Advertisement
Published: August 6th 2007
Edit Blog Post
Woensdag 26 juni. Vandaag zijn we vroeg uit de veren. ’t Zal een lange dag worden. Het plein van de Hemelse Vrede en de Verboden Stad staan op het programma. Onze picknick en voldoende drank worden voorzien.
De bus brengt ons tot vlak aan het plein. Het openbaar vervoer is hier zeer goed uitgebouwd en brengt je naar alle uithoeken van de stad. De meeste busbestuurders zijn vrouwen, alsook de controleurs die nauwgezet toezien op de betaling en de orde op de bus. Aan elke halte bevindt zich een werknemer van de busmaatschappij met een rood vlaggetje om de bus op de juiste plaats te laten stoppen en de mensen ordelijk te doen instappen. Bij hen kan je ook informatie over het net bekomen.
Het Tian An Men plein is met zijn 40 ha het grootste plein ter wereld (500 m breed en 800 m lang). De huidige vorm is bepaald door de communistische leiders. Geregeld vinden hier ceremoniële parades plaats. Het plein biedt plaats aan 1.000.000 mensen. Elke ochtend wordt hier de Chinese vlag gehesen en bewaakt door het leger.
We wandelen over het plein en toen (10 u) al was duidelijk dat het een bloedhete dag ging
worden. Op en rond het plein staan verschillende monumenten en grote gebouwen. Een monumentale poort aan de zuidkant van het plein werd gebouwd tijdens de Ming dynastie en maakte oorspronkelijk deel uit van de muur van de binnenstad. Deze poort was vroeger één van de belangrijkste van de stad en mocht alleen door de keizer worden gebruikt. Elk jaar op de dag van de winter zonnewende ging de keizer door deze poort naar de Tempel van de Hemel om te bidden voor een goede oogst.
Op het plein staat het monument voor de Helden van het Volk, ter nagedachtenis van de helden van de Chinese revolutie. Belangrijke gebeurtenissen uit die revolutie worden er in beeld gebracht.
Midden op het plein is het mausoleum van Mao gebouwd. Hij ligt hier opgebaard. Duizenden Chinezen en toeristen brengen hem dagelijks een bezoek, zelfs na bijna 30 jaar na zijn overlijden op 9 september 1977. Nu was het mausoleum voor 3 maand gesloten voor het publiek, nog tot 20 september.
Aan de noordzijde van het plein staat de ¨Poort van de Hemelse Vrede, onderdeel van de muur die rond het Paleismuseum loopt. Dit Paleismuseum is de officiële naam van wat is overgebleven van de
Verboden Stad maar de meeste mensen gebruiken nog de oude naam. De hoge poort met goudgele (kleur voorbehouden voor de keizer) dakpannen heeft 5 ingangen. Vroeger werden deze alleen op feestdagen geopend. Alleen de keizer mocht van de middelste ingang gebruik maken. Boven deze ingang hangt nu een groot portret van Mao met leuzen aan beide zijden. Mao heeft de bevolking toegesproken vanaf het platform boven de Poort van de Hemelse Vrede, toen hij de stichting van de Chinese Volksrepubliek uitriep. Bij parades en feestelijkheden wordt dit platform nog gebruikt.
Op het plein lopen zowel Chinese als buitenlandse toeristen. Kinderen en volwassenen laten hier hun kunstig gemaakte vliegers op. Niets herinnert aan de studentendemonstraties van 4 juni 1989 die, vooral in de straten rond het plein, op bloedige wijze werden onderdrukt.
We lopen door de poort naar de Verboden Stad. De Meridiaanpoort met de vijf ingangen is de hoofdingang van het vroegere keizerlijke paleis dat oorspronkelijk veel groter was en ‘Verboden Stad’ werd genoemd omdat het verboden gebied was voor het gewone volk. Het was de verblijfplaats van de keizer tijdens de Ming- en de Qing-dynastieën.
Het keizerlijke paleis wordt door een brede gracht omringd en beschermd door een hoge
muur. Het paleis bestaat uit twee gedeelten. In het eerste liggen drie openbare hallen. In het tweede zijn er drie hoofdpaleizen, enkele kleinere paleizen en de keizerlijke tuinen. Hier woonden de leden van het keizerlijke hof. Geen enkel gebouw in Beijing mocht hoger worden dan de gebouwen van het keizerlijke paleis. Hierdoor had Beijing tot het begin van de 20ste eeuw enkel laagbouw en geen enkel gebouw van twee verdiepingen of meer: niemand mocht op de keizer kunnen neerkijken!
De gele dakpannen waren voorbehouden voor de keizerlijke daken. Op de uitstekende hoeken van de daken staan figuurtjes van draken en andere dieren ter decoratie en om boze geesten af te weren.
Ons bezoek is niet helemaal verlopen zoals gepland. Verschillende paleizen en hallen staan in de steigers en zijn niet voor het publiek toegankelijk. De Chinese overheid doet er alles aan om de gebouwen ‘gerestaureerd’ open te stellen tegen het begin van de Olympische Spelen in 2008.
Vele paviljoenen zijn reeds als geacclimatiseerde tentoonstellingsruimten ingericht. De bordjes zijn tweetalig (Chinees en Engels) opgesteld. Mijn verhaal is een samenraapsel van de dingen die we hebben bezocht in zoverre de tijd ons dit toeliet.
Achter de Meridiaanpoort ligt het eerste binnenhof
waar de Gulden Rivier doorheen stroomt. Na één van de vijf marmeren bruggetjes over deze stroom gepasseerd te zijn, komen we bij de Poort van de Opperste Harmonie (in de steigers). We bezoeken de paviljoenen en bewonderen de tentoongestelde wapens zoals kanonnen en speren, ceremoniële attributen zoals vlaggen en zonneschermen met prachtig boorduurwerk, muziekinstrumenten …
Aan één van de eerste paviljoenen vernemen we dat we voor de speciale tentoonstelling over Belgische en Chinese schilderijen iets te vroeg zijn: vandaag om 4 u wordt de tentoonstelling geopend door prins Philippe. Deze tentoonstelling is gratis te bezoeken tot begin september 2007 mits men het inkomticket voor de Verboden Stad heeft betaald. Misschien komen we later terug.
In het oostelijke deel vinden we een theater. Het gebouw heeft de mogelijkheid om op drie verschillende niveaus theater te spelen gelijkertijd. Het heeft een open structuur met veel technische snufjes waarmee men op het toneel allerlei trucjes kon uithalen. De keizer en zijn gevolg konden de voorstelling volgen in een tegenover liggend gebouw. Hier is ook mogelijkheid om wat te rusten. In de aanpalende paviljoenen worden allerhande toneelattributen tentoongesteld.
In het Paleis van de Oude Rustige Dag vinden we een grote blok jade, versierd met
verschillende taferelen. De oude keizer op rust schonk deze aan de keizerin. Hier is ook een tentoonstelling van schilderijen.
Tussen de paleizen vinden we mooie tuintjes. In één ervan ontmoeten we een energieke Chinees. Hij spreekt goed Engels en ratelt onafgebroken. Hij nodigt ons uit om naar het bed van keizer Qianlong te komen kijken alsook naar zijn winkelgalerij. We stemmen toe en laten een groepsfoto nemen van ons vijven in het keizerlijke bed. Nadien worden we uiteraard bestookt met “En wil je dit niet?” of “Is dat niet leuk voor jou?” en worden ook nog voorgesteld aan een schilder die landschappen schildert met zijn vingers, handen en nagels. We bedanken vriendelijk en blijven glimlachen (de leuze van Wim die blijkt te werken).
In de Hal van de Bereikte Harmonie kleedde de keizer zich in officieel gewaad. 18 wierookvaten vertegenwoordigen er de provincies van het keizerlijke China.
De meeste gebouwen hebben erg hoge drempels, naar het schijnt als bescherming tegen ratten.
Achter het volgende binnenhof is de hal van de Behouden Harmonie. Gedurende de Qing-dynastie werden hier gasten ontvangen alsook succesvolle kandidaten van de keizerlijke examens. Verder hield men hier banketten voor keizerlijke prinsen en hun familieleden en voor vooraanstaande
ministers.
In de zijvleugels vinden we wat koelte. In één ervan kunnen we ook onze picknick opeten. Ik heb eigenlijk meer dorst dan honger. Het is zo heet dat we onderweg onze paraplu als bescherming tegen de zon gebruiken.
Na de rustpauze wijken we af van onze wandeling van zuid naar noord. Door tijdsgebrek besluiten we de belangrijkste bezienswaardigheden eerst te doen.
We bezoeken de Oostelijke paleizen. We moeten er een extra ticket voor nemen maar daarom is het er ook erg rustig. Op een binnenplein bevindt zich een muur met negen draken in keramiek tegels. Het cijfer negen is erg belangrijk: het is een geluksgetal en symbool van hemel en keizer.
De meeste paleizen die we hier aantreffen zijn woonpaleizen. Hier zijn nu mooie tentoonstellingen van keramiek en brons in ondergebracht. Verder zijn er nog keizerlijke kunstschatten van jade, goud en edelstenen: prachtig!
Voor de keizerlijke tuin hebben we niet genoeg tijd meer. De Verboden Stad sluit om 17 u. ’t Is hier erg groot en één dag is te kort. Er komen erg veel dingen op ons af.
’t Is een mooie, erg warme en vermoeiende dag geweest.
Verslaggever: Martine
Fotograaf: Thomas
Advertisement
Tot: 0.047s; Tpl: 0.011s; cc: 6; qc: 24; dbt: 0.0199s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb