Advertisement
Published: August 14th 2008
Edit Blog Post
Donderdag 31 juli. De voormiddag besteedden we aan het bezoek van de Yushan. De Yushan (Yu shan Fengjingqu, ook wel Jiuxian shan genoemd, heuvel van de 9 onsterfelijken) is maar 59 m hoog en 12 ha groot en ligt midden in de stad. Vroeger was de top het hoogste punt van de stad, tegenwoordig steken de wolkenkrabbers boven de heuvel uit. De ingang kan je bereiken als je linksom het Mao standbeeld voorbijloopt.
Volgens de overlevering zou de naam Yu heuvel komen van de Yuyue clan die hier leefde tijdens de Strijdende Staten (475-221 voor Chr.) . De heuvel vormt de punt van een driehoek gevormd door de Yushan, de Wu heuvel wat meer naar het Zuidwesten en de Scherm Heuvel die meer naar het noorden ligt. Langs de weg naar de top van de berg ziet men verscheidene inscripties op stèles of in de bergwand, waarvan de oudste dateren van de Song-tijd (960-1279).
Op de heuvel staan heel wat tempels. De Qi Gong si, is een tempel gewijd aan de Ming-generaal Qi Jiguang (1528-1587). Deze generaal was door de Ming keizer naar Fuzhou gestuurd om de piraten in de Oostchinese Zee te bestrijden. Het huidige complex dateert van
1918. In één van de hallen stad een beeld van de generaal. Op de top van de heuvel staat de Dashi dian (Hal van de Grote Meester), die ook wel Guanyin hal genoemd wordt, naar het beeld van de bodhisattva dat in de hal staat. Tot op heden worden de Longevity Temple, de Taoist Temple of Nine Immortals, de Temple of Lord, and Dashi Hall nog steeds druk bezocht.
Volgens de legende zouden, tijdens de Han dynastie (206 voor tot 220 na Chr.), de 9 broers He geprobeerd hebben om op Yushan Onsterfelijkheidspillen te maken. Daardoor wordt de heuvel soms ook Negen Onsterfelijken Heuvel genoemd.
De Witte Pagode (Baita, ook Ding guang ta genoemd) ligt aan de voet van de Yushan. Hij werd in 904 uit steen opgetrokken, door Wang Shenzhi van de Min ter ere van hun voorouders. Oorspronkelijk was de buitenkant bekleed met hout, maar na een brand in 1548 werd de gevel geheel in baksteen opgetrokken. Ze is achthoekig van vorm, telt 7 verdiepingen en is 45m hoog. Van bovenop de pagode zou je een mooi zicht hebben over Fuzhou. Vlakbij deze Witte pagodes zijn nog 2 mooi versierde pilaren overgebleven van de vroegere tempel. De Witte
Pagode kan niet meer vanuit het Yushan park bereikt worden, je moet nu omlopen via de Gutian lu.
Maar het park is vooral aangenaam om in te wandelen en mensen te observeren. De muziekles die gegeven werd in het eerste prieeltje klonk nog een beetje als een kakafonie, maar in het tweede prieeltje leek het al meer op een miniconcert, men was er blij met onze belangstelling. Het park is echter ook een doolhof, waar het moeilijk is om een specifieke bestemming te vinden. De orchideetuin is mooi om te vertoeven, maar er waren eind juli niet veel bloeiende planten meer te vinden.
We liepen ook even langs de Zwarte Pagode, de Wuta. Hij is gebouwd in 799 en is voorzien van fraai beeldhouwwerk. Hij heeft 7 verdiepingen en is 35 m hoog. Momenteel staat hij er nog onverzorgd bij, en kan niet beklommen worden, maar men was volop bezig om het gebied rond beide Pagodes op te kuisen en te renoveren.
In de namiddag namen we de bus naar het Westmeer om daar het nieuwe Provinciaal Museum te bezoeken. We besteedden heel wat tijd aan de eerste zaal, die over de vroege geschiedenis van de provincie Fujian gaat.
Eén van de opmerkelijke stukken, is een 3.500 jaar oude doodskist in de vorm van een boot die ontdekt werd in een klif in het Wuyishan gebergte. In de tweede en derde zaal was een tijdelijke tentoonstelling, met uitzonderlijk mooie stukken, maar zonder uitleg in het Engels. Op de kelderverdieping was nog een zaal open, over Zuid-Chinese opera. Om half vijf werden we al uit het Museum gezet hoewel de officiële sluitingstijd als 17u stond geafficheerd.
