Advertisement
Published: August 2nd 2011
Edit Blog Post
Na de wandeltocht op Mount Kenya op naar de start van mijn tour met Intrepid! In Nairobi hadden we een meeting met de groep en reisleider. Ik had deze tour vooral uitgezocht vanwege het perfecte reisschema, maar het was leuk om te ontdekken, dat deze organisatie heel erg veel waarde hecht aan verantwoordelijk reizen. Bepaalde activiteiten, die schadelijk zijn voor de omgeving of voor de bevolking werden ons bijvoorbeeld afgeraden, water werd gezuiverd, zodat we niet steeds nieuwe flessen hoefden te kopen en we kregen een linnen tas, die we mee konden nemen naar de supermarkt met daarop de tekst "say no to plastic".
De groep bestond uit 22 personen uit Australie, Nieuw-Zeeland, US, Canada, Engeland, Schotland, Ierland en Zwitserland, dus deze weken geen Nederlands voor mij, wat perfect was om mijn Engels weer eens bij te spijkeren. Met Manuela uit Zwitserland af en toe een woordje Duits, maar na een tijdje staat je hoofd vooral in de Engelse modus. Zelfs denken ging na een tijdje in het Engels...soms wist ik zelfs niet meer het Nederlandse woord voor een bepaald dier..
De eerste dag bezochten we een project in Kenia, dat door Intrepid gesteund wordt. Op deze plek werden kinderen opgevangen,
die wees waren of thuis niet genoeg onderhouden konden worden. De kinderen lieten ons hun klaslokaal, slaapzaal en buitenspeelruimte zien. Elk kind nam een van ons mee op een rondleiding en het meisje dat mij rondleidde, entertainde mij vervolgens met allerlei spelletjes in de buitenspeelruimte. Vroeger ging het hinkelen me toch echt beter af, dus dat was lachen geblazen..
Die middag reden we verder naar Lake Nakuru. We mochten in het park kamperen tussen de bavianen, die het op ons eten hadden voorzien. Onze kok Liz had daar op het terrein een speciaal afgesloten hok, maar toch wisten ze hier en daar een banaan weg te kapen. 's Middags vertrokken we voor een gamedrive door het park. Behalve de duizenden flamingo's en pelikanen bij het meer zagen we ook vele buffels, impala's, waterbokken en zebra's. En wat een geluk hadden we: vlak naast de weg 5 witte neushoorns!! Deze had ik in Afrika nog nooit eerder zo dichtbij gezien!
Tijdens de ochtendsafari de volgende dag hadden we ook nog eens het geluk om moederleeuw met haar vier kinderen te mogen aanschouwen! Ze lagen lekker met elkaar te knuffelen: je zou bijna vergeten, dat ze met het zelfde gemak een lekker
maaltje in de vorm van zebra of impala doden.
's Middags reden we door naar Eldoret, bekend om de hoogtetrainingskampen voor marathonlopers, omdat deze plaats boven de 2000 meter ligt.
Vanaf Eldoret vervolgden we de volgende dag onze reis naar de grens van Oeganda. Wat een prachtig groen land is dat, zeg! Prachtige heuvels, veel bos, akkers, koeien met hele grote horens en enthousiast zwaaiende kinderen. Onze eerste stop was Kampala, de hoofdstad en voor een hoofdstad was deze nog best groen.
Vanaf Kamapala reisden we door naar het westen van Oeganda: Kibale Forest voor onze zoektocht naar de chimpansee. De campsite was fantastisch mooi gelegen midden in het bos en vlakbij een klein dorp. In de ochtend vertrokken we voor een wandeling in het nationale park op zoek naar onze nauw verwanten. Al vrij snel hoorden we imponerend gekrijs in het bos en bevonden we ons na een half uur al tussen de chimpansees. Deze zaten echter helemaal boven in de bomen, lekker hun eten te verorberen. De regels vertellen, dat je een uur met deze dieren mag doorbrengen, dus het was te hopen, dat ze nog wat activiteiten op hun programma hadden staan. En ja hoor: niet veel
later kwamen ze naar beneden en konden we ze van dichterbij bewonderen. Er liepen zelfs een paar op de grond! Iets wat ze normaal gesproken niet zo snel zouden doen in de nabijheid van mensen. Eentje boven mijn hoofd besloot nog even te gaan plassen en we konden gelukkig net op tijd een stapje opzij doen gewaarschuwd door de gids.
Na deze ontmoeting met de chimps, zijn we 's middags met een gids het dorp in gegaan. Deze bracht ons langs een school, een man die vertelde over de rituelen omtrent de geboorte van kinderen en de medicijnman! Deze had een mat voor zich met daarop allerlei bladeren, takjes, botjes en flesjes met viezig uitziende drankjes. We kregen uitleg over de werking van een aantal drankjes en deze waren niet alleen voor lichamelijke kwalen, maar ook voor psychische kwalen en zelfs voor het geval je partner overspel pleegt!
Na deze wijze lessen vertrokken we de volgende dag naar Queen Elizabeth National Park. Wildparken in Oeganda zijn niet te vergelijken met die in Kenia en Tanzania, omdat er in al die jaren dat er onrust was in Oeganda er veel wild is doodgeschoten. Gelukkig zijn vele populaties herstellende. In dit park
zagen we vooral olifanten. We maakten een boottocht langs nijplaarden, buffels en heel veel vogels!
Een dag later bevonden we ons in het zuiden van Oeganda bij Lake Bunyoni. Een prachtig gelegen meer, waar we aan kampeerden. Helaas werd onze nachtrust verstoord door een aantal mensen uit onze groep, die zich dronken hadden gezopen. Niet te geloven, dat je daar de behoefte aan heb op een trip zoals deze. Mijn tentgenoot was de grootste herrieschopper en presteerde het om mij en nog een paar andere zo ongeveer de hele nacht wakker te houden en nadat ze een paar keer een poging had gewaagd om onze tent in te stappen wat niet zo gecoordineerd ging, heb ik haar matras en slaapzak buiten aangeleverd, aangezien we deze keer toch niet de aanwezigheid van gevaarlijke beesten hadden. Presteerde ze het toch nog om een uur later in onze tent neer te ploffen zonder mat en slaapzak...
Ik had er geen zin in, dat dit deze reis nog een keer zou gebeuren, dus ben de dag erna van tentgenoot geswitchd. Aan mijn oude tentgenoot uitgelegd, dat ik ons geen goede tentcombi vindt, maar verder alles vergeven is en we lekker van onze verdere reis
kunnen gaan genieten. Zij was zich echter van geen kwaad bewust en begreep niet waarom ik van tent verwisselde en zelfs nadat meerdere reisgenoten tegen haar hadden gezegd om het achter zich te laten en lekker verder van de reis te gaan genieten, bleef ze naar mij toe toch in een ontwijkende modus, wat erg jammer was. Het ging helemaal niet om een persoonlijk issue, maar om het feit dat het geen combi is in een slaaptent, als de ene om tien uur ligt te slapen en de ander uren later en vele drankjes later luidruchtig aankomt. Ik denk dat zij het zich veel te persoonlijk heeft aangetrokken en dat is jammer.
Na deze slapeloze nacht staken we de grens met Rwanda over. Een apart verslag hierover volgt!
Drie dagen Rwanda en weer terug Oeganda in op weg naar Lake Mburo. Nog zo'n mooi meer en deze keer was het mogelijk om een wandelsafari te doen. De campsite deelden we al met Pumba's! Verder het ongevaarlijke wild gezien en de omgeving bewonderd vanaf een mooi uitzichtpunt.
Onze laatste stop in Oeganda was Jinja: hier stroomt de Nijl uit Lake Victoria. Een mooie spot en qua activiteiten vooral bekend om bungeejumpen
en wildwaterraften. Deze activiteiten heb ik overgeslagen en ben ik naar de bron van de Nijl geweest, het stadje bezocht en genoten van het mooie uitzicht vanaf de campsite op de Nijl!
Op de terugweg naar Nairobi aten we nog onze laatste maaltijd met de groep in Eldoret en was er alle tijd om onze crew te bedanken!
Oeganda al weer ver achter ons latende, met recht genoemd "the pearl of Africa".
Advertisement
Tot: 0.276s; Tpl: 0.012s; cc: 12; qc: 62; dbt: 0.0636s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb