's van de kersebloesem veel plezier gr iedereen van de THD

[papa en mama]

Hoi jongens, Wat een leuke foto's en interessante verhalen al na twee dagen! Co, hou je wel je lijn in de gaten anders knap je straks uit je naden. Het is hartstikke leuk om jullie zo te volgen, zo hebben we een beetje het idee dat we er bij zijn. Veel plezier maar weer en we wachten rustig op meer. Kus.

[rimi]

Wat leuk dat jullie avontuur in Japan eindelijk kan beginnen. Heel veel plezier en geniet ervan. Hebben jullie een beetje een gezellige groep? Ik hoop het maar. Ik heb nu dienst in de dierenkliniek, maar heb maar een patientje op het moment in de opname dus is lekker rustig. Liefs Rimi

[Sebas]

Is Co lazy?
na mijn bijna dagelijkse check op verhaaltjes van reporter Co merk ik op dat hij al een tijdje stil is. Hopelijk valt er snel weer iets te lezen, ben wel benieuwd naar die Japanse pick nick met echte anekdotes uit het Japanse leven!

[robert]

cake!!
Cake jum jum jum !!! Ik hoop dat jullie een hele leuke reis hebben.