Het Westmeer (Xihu gongyuan) is het grootste park van de stad, en zeer geliefd bij de inwoners. Het werd in 282 tijdens de Jin dynastie, uitgegraven door Gouverneur Yan Gao. Het project was oorspronkelijk bedoeld voor irrigatie. Tijdens de “Vijf dynastieën” (907-960) liet de koning hier een koninklijk park aanleggen naast het meer, en noemde het “Crystal Palace”. Er waren een paar Paviljoenen en Hallen. Het meer verzandde verschillende malen, maar werd telkens weer gedregd. Tijdens de werkzaamheden van 1914 werd de oppervlakte van het meer 5 maal groter en opende het als een park. Het meer wordt in verschillende delen opgedeeld door 3 eilanden, verbonden door 2 bruggen. Men probeert het iets van de klassieke schoonheid van het Xihu bij Hangzhou te geven,
maar ons deed het er absoluut niet aan denken.
Vrijdag 1 augustus. Tijdens de voormiddag bezochten we een oud stadsdeel bezoeken: de San Fang Qi Xiang (three lanes, seven alleys). Dit is een oude wijk van wel 40 ha in het midden van de stad, op een stratenblok ten Westen van de 17de augustus Straat. De wijk werd 700 jaar geleden, tijdens de Song dynastie opgebouwd, en telde toen 104 straten. Je vond er nog muren opgebouwd uit grote stenen, of uit aangestampte aarde, op sommige plaatsen zaten nog veel zeeschelpen verwerkt. De wijk werd door veel architecten beschouwd als het Museum van de Architectuur. Er stonden nog zo’n 100 huizen die tijdens de Ming- en Qingtijd gebouwd werden door welgestelde ambtenaren en handelaren, dat was te merken aan het mooie houtsnijwerk, steengravures en andere rijke details. Een eeuw geleden was dit nog een drukke wijk, zeker op het kruispunt van de Guanglufang en de Jipi straat. Achter elk poortje schuilde een wirwar van binnenpleintjes, tuinen en kamers. De straten zijn: Guanglu Fang, Wenru Fang en Yijin Fang - Jibi Xiang, Gongxiang, Taxiang, Anmin Xiang, Huangxiang, Langguan Xiang en Yangqiao Xiang
Het was een meevaller dat deze
wijk vlakbij lag, en niet bij de rivier zoals wij in sommige reisgidsen hadden gelezen. Tot onze grote verbazing was er bijna alles platgelegd. Men was er net begonnen om hier en daar een gebouw terug op te trekken: grondige restauratie op Chinese wijze, heet dat dan. Hier en daar konden we nog een glimp opvangen van hoe de straatjes er vroeger uit gezien moeten hebben. De meeste huizen die nog niet waren neergehaald zagen er wel volledig afgeleefd uit.
In de namiddag vertrokken we naar Putian. Ons hotel in Fuzhou lag halverwege de twee belangrijke busstations voor langeafstandsbussen. Volgens de informatie van het hotelpersoneel moesten we in het zuidelijke busstation zijn voor de bus naar Putian. Aan het loket daar vertelde men ons echter dat de eerstvolgende bus van hieruit naar Putian pas over twee uur zou vertrekken en dit zou niet eens één van de snelle bussen zijn: in het noordelijke busstation vertrokken er om het kwartier zo’n bus. Toen we daar aankwamen bleek dit correct: nog geen vijf minuten na de aankoop van de tickets zaten we in de ruime leren fauteuils van een snelle bus naar Putian.
Na een vlotte rit van twee uur kwamen
in het "nieuwe" busstation van Putian terecht. "Nieuw" is een eufemisme, want eigenlijk stond er nog maar een tijdelijke prefab. Hier wilden de taxi’s echter niet op de meter rijden en probeerden een vaste prijs te marchanderen. Wij hobbelden we onze bagage over een tijdelijk verharde wegje naar bus 21: op de stadskaart die we in het busstation hadden gekocht hadden we gezien dat het hotel dat we voor ogen hadden ook zo te bereiken was. Dit hotel, dat we de avond tevoren op Internet gevonden hadden, bleek super-sjiek en liet ons de kamers niet aan de redelijke prijs die we op Internet hadden gevonden. Dus gingen we op verkenning. Gerda bleef in het hotel zitten, bij de bagage en Wim en Berna trokken van straat tot straat, uitkijkend naar hotels. Het eerste hotel was werkelijk ondermaats, daarna kwamen we in een hotel (stond toch zo op het uithangbord) waar men vroeg of we iets wilden eten. Kamers? Nee, die hadden ze er echter niet. Het volgende hotel was nog sjieker en duurder dan waar Gerda op de bagage zat te passen, ... Toen we eindelijk iets redelijks en betaalbaars vonden in een verouderd Business Hotel, werd een akkoord gemaakt
en verhuisden we. De vermoeidheid had ons toch wel iets minder alert gemaakt, zo hadden we niet gezien dat het hotel slechts 1 verdieping had met kamers, al de rest was voorzien voor karaoke en massage! Het werden dus weer onrustige nachten.
Advertisement
Tot: 0.111s; Tpl: 0.012s; cc: 9; qc: 56; dbt: 0.0604s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb