Advertisement
Even een kort berichtje vanuit TANZANIA. Best bizar om zo even 750 km verderop te zijn.
Gisterenmorgen zijn we op het vliegtuig gestapt naar Kilimanjaro International Airport. Daar aangekomen moesten we ons eerst een weg banen door alle taxichauffeurs, als zij zeggen dat er geen bus gaat willen wij dat niet geloven, eerst zelf zien. Had ik al verteld dat we maar een klein beetje eigenwijs zijn?
Toch met de bus naar Moshi (eerst een stukje taxi, tot het kruispunt) en daar een hotel gezocht.
Moshi is erg dichtbij de Keniaanse grens, dus moesten we toch eigenlijk ook daar even kijken en een stempel halen. 😊
Wij met de bus en een stukje lopen, nee we willen echt niet achterop de motortaxi! Lopen kunnen we heel goed, jullie mogen best een stukje meerijden, maar we stappen niet op!
Bij de grens eerst een 'exit-Tanzania' stempel halen, we waren al zo'n 6 uur in het land...
Nee, we willen nog steeds niet met de motortaxi, het kan wel ver zijn, maar wij kunnen nog steeds lopen. Die wandeling door 'no-mans-land' was toch zeker een kilometer of 5-6. Maar op een gegeven moment kregen we gezelschap van Armani, die het Marijke-liedje zong en ons 'vader jakob' in het Swahili heeft geleerd.
Bij de grenspost van Kenia was het een bijzondere ervaring van bureaucratie en corruptie... Maar we mochten naar binnen en kregen een stempel. We hebben even wat gedronken en een klein uurtje later zijn we weer vertrokken, tot zover Kenia!
Terug toch maar op de motortaxi, we hadden geen zin in nog zo'n wandeling. Nog zoiets bijzonders, we hadden een prijs afgesproken maar onderweg bleef Fenna's chauffeur maar door onderhandelen. En eigenlijk wilde hij ook wel trouwens met een van ons, het maakte niet uit wie geloof ik...
Tanzania is overigens een stuk vlakker en droger dan Rwanda, veel meer 'typisch' Afrika.
Vandaag zijn we naar de Kilimanjaro geweest. Eerst met de bus naar een nabijgelegen plaatsje. Geheel op z'n Fenna&Marijke's hadden we niets geregeld, maar in de bus zaten we bij een Amerikaanse vrouw die dezelfde wandeling wilde maken en wel een gids bij zich had. We mochten met haar mee!
We zijn op de Marangu route naar de Mandara hut (2700m) gelopen, een tocht van 9 km omhoog. Niet zo stijl als naar de Gorilla's maar toch een flinke klim. Wel weer supermooi trouwens, door verschillende stadia van vegetatie, oa het regenwoud.
De blue monkeys en de black&white columbus monkeys lieten zich graag zien, erg leuk!
De top van de kilimanjaro was niet te zien, te bewolkt helaas. Het was uberhaupt niet zulk goed weer, al liet de zon zich in de loop van de dag nog wel even zien.
Het uitzicht vanaf de Maundi Krater was super, we zaten gewoon boven de wolken!
De toch terug moest in een redelijk tempo, nu 9 km downhill. Morgen gaan we dat voelen in onze kuiten (en overmorgen en de dag erna...) en dat terwijl de spieren net bekomen waren van de wandeling in Nyungwe.
Het was weer een vermoeiende maar geweldige dag! Vanavond dus heerlijk slapen, totdat de moskee om ons half 5 wakker zal maken...
Om 10 uur vliegen we weer terug naar Rwanda, toch een beetje 'thuis'. Daar willen we nog naar Akagera national park, maar ook dat moeten we nog 'even' regelen...
Foto's van vandaag volgen misschien nog, even afwachten wat de rest van de dagen ons gaan brengen.
De 'who-sang-the-Marijke-song' teller staat inmiddels op 10!
Advertisement
Tot: 0.077s; Tpl: 0.01s; cc: 6; qc: 45; dbt: 0.0465s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Luuk
non-member comment
Marijke Song
Je onthoudt de Marijke Song toch wel he? Hebben we wat te leren de volgende KG avond...