Advertisement
Published: October 28th 2019
Edit Blog Post
Toen ik vanochtend wakker werd, zag ik Karen op de zetel staan voor ons raam. We hadden namelijk zicht op de luchthaven.
Het was enorm schattig hoe enthousiast ze werd bij het opstijgen van een vliegtuig. Niet veel later stond ze buiten met de camera foto's te nemen van opstijgende vliegtuigen.
Daarna gingen we eten. We waren best laat. We zijn er ondertussen echt uit dat Indiërs de meest irritante vakantiegangers zijn. Onbeleefd, luid en ze vinden dat ze het middelpunt van de aandacht zijn.
Tegen 10u30 werden we opgepikt door onze gids.
De eerste stop was de oudste tempel van Bhutan. Gebouwd in de 7e eeuw. Op zich was er verder niet veel speciaals aan. Alleen dat het één van de 108 tempels zou zijn dat een of andere master buddhist op 1 dag gebouwd zou hebben om zijn koningin te beschermen.
Daarna richting het nationale museum. Vroeger zat dat in de uitkijktoren van de Dzhong, maar door een aardbeving zijn ze deze nu aan het reconstrueren en zit het museum in een gebouw ernaast. Het museum was prachtig. de eerste kamer was volledig gevuld met traditionele maskers aan de muren.
(by the way, je mocht hier helaas geen foto's nemen)
De maskers worden 2x per jaar gebruikt bij een festival. Bij elke set maskers hoort een bijgeloof en een dans. De maskers zijn alleszins prachtig angstaanjagend! 😊
We kregen info over de dansen en in de volgende kamers over het dagelijkse leven en natural history. Blijkbaar eten ze hier iets heel vreemd als ze kwaaltjes willen wegwerken. Er is een rups die geliefd is bij sommige schimmels. zo gauw er een beetje van die schimmel op de rups komt, wacht die en boort ondertussen een weg naar het lichaam van de rups. Zo gauw die zich ingraaft onder de grond, neemt de schimmel het brein van de rups over om terug naar boven te graven net onder de grond tot ideale omstandigheden voor de schimmel. Deze vormt dan een soort paddenstoel en gebruikt hiervoor het lichaam van de rups als voedsel. In de winkels vind je hier dus rupsen met paddenstoelen aan. Sommigen maken hier dan ook drankjes en dergelijke van. Iets later zagen we deze effectief in de winkel in bokalen liggen. Ook leerden we over de verschillende soorten bossen en de dieren die er leven.
Na het buitengaan, daalden we af naar de Dzhong van Paro. Wederom een prachtige Dzhong met een tempel zoals we er al veel zagen. Het hout voor de vloer was allemaal van dezelfde boom gemaakt. Dit hadden we nog een keer in Nepal gezien. indrukwekkend.
Na de Dzhong reden we naar een restaurantje om (je raadt al wat) te eten. Daarna kregen we tijd om Paro te verkennen en enkele souvenirs te kopen.
Vervolgens wandelden we naar een plein waar de nationale sport van Bhutan beoefend werd. Boogschieten. 3 teams tegen elkaar op 145m met een enorm kleine roos. Blijkbaar deden ze dit dan ook nog zat. In België zouden ze zowat alle veiligheidsvoorschriften overtreden, maar ze schoten zo goed, dat er redelijk dichtbij over heel de lijn toeschouwers zaten. Na een half uurtje kijken wandelden terug naar de auto.
Nu reden we naar onze laatste stop. Een cultuurshow. Bij het afwachten van het arriveren van de dansers en danseressen, konden we nog oefenen op het boogschieten in de tuin van het gebouw. Ik schoot bijna een straathond toen de pijl lost over de roos ging en Karen haar pijl kwam
vlak voor een voordeur van iemand. Na enkele keren ging het al wel beduidend beter. 😊
De cultuurshow was prachtig. We kregen een privéshow van 10 traditionele dansen. Bij de laatste moesten we mee op het podium. Het was een mooie afsluiter van de dag.
Daarna terug naar het hotel om wat uit te rusten, in te pakken en daarna te gaan eten.
Morgen moeten we al heel vroeg richting vliegveld gaan (4u30).
Tot later!
Groetjes!
Karen & Rick
Advertisement
Tot: 0.176s; Tpl: 0.011s; cc: 6; qc: 45; dbt: 0.065s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
moemoe en greutva
non-member comment
't was weer indrukwekkend maar we willen toch met nadruk vragen om geene boog met pylen mee te brengen als souvenier! tot de volgende