Past & Present Cambodia

---

OK, back to Dutch again:p

De dag nadat we waren bijgekomen van de lange reis naar Siem Reap bezochten we Ankor Wat: een massief tempelcomplex dat gedurende meerdere eeuwen steeds opnieuw werd uitgebreid omdat elke nieuwe troonopvolger zijn voorganger wilde evenaren/overtreffen. Het is raar genoeg geen van de wereldwonderen, maar het staat wel op de wereld-erfgoed lijst. Ankor Wat, de tempel waarna de hele complex genoemd wordt, is maar een klein gedeelte van het kilometers grootte met tempels bezaaide terrein. 's Morgens vroeg pakten we een TukTuk om als eerste de meer afgelegen oudere tempels te bezoeken. De eerste tempel was erg groot en indrukwekkend. Het leek alsof we in een film van Indiana Jones belandde. Omdat deze tempel verder weg van de rest ligt waren er weinig mensen, waardoor we nog meer het gevoel kregen dat we op een ontdekkingstocht waren. Enorme bomen die vlak naast de tempel groeien of er mee vergroeid zijn leken eeuwen ouden geheimen te verbergen die door ons ontdekt moesten woorden.

De volgende dag hebben we de meer toeristische tempels gezien waaronder Ankor Wat. We moesten vroeg opstaan voor de zonsopgang, die helaas vertroebeld werd door een bewolkte hemel. Ankor Wat is erg groot en mooi, maar we vonden de "Tomb Raider" tempel nog indrukwekkender door de symbiose van natuur en de menselijke creaties die beiden oer-oud waren. Na deze 2 dagen hadden we het merendeel van de tempels bezocht. Jammer was dat de meeste buddhas onthoofd waren door de Khmer Rouge en handelaren. Daarnaast waren veel muurdecoraties vernield doordat ze tijdens de politieke regime-wisselingen "behandeld" werden met chemische rotzooi om de trots van hun voorhangers uit te wissen. Het bezoeken van deze tempels heeft een geweldig indruk op ons achter gelaten. Het was heel raar om de hele geschiedenis van deze tempels te lezen/horen. Heel veel materialen, mensen en olifanten werden gebruikt om dit immense complex te bouwen, terwijl het een paar honderden jaren erna verlaten en vergeten was. Toen de Fransen de tempels herontdekte, was het volledig door de jungle opgenomen.

We continueerden onze reis in een zitbus naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodia samen met Petra (Tsjechië) en een studiegenoot van haar. In Phnom Penh waren er 2 belangrijke dingen te bezoeken: "the Killing Fields" en "S21", beiden onontkoombaar bewijs van de gruwelijke dingen die de Khmer Rouge teweeg heeft gebracht. Als eerste bezochten we S21. Vóór het communistische Khmer Rouge regime dat alle meer geleerde mensen uit de stad naar werkkampen transporteerden, was dit een school voor kinderen. Tijdens het regime werd het doel gesteld om Cambodia's rijst productie met 300% te verhogen. Om dit te bereiken moest de hele bevolking, onafhankelijk van kennis of vaardigheden, aan de slag op de rijstvelden. Om de rijst export te verhogen, kregen de werkers vrijwel geen eten, terwijl ze meer dan 12 uur per dag moesten werken. De meeste infrastructuur werd vernield en het land kreeg een enorme economische teruggang. Tegelijkertijd werd de Khmer Rouge steeds meer paranoïde en zag in elk mens een verborgen spion of saboteur.

De rode Khmer transformeerde meerdere scholen, bibliotheken en dergelijke tot hun "security" kampen. Tijdens hun regime werden duizenden mensen naar S21 gebracht ter ondervraging/marteling alvorens zij op brute wijze geëxecuteerd werden in de killing fields. De martelingen hadden een middeleeuws karakter, daar de Khmer Rouge niet stopte voordat het slachtoffer alles bekende dat zij maar wilden horen. Als 1 iemand verdacht was werd meestal de hele familie inclusief kinderen en ouderen getransporteerd. Dit alles was erg heftig en we voelden ons ook erg down na het bezoek. Na de bekentenis werden vrijwel alle mensen naar een omheind veld buiten de stad gebracht waar zij 's nachts op brute wijze werden vermoord, zonder kogels te verspillen.

Hier gingen wij de volgende dag naar toe: "the killing fields". Toen wij binnen kwamen leek het alsof hier al jaren lang een fruittuin was geweest, maar helaas was het niet zo. Alles in deze tot rust gewende plaats was gebruikt om de slachtoffers van S21 zo goedkoop en efficiënt mogelijk te liquideren. Bijvoorbeeld werd de scherpe stam van de bananenpalm gebruikt om mensen de keel door te snijden zodat ze niet konden schreeuwen, ze werden neergeknuppeld, kleine kinderen/baby's werden aan de voeten vastgepakt waarna ze werden doodgeslagen tegen een boom (the killing tree) en dit alles onder het geluid van nationale liederen en de generator die de stroom voor het licht voorzag zodat mensen buiten het omheinde veld niks zouden vermoeden van de misdaden tegen de mensheid die hier werden uitgevoerd. Mensen werden gedumpt in massagraven, waarna ze besproeid werden met chemicaliën om zeker te weten dat ze dood waren en zodat de stank verdoezelt werd. Toen de eerste mensen 'the killing fields' na de val van de Khmer Rouge ontdekten vertelden ze dat de grond boven de graven uit elkaar barsten door de ontbindingsgassen die door de lichamen geproduceerd werden. Het leek alsof de wonden van de grond open gingen. Nog steeds komen er botten uit de grond naar boven door de regen die valt. Bij the killing fields staat een monument waar honderden schedels opgestapeld liggen om mensen te herinneren aan de gruweldaden. Het was een belangrijke ervaring voor ons, want zoiets kan overal ter wereld gebeuren en het is aan ons om het te voorkomen.

Om de intense indrukken van de laatste dagen te verwerken en om onze verjaardagen toch nog een beetje te vieren gingen we naar een Belgisch restaurant. Daar bestelden wij een lekker speciaal biertje, frieten en een hamburger/steak. Het was geweldig om je weer "thuis" te voelen in dit onbekende land. De dag erna vertrokken we met de boot over de Mekong rivier naar Vietnam. Ons Visum hadden we al van tevoren moeten regelen dus zonder veel scams arriveerden we in een klein havenstadje (Chau Doc), waarna we meteen doorreisden naar een centrale stad in de Mekong-delta: Can Tho.

Hierover de volgende keer meer..

---