Gorilla

---

Om 8 uur start de gorilla tracking, dit betekent vroeg uit de veren want het is 2 uur rijden. Er hangt een gezonde spanning in de auto. In het Travellers Rest Hotel in Kisoro hangen verschillende nationaliteiten rond, allen voor de gorilla,s. De wildste verhalen gaan rond, over zware trackings, een gorilla die naast een man gaat zitten en zijn arm er rond slaat tot een Australier die een stomp tegen zijn schouder kreeg en viel. Aangekomen dienen we ons paspoort te tonen om onze permit te verkrijgen. Allen hebben op voorhand een gorillagroep toegewezen gekregen, wij de Nshungo. Als ze merken dat de groep niet voldoende fit is, kan dit nog wijzigen. Om 8 uur is er eerst een briefing, onthou vooral dat je een gorilla niet in de ogen mag kijken. Tevens op 7 meter afstand blijven en het is geen garantie dat we er zullen zien. Tevens hebben we de keuze een porter te nemen, een drager die je rugzak draagt en je over moeilijke stukken heen helpt of liever sleurt. Aangezien de lokale bevolking hiervan leeft, nemen we er een. Er komen vier porters af, waaronder een fijne kleine vrouw. Ik heb haar achteraf wel een gelijkaardige fooi als de mannen gegeven, alhoewel ze niet hetzelfde werk verrichte als de mannen, maar ik vond het ze wel moedig. Achteraf was ik best tevreden dat ik deze tocht zonder hulp had afgelegd.

De tocht ging door een prachtig steil gebied, alweer gaat er een AK47 mee, ditmaal zodat er een waarschuwingssignaal kan gegeven worden aan bosolifanten. Eerst daalden we een berg af om er dan een te beklimmen en af te dalen en weer een te beklimmen, zo lang als mogelijk volgden we een paadje maar toen moesten we hakkend door het woud, onderweg een groene mamba gezien, en mijn vrienden de army ants waren ook aanwezig, broek in de sokken. Aangezien ik helemaal voorop liep kregen ik de melding dat ze niet meer veraf waren, een uurtje. Ook krijg ik te horen dat deze 4 gorillagroepen oorspronkelijk 1 groep vormden. Twee maanden terug zou er alweer een splitsing zijn geweest en het zou nog steeds aan het rommelen zijn in de groep, er is altijd wel een mannetje dat denkt een nieuwe groep te kunnen starten en dus vrouwtjes zoekt.

Plots zag ik een kleintje boomklimkunstjes tonen. Onder die boom lag big momma met een babytje, ze noemde big momma omdat ze zo groot was als een volwassen mannetje. Het uurtje bij de gorilla,s begon te tikken.

Het bosje ernaast liet wat gegrom horen. Toegegeven, ik kreeg het een beetje warm, de silverback toonde zich. Al gauw begonnen ze zich te bewegen, altijd op zoek naar eten. Bij de chimpansees was het grondoppervlak gewoonweg vlak, hier niet. De berg was zo steil en nat dat ik de hele tijd uitgleed of struikelde en me moest vastklampen aan planten en bomen om geen meters verder te glijden. Zodoende deed ik dan maar wat de gorilla ook deed, op handen en voeten verder.

Verderop bleef de silverback stilzitten en met gemak brak hij een boomstam in twee om de blaadjes te kunnen opeten. Er kwamen kleintjes aan, zwierend in de bomen. Foto,s maken was enorm lastig wegens de onstabiliteit en de beperkte lichtinval in het regenwoud, flitsen in de buurt van een gorilla leek me ook niet bijster slim. Dus geen foto,s meer en genieten van dit uurtje.

Algauw was dit uurtje dan ook voorbij.

De terugtocht kon beginnen ...

---

Comments

[Kim]

Een woord
WAUW !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!