Markt in Kaili.

---

Zondag 25 februari 2007.


Anders dan thuis, staan we deze zondag vroeg op, want we gaan de kleurrijke markt van Kaili afstruinen. De laatste slok Nescafé brandt nog op onze tong als we al op weg zijn. We moeten het blokje rond lopen want het terrein met de officiële gebouwen dat ons van de markstraten scheidt, heeft volgens de bewaker geen uitgang aan die kant.

De levendige zondagsmarkt van Kaili is zeker een bezoek waard. Doordat veel Miao dichtbij wonen, kom je veel meisjes en vrouwen in traditionele klederdracht tegen. Hoewel de Miao-meisjes zich meer en meer kleden als de Han Chinese meisjes, is hun haar meestal volgens de dorpstraditie gestileerd met kammen, linten en plastic bloemen.

We lopen eerst langs de groentemarkt, met een grotere diversiteit dan op om het even welke markt in Europa. In deze lentemaand zijn er manden van bamboevlechtwerk vol paddestoelen en kool van verschillende soorten, Chinese groenten voor de hotpot, pepers, enzovoort. Wat verder vinden we stalletjes met de meest verscheiden en onbekende kruiden.

Net als elders ontbreekt het vlees niet. Vooral het meest populaire varkensvlees kom je tegen, maar ook rundvlees. Kippen en eenden worden veelal levend verkocht.

Er is een grote keuze aan noedelsproducten, zowel verse als gedroogde. Doorzichtige op basis van bonen en rijst, … en andere op basis van tarwe. Dat de Chinezen houden van fruit en noten zie je op deze markt, die de nodige appels, peren, bananen, pindas en zonnebloemzaden aanbiedt.

Dan lopen we door straten en stegen met stalletjes, waar je letterlijk alle huisraad kan kopen. Op een volgende open plaats hangen vier meter hoge bamboe rekken vol moderne kledingstukken, meestal mooi versierd zoals we dat ook op straat al hadden opgemerkt.
Van daar af lopen aan weerszijden van een tunnel twee opritten met kraampjes naar beneden.

Er zijn ook een tiental kappers aan het werk en wat verder zitten waarzeggers met hun kaarten op de grond. Bij de standjes met vuurwerk en gebedspapier kopen we twee rode kaarsen met vergulde draakjes.

In een volgende straat zien we vooral recuperatiebedrijfjes van ijzer- en gereedschapverkopers, maar ook enkele kruidenapothekers. Zelfs een tandarts is op straat actief. Een leurder van dode slangen en reptielen prijst met een luidspreker de potentieversterkende werking van zijn waren aan.

De laatste straten zijn voorbehouden voor de stoffen, het borduurwerk en de verzilverde blikken juwelen voor de Miao-meisjes. Berna en Ria kopen wat stof en bewonderen enkele zwarte fluwelen vestjes met een kleurrijke bies.

We eten een noedelsoep in een straatrestaurant en keren terug naar ons hotel.

Na een paar uur doorwerken aan de verslagen voor de weblog gaan Pieter, Berna en Wim kijken waarom er zo’n getrommel te horen is van op de straat. Eerst vinden ze niets en vrezen ze dat er te laat bij zijn. Maar dan duikt een beetje verder op het voetpad een 15 meter lange rode papieren draak met een grote kop op. Hij wordt gedragen door acht jongelingen. En begeleid door een lampiondrager, een trommelaar en een jongen die twee bekkens tegen elkaar slaat. Bij elke winkel vragen ze geld zoals dat bij ons met Driekoningen gebeurt. In sommige winkels krijgen ze wat meer. Bij die vriendelijke geste maken ze een dubbele rondedans. In grotere winkels verdwijnt de hele draak naar binnen. Even later wordt hij weer naar buiten geslingerd.

Het is vandaag de laatste dag van het reiskwartet. Dat vieren we met een feestelijk afscheidsmaal in hetzelfde restaurant als de vorige avond. En weer valt het souper bijzonder goed mee.

Uiteindelijk maken we onze pakken want morgen zal het vroeg zijn.
Voor de werkende mensen is het weekje Nieuwjaarsverlof ten einde. Morgen gaan ze mat zijn allen terug aan het werk. Alle bussen dreigen overbezet te zijn, zelfs al worden er dubbel zoveel als normaal ingezet. De enige ticketten, die Wim en Berna op voorhand konden bemachtigen tikken, zijn die voor de bus van 7 uur. Dus moeten we om 5 u 30 het bed uit.


Ria en Pieter.

